Filmy

Piękno jest wielowymiarowe, a jego kanony ciągle się zmieniają. Podobnie dzieje się w świecie mody — jeszcze wczoraj na topie były cienkie brwi i efektowny makijaż, a dziś społeczeństwo ceni sobie bardziej naturalny wygląd. Najwyraźniej widać to w przemyśle filmowym. Niektóre gwiazdy starają się wyglądać młodo i podążać za trendami, a inne wręcz przeciwnie — przez wiele lat trzymają się wybranego stylu, dzięki czemu jeszcze bardziej zapisują się w pamięci widzów.

Zdobywanie sławy jest często bardzo trudne. A kiedy już wyrobisz sobie nazwisko, nagle bardzo łatwo można popaść w zapomnienie. Niektórzy aktorzy byli w pewnym momencie ulubionymi gwiazdami publiczności, a później nawet nie dostawali się na przesłuchania. W wielu przypadkach stało się tak, ponieważ dokonali złego wyboru w trakcie swojej kariery, ale to oczywiście niejedyny powód.

John Travolta odrzucił rolę Forresta Gumpa, a Jack Nicholson uważał, że niemożliwe jest zagranie Sycylijczyka, jeśli się nim nie jest — dlatego rolę Michaela Corleone dostał Al Pacino. Mimo to wymienieni aktorzy zagrali później w wielu filmach, które przyniosły im sukces i sławę. Czasami jednak sprawy przyjmują inny obrót i rezygnacja z jakiegoś scenariusza kończy marzenia o wielkiej karierze.

Na świecie żyje mnóstwo osób o zniewalającej urodzie. Do tego grona z pewnością można zaliczyć znanych aktorów, którzy regularnie pojawiają się w rankingach najbardziej atrakcyjnych i czarujących gwiazd. Wiele kobiet z całego świata marzy o tym, by w jakiś sposób zwrócić na siebie ich uwagę. Problem jednak w tym, że większość tych przystojniaków już dawno znalazła swoją prawdziwą miłość.

Wiele dziewcząt w wieku nastoletnim kochało się w Edwardzie Cullenie i oglądało sagę „Zmierzch” nawet 10 razy. Ta historia miłosna wciąż cieszy się popularnością zarówno wśród dorosłych, jak i młodych widzów. Jednak jak w każdym filmie, w „Zmierzchu” są pewne nieścisłości, których za pierwszym razem nie zauważył żaden z fanów.

„Gwiazdę się tworzy, kreuje; starannie i z zimną krwią buduje się ją z niczego” — tak powiedział kiedyś Louis B. Mayer, współzałożyciel wytwórni MGM. I była to prawda. Studio, które zrobiło z kogoś gwiazdę, miało pełną kontrolę nad jego życiem. To ono dyktowało aktorom, jak mają wyglądać, w co się ubierać i jak się zachowywać. Za nich podejmowało decyzje dotyczące partnerów, a nawet rodzin. Ta presja prowadziła czasami do tragedii. Życie aktorów stawało się swoistym teatrem, a to źle odbijało się na ich zdrowiu psychicznym.

Czasami podczas oglądania filmu zastanawiamy się, kto to w ogóle wymyślił i dlaczego niektóre sceny są tak oderwane od rzeczywistości. Bohaterka całą noc się bawi albo śpi z twarzą w poduszce, a rano nie ma podpuchniętych oczu i zagnieceń na skórze. Albo przez cały film biega po dżungli czy też ratuje świat, ale nadal ma idealnie ułożone włosy i perfekcyjny makijaż. Przejrzeliśmy wiele filmów i zidentyfikowaliśmy szereg rzeczy, które są sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem, ale bardzo często widzimy je na ekranie.

Dobry film jest jak gra Jumanji — dosłownie wciąga widza w swój świat. Proces produkcji jest jednak nie mniej interesujący niż efekty i czasami może przyprawiać o gęsią skórkę. Na dowód znaleźliśmy dla was kilka najciekawszych sekretów branży filmowej.

Błędy zdarzają się nawet w najlepszych filmach. Wynika to z tego, że ukończenie jednej sceny wymaga często wielu powtórek nagrywanych na przestrzeni kilku dni. Trafiają się jednak pomyłki, które zasługują na osobną kategorię. Przykład? Czy zwróciliście uwagę, że krawat Leonarda DiCaprio w filmie Droga do szczęścia zmienia się w ciągu dnia kilka razy? Albo że w Podziemnym kręgu zamiast Edwarda Nortona ze schodów spada dubler?

Dobierając aktorów do takich hitów jak Harry Potter, producenci filmowi muszą wziąć pod uwagę wiele kwestii. Obsada filmu jest często świetnie dopasowana, a widzowie przywiązują się do bohatera tak mocno, że mają problemy z odróżnieniem aktora od ekranizowanej postaci. Wyobrażacie sobie, że Harry’ego Pottera gra ktoś inny niż Daniel Radcliff? Albo że w Hermionę wciela się inna aktorka, a nie Emma Watson? Chociaż wielu z nas uważa, że ci aktorzy są wprost stworzeni do tych konkretnych ról, w kilku przypadkach producenci nie byli tak jednomyślni i brali pod uwagę inne nazwiska. Trudno w to uwierzyć, ale to prawda.

Niektóre sceny w popularnych bajkach są kierowane bardziej do dorosłych niż do dzieci. Dlatego internauci uwielbiają wyszukiwać drobne szczegóły w filmach animowanych i interesujące elementy lub zachowania bohaterów.

Filmy Disneya to coś znacznie więcej niż wehikuły czasu zdolne do przywracania naszych wspomnień z dzieciństwa i zostawiające po sobie posmak nostalgii. W rzeczywistości są one ze sobą powiązane i zawierają drobne szczegóły, które zauważają tylko najwierniejsi widzowie. Nawet jeśli oglądaliście większość z tych filmów kilkakrotnie, jest w nich tyle ukrytych smaczków, że niektóre z nich mogły umknąć waszej uwadze.

Pewnie znacie to uczucie, kiedy oglądacie film i czujecie, że coś tu jest nie tak. Czasami wystarczy włączyć dane sceny w zwolnionym tempie lub uważniej przeanalizować scenariusz, a dostrzeże się wiele interesujących szczegółów. W niektórych przypadkach można wyłapać źle dopasowane ujęcia, aktorów noszących różne ubrania i makijaż lub bohaterów, których działania są sprzeczne z logiką.

Księżniczki Disneya są między nami już od ponad 80 lat, co oznacza, że kilka pokoleń dziewczynek miało na ich punkcie obsesję i stawiało sobie je za wzór do naśladowania. I chociaż nie są one idealne — wszystkie mają swoje mocne i słabe strony — to od każdej z nich można nauczyć się czegoś innego.

Bardzo często stroje prezentowane w filmach kostiumowych mają niewiele wspólnego z ubraniami noszonymi w czasach, w których osadzono fabułę danej produkcji. W większości przypadków jest to zabieg celowy, dzięki któremu obraz ma wywrzeć na widzach większe wrażenie. Owszem, kostiumy powinny być wierne strojom z danej epoki, ale równie ważne jest to, aby podkreślały atuty aktorów, pasowały do ogólnej koncepcji filmu i przemawiały do współczesnego widza. Jeśli twórcom uda się spełnić wszystkie te wymogi, film ma ogromne szanse odnieść sukces.

Ci z nas, którzy oglądali filmy o Harrym Potterze przed przeczytaniem książek, nie wyobrażają sobie postaci inaczej niż na ekranie. I chociaż wygląd niektórych aktorów prawie idealnie pasuje do opisów z książek (jak w przypadku Severusa Snape’a), niektóre postaci powinny prezentować się zupełnie inaczej.

Niektórym ludziom wystarczy spojrzeć na plakat nadchodzącego filmu i domyślają się już, że będzie przeciętny i nie ma co bić się o bilety. Inni natomiast nie zdają sobie z tego sprawy, dopóki nie jest za późno. A jeszcze mniej osób umie powiedzieć, co dokładnie im się nie spodobało i dlaczego film ich nie zadowolił.

Można powiedzieć, że uwielbiana przez wielu seria filmów o młodym czarodzieju jest jedną wielką komnatą tajemnic. Częściowo wynika to z faktu, że niektóre sceny zostały bezlitośnie usunięte podczas edycji, przez co ominęło nas mnóstwo ważnych i zabawnych chwil.

Serial Gra o tron zyskał ogromną popularność, przyciągając przed ekrany całe pokolenia widzów. Członkowie obsady przez długi czas pojawiali się na pierwszych stronach gazet. Jedną z gwiazd produkcji jest Emilia Clarke, która zagrała kultową rolę Daenerys Targaryen, znaną również jako Matka Smoków. Chociaż Clarke niewątpliwie bardzo skorzystała na wcieleniu się w tę postać, napotkała również pewne problemy. Po dołączeniu do obsady serialu dowiedziała się o scenach z jej postacią, o których wcześniej nie miała pojęcia.

Nie chcemy, żeby każdy film był do przesady realistyczny, ale czasami rzeczy, które robią scenarzyści, wydają się po prostu nie do przyjęcia. Mamy nadzieję, że kiedy ludzie widzą takie sceny w filmach, nie uznają ich za autentyczne i nie chcą próbować robić tego samego w prawdziwym życiu.

Pierwszą rzeczą, na którą ludzie zwracają uwagę podczas oglądania filmów biograficznych, jest podobieństwo aktorów do postaci, które odgrywają. Widzowie rzadko są zadowoleni z wyborów dokonywanych przez studia — koniec końców zawsze znajdą się tacy, którzy będą krytykować decyzje obsadowe.

Potrzeba wielkiego talentu, aby piękna aktorka mogła zagrać kogoś brzydkiego, wyglądając przy tym tak naturalnie, że nikt nie potrafi rozpoznać jej prawdziwej urody.

Tworzenie filmu to czasochłonny i bardzo trudny proces. Nawet najwięksi miłośnicy kina nie wiedzą o wszystkich zawiłościach tego procesu twórczego. Przykładowo, czy kiedykolwiek zastanawialiście się, dlaczego zwiastuny filmów są wypełnione spoilerami? Dlaczego twórcy filmu zdradzają swoje sekrety przed premierą? Zainteresowaliśmy się tym tematem i znaleźliśmy odpowiedź na to, a także na wiele innych, ciekawych pytań, które nurtują kinomanów.

Charakteryzacja jest dla aktora chlebem powszednim, ale czasami nawet intensywny makijaż to za mało. Niektóre role wymagają od ich odtwórców nie lada wyrzeczeń — zmiany sylwetki lub całego wyglądu fizycznego. Na przykład, w ramach przygotowań do głównej roli w filmie Tully, Charlize Theron musiała przytyć ponad 22 kilogramy. Z kolei Chris Pratt zrzucił wagę i rozbudował mięśnie, aby wiernie odtworzyć postać Petera Quilla w Strażnikach Galaktyki.