12 historii o dobroci, która wróciła w najbardziej zaskakujące sposoby

Czasami prosty gest — przytrzymanie drzwi, podzielenie się posiłkiem czy kilka miłych słów — wydaje się niczym szczególnym w danej chwili. Robimy to i idziemy dalej, nigdy nie oczekując czegokolwiek w zamian. Jednak życie pamięta. Życzliwość, którą wkładamy w świat, nie znika, a rozchodzi się w sposób, którego nie sposób przewidzieć. Te historie udowadniają, że nawet najmniejszy akt życzliwości może do nas wrócić w najmniej oczekiwanym momencie, odmieniając życie w najbardziej niespodziewany sposób.

• Puściłem faceta z jednym artykułem przed sobą w sklepie spożywczym. Podziękował mi i wyszedł. Dwa lata później byłem na rozmowie o pracę. Wszedł kierownik odpowiedzialny za rekrutację. To był on. Tylko się uśmiechnął i zapytał: „Nadal puszczasz innych przodem?”.

• Oddałam parasol przemokniętej kobiecie na przystanku autobusowym. Nigdy więcej jej nie zobaczyłam. W zeszłym miesiącu, moja córka wróciła do domu po pierwszym dniu studiów. Jej współlokatorka weszła do pokoju. To była córka tamtej kobiety. Opłaca w połowie podręczniki mojej córki.

• Barista rysowała serce w piance dla każdego klienta, nawet w godzinach szczytu. Zauważył to jeden z regularnych klientów. Okazało się, że był właścicielem sieci kawiarni i zaproponował jej prowadzenie franszyzy.

• Pomagałem starszemu mężczyźnie zanosić zakupy do samochodu co tydzień. Pewnego dnia przestał przychodzić. Miesiące później otrzymałem list. Zostawił mi 10 000 dolarów za „bycie wnukiem, którego nigdy nie miał”.

• Pomogłem pewnej kobiecie zmienić przebitą oponę w deszczu. Chciała mi zapłacić, ale odmówiłem. Pięć lat później mój syn potrzebował pilnie korepetycji, aby zdać. Jego korepetytorka? Jej córka. Nie chciała zapłaty.

• Oddałem zgubiony portfel z 400 dolarami gotówki w środku. Właściciel nalegał, abym przyjął 50 dolarów, ale odmówiłem. Wiele lat później brakowało mi na czynsz. Otrzymałem anonimowy przekaz pieniężny. Ta sama kwota, którą zwróciłem, z notatką: „Podaj dalej”.

• Zostałam do późna w pracy, aby pomóc współpracowniczce dokończyć prezentację. To ona otrzymała awans zamiast mnie. Byłam niepocieszona, ale sześć miesięcy później zatrudniła mnie w swojej nowej firmie za dwa razy większe pieniądze.

• Oddałem lunch dziecku, które zapomniało portfela w szkole. Nie myślałem o tym wiele. Dziesięć lat później byłem w restauracji i nie mogłem znaleźć swojej karty. Kelner się uśmiechnął: „Klient przy stole numer 6 opłacił rachunek. Powiedział, że kiedyś kupił mu pan lunch”.

• Pomogłam starszej kobiecie skonfigurować jej nowy telefon w sklepie. Spędziłam na tym dwie godziny. Próbowała mi dać napiwek, ale odmówiłam. W zeszłym roku jej wnuk został moim sąsiadem. Odśnieża mój podjazd po każdym opadzie śniegu.

• Zabrakło mi 3 dolarów do zakupu pieluszek. Zawstydzona zaczęłam odkładać rzeczy. Kasjerka po cichu włożyła 5 dolarów do kasy: „Mama też wychowywała mnie sama”, Próbowałam jej podziękować, ale tylko się uśmiechnęła. Wczoraj wróciłam, by ją znaleźć. Twarz kierownika zbladła: „To moja córka. Wczoraj zdała egzamin pielęgniarski i opowiedziała mi o tobie. W przyszłym tygodniu zaczyna pracę w szpitalu dziecięcym”.

• Upuściłam na parkingu telefon tak niefortunnie, że ekran się roztrzaskał. Nastolatek go podniósł: „Moja mama naprawia je tanio. Wyślę jej dane kontaktowe z mojego telefonu”. Nie było mnie na to stać. Jego mama naprawiła go za darmo. „Mój syn powiedział, że wyglądałaś, jakbyś miała ciężki dzień”. W zeszłym tygodniu ten chłopak aplikował o pracę w moim biurze i z miejsca go zatrudniłam.

• Moje dziecko zwymiotowało w sklepie spożywczym. Byłam przerażona i próbowałam oczyścić to serwetkami. Podeszła pracowniczka: „Zajmę się tym. Zabierz dziecko do łazienki”. Posprzątała wszystko i przyniosła mi zmoczone papierowe ręczniki. Próbowałam przeprosić, ale tylko się uśmiechnęła: „Mam czworo dzieci. Rozumiem to”. W zeszłym miesiącu zabrakło jej pieniędzy, gdy była przy mojej kasie. Pokryłam różnicę, nic nie mówiąc. Spojrzała na mnie. Mrugnęłam: „Rozumiem”.

Czasami obstawanie przy swoim nie jest aktem egoizmu, a cichego szacunku do siebie.
Jeśli kiedykolwiek poczujecie niewypowiedzianą presję z powodu braku dzieci, ta historia pokaże wam, co może się stać, gdy wyjdziecie na tym lepiej. Czytajcie dalej, aby przekonać się, jak pewna kobieta została potraktowana przez rodzinę tylko dlatego, że nie ma dzieci.