10 sposobów, jak samodzielnie rozpoznać prawdziwy kamień szlachetny

Istnieje takie powiedzenie: „Nie wszystko złoto, co się świeci”. Niestety dotyczy ono też innych metali i kamieni szlachetnych. Często dajemy się zwieść urzekającej, lśniącej czystą barwą biżuterii i możemy pomylić podróbkę z oryginałem.

Ekipa Jasnej Strony przyswoiła proste sposoby, które pomogą wam stwierdzić, czy macie do czynienia z prawdziwym szlachetnym kamieniem lub metalem. A przyznacie, że to ważna umiejętność, jeśli planujecie zakup, a nie posiadacie specjalistycznej wiedzy i doświadczenia.

Prawdziwy rubin jest wyraziście czerwony jak światło stopu.

Prawdziwe rubiny charakteryzują się wyrazistym odcieniem czerwieni, przypominającym barwę światła stopu. Jeśli kamień ma w sobie nutę koloru pomarańczowego lub nieco ziemisty odcień, prawdopodobnie jest to granat.

Prawdziwe kamienie szlachetne zawierają zanieczyszczenia i mają drobne rysy.

Bardzo niewiele prawdziwych kamieni szlachetnych jest idealnych. Jeśli przyjrzymy się im bliżej, możemy zauważyć drobne rysy i zanieczyszczenia, których nie znajdziemy w fałszywym kamieniu. Kamienie szlachetne powstałe w laboratorium też mają skazy, ale charakteryzują się one pewną schematycznością.

Można zidentyfikować metal na podstawie dźwięku, który wydaje.

Każdy metal emituje jedyne w swoim rodzaju drgania, kiedy zderza się z innymi metalami. Aby upewnić się, że mamy biżuterię z prawdziwego złota, warto porównać dźwięk, który wydaje, z tym dostępnym na YouTubie.

Prawdziwe kamienie szlachetne zmieniają kolor zależnie od rodzaju oświetlenia.

Niektóre kamienie szlachetne mogą zmieniać kolor w zależności od koloru i temperatury światła. Prawdziwy aleksandryt w świetle dziennym ma zwykle barwę zieloną, a w sztucznym świetle jest czerwony.

Prawdziwy turmalin jest różowy, ale w sztucznym świetle nabiera brązowawego odcienia.

Jeśli jednak szafir pod wpływem światła zmienia swój odcień z niebieskiego na fioletowy, prawdopodobnie jest syntetyczny. Kameleony korundu (szafiry zmieniające kolor) są bardzo rzadkie i zazwyczaj na rynku reprezentowane są przez kamienie stworzone w laboratorium.

Prawdziwego diamentu nie da się zarysować.

Diament to najtwardszy minerał znany ludzkości. W związku z tym nie sposób go uszkodzić czymkolwiek innym poza drugim diamentem. Spróbujcie potrzeć diament papierem ściernym; jeśli jest prawdziwy, nie pozostanie na nim po tym żaden ślad.

Inne kamienie szlachetne, choć mniej twarde, nadal górują pod tym względem nad szkłem. Przejedźcie delikatnie kamieniem po powierzchni szklanej gabloty; jeśli pojawi się na niej rysa, kamień jest prawdziwy.

Diamenty mają ciekawy efekt optyczny.

Prawdziwy diament naprawdę dobrze załamuje światło. Jeśli położycie kamień płaską stroną na narysowanej na papierze kropce i spojrzycie na nią przez czubek klejnotu, niczego nie zobaczycie.

Prawdziwy szafir nie ma w środku bąbelków powietrza.

Szafiry tworzone w laboratorium powstają ze szkła, które podlega procesom podobnym do tych, w wyniku których formują się prawdziwe kamienie szlachetne. Jako że robione są ze szkła, po wszystkim pozostają w nich małe bąbelki powietrza — prawdziwe kamienie szlachetne ich nie mają.

Autentyczne kamienie szlachetne są zimne.

Prawdziwe kamienie szlachetne mają niską przewodność cieplną. Możemy odróżnić szkło od kwarcu albo brązowy topaz od taniego cytrynu, jeśli przyłożymy je do ust i poczujemy zimno.

Sztuczne złoto nie przejdzie testu makijażu.

Prawdziwe czyste złoto jest jednolite. Bez względu na to, jak wprawny jest jubiler, może tylko pokryć złotem samą powierzchnię sztucznej biżuterii. Oznacza to, że na łączeniach i w miejscach z najdrobniejszymi nawet uszkodzeniami będą widoczne nierówności.

Innym sposobem na rozpoznanie prawdziwego złota jest potarcie go o skórę, na której mamy nałożony podkład. Jeśli zostawi po sobie czarny ślad, wówczas złoto jest czyste.

Sprawdź otwory w perłach.

Otworki w perłach, przez które przechodzi nić, pomogą nam sprawdzić autentyczność naszyjnika z pereł. W plastikowych podróbkach można zauważyć wokół dziurek złuszczone albo ukruszone fragmenty wierzchniej warstwy, które z czasem zaczną odchodzić.

Czy zwykle sprawdzacie autentyczność złota i kamieni szlachetnych, zanim je kupicie? Jak to robicie? Opowiedzcie w komentarzach poniżej!