12 ślubnych zwrotów akcji rodem z telenoweli

Niektóre śluby zaczynają się od łez, inne od zaskoczenia. Jednak najciekawsze są te, które łączą jedno i drugie. Takie ceremonie pokazują, że życie potrafi pisać scenariusze lepsze niż komedia romantyczna.

• Moja przyszła teściowa nie popierała naszego ślubu i stanowczo odmawiała udziału w ceremonii. Dzień przed uroczystością poszłam do niej po raz ostatni. „Nie przyjdę” — powiedziała twardo. Serce mi pękło. Gdy wychodziłam, zauważyłam, że stół w salonie był zasłany przyborami do szycia. „Pannie młodej przynosi szczęście, gdy ma na sobie coś starego” — powiedziała, wręczając mi pudełko pokryte delikatną koronką. W środku była ręcznie uszyta podwiązka z przyszytą starą broszką. Łzy napłynęły mi do oczu, ale ona nie chciała niczego słuchać i odesłała mnie do domu. Następnego dnia usiadła cicho w ostatnim rzędzie na naszej ceremonii. Niewiele mówiła, ale zanim wyszła, ścisnęła moją dłoń i wyszeptała: „Wyglądałaś pięknie”. Wtedy wiedziałam, że zaczynamy od nowa.

• Poznaliśmy się z moim obecnym narzeczonym na pierwszym roku studiów trzynaście lat temu. Przez cały okres studiów byliśmy w tej samej paczce znajomych. Oboje spotykaliśmy się wtedy z innymi osobami, a zaraz po studiach mój ówczesny chłopak oświadczył mi się. Pobraliśmy się w 2017 roku, mając zaledwie 23 lata. Mój obecny narzeczony był wtedy drużbą na naszym ślubie. Trochę ponad rok po ślubie mój mąż zaczął kwestionować swoją orientację. Rozwiedliśmy się, ale zostaliśmy najlepszymi przyjaciółmi. W sierpniu tego roku on sam wziął ślub. Kiedy ja przechodziłam przez rozwód, zobaczyłam mojego obecnego narzeczonego po raz pierwszy od co najmniej roku. W zeszłe Walentynki poprosił mnie o rękę. I dokładnie rok później, tego samego dnia, bierzemy ślub. A mój były mąż? Będzie drużbą na naszym weselu.

Śluby to nie tylko tort i tańce. To momenty, które potem opowiada się latami — czasem ze śmiechem, czasem ze łzami w oczach.