14 kobiet, które dostały od życia gorzką pigułkę do przełknięcia

Wydawałoby się, że Piękną i Bestię, Króla Lwa i Shreka znamy już na pamięć. Wiele kwestii z tych filmów przeszło do mowy potocznej i pamiętamy wszystkie kultowe sceny, ale wielu z nas nie zna ciekawych historii stojących za bohaterami tych bajek. Czy wiedzieliście na przykład, że scena z makaronowym pocałunkiem w Zakochanym kundlu o mały włos nie została wycięta?
We wczesnych szkicach Shrek był zupełnie inną postacią. Miał czerwony nos, był bezzębny, nosił sandały i wyglądał znacznie śmieszniej. W książce, na której oparto animację, Shrek ział ogniem.
Nie od razu też mieszkał na bagnie. Początkowo miał zamieszkiwać na wysypisku śmieci w pobliżu jakiejś wioski, ale te pomysły nie współgrały z wizerunkiem samotnego i niezrozumianego bohatera. Twórcy postanowili więc przeprowadzić go na bagno.
Najstarsza wersja Pięknej i Bestii różniła się od kreskówki Disneya. Książę stracił ojca, gdy był dzieckiem, a jego matka musiała rządzić królestwem i zostawiła go pod opieką złej wróżki. Wróżka zamieniła księcia w bestię, ponieważ nie odwzajemniał on jej uczucia.
Pierwsza filmowa adaptacja Małych kobietek Louisy May Alcott, która ukazała się w 1933 roku, była inspiracją dla twórców Pięknej i Bestii. Niezależny temperament Belli został częściowo zaczerpnięty z postaci Jo March.
Jo była najmądrzejsza wśród swoich sióstr, uwielbiała czytać i pisać oraz była przeciwna idei małżeństwa. We współczesnej wersji (2019) w tę postać wcieliła się Saoirse Ronan.
Pierwotna wersja Króla Lwa bardzo różniła się od tego, co zobaczyliśmy w kinach i domach. Historia skupiała się na rywalizacji między lwami i pawianami. W tej wersji Skaza również był antagonistą, ale nie lwem, a pawianem, natomiast Rafiki był gepardem. Simba nie opuszczał królestwa, ale zamiast tego stał się „leniwą, zgnuśniałą, okropną postacią” z powodu manipulacji ze strony Skazy, co miało uzasadnić obalenie rządów Simby.
Twórcy bajki obserwowali starsze panie na weselach i w sklepach spożywczych. Zauważyli kilka wspólnych cech w ich zachowaniu i wyglądzie: wiele z nich nosiło kapelusze i chodziło szybkim krokiem. Na podstawie spostrzeżeń twórców powstały 3 dobre wróżki — Flora, Hortensja i Niezabudka.
Pod koniec pierwszej Epoki lodowcowej widzimy scenę, w której Diego walczy z innymi tygrysami szablozębnymi. Zostaje ranny i wszyscy myślą, że zmarł. Wkrótce jednak Diego budzi się i dogania swoich przyjaciół.
W początkowej wersji kreskówki Diego rzeczywiście umarł, ale ta scena doprowadzała dzieci do łez. Twórcy postanowili zmienić jego losy, dzięki czemu tygrys znalazł się także w kolejnych częściach serii.
Jednym z głównych celów animatorów było stworzenie efektu imitującego obrazy olejne. Nie chcieli iść w fotorealizm, a zależało im jedynie na tym, by włosy Roszpunki wyglądały przepięknie. Obrazy Jean-Honoré Fragonarda posłużyły jako punkt odniesienia do stworzenia fryzury postaci z bajki.
Jedna z 2 głównych postaci w Krainie lodu była pierwotnie inspirowana brytyjską piosenkarką Amy Winehouse. Na wczesnym etapie produkcji Elsa miała ciemne włosy i duże oczy.
Artystka Claire Keane, która pracowała nad tą postacią, powiedziała również, że wyobrażała ją sobie jako osobę o głębokim, soulowym głosie i dramatycznych wahaniach nastroju. Potem jednak bohaterka dość mocno się zmieniła, ale dramatyzm i duże oczy pozostały.
Ta scena należy do jednych z najbardziej kultowych w historii kina. Walt Disney nie chciał jednak, aby znalazła się w bajce. Chciał, aby bohaterowie byli podobni do ludzi, ale uważał też, że takie zachowanie u psów jest niewiarygodne. Jego zdaniem zwierzęta dzielące się jedzeniem nie mogły wyglądać elegancko. W końcu jednak Franklin Thomas opracował szkic, który ostatecznie przekonał Disneya.
Czy lubicie bohaterów tych bajek? Które ciekawostki zadziwiły was najbardziej? Napiszcie w komentarzach!