13 kostiumów filmowych, które wyglądają tak samo jak ich pierwowzory
Dla kostiumografa praca przy filmie biograficznym to zawsze ogromne wyzwanie. Czasami odtworzenie istniejących kreacji wymaga od projektanta znacznie większego wysiłku niż wymyślenie całkowicie nowego stroju. Ubrania w filmach opartych na prawdziwych wydarzeniach powinny jak najwierniej przypominać ich legendarne pierwowzory. Żeby odnieść sukces, kostiumograf musi dokładnie przeanalizować dany okres historyczny, przejrzeć materiały archiwalne, a czasem nawet odtworzyć używane wtedy tekstylia.
Hollywood ewidentnie przyciąga utalentowanych projektantów, którzy podchodzą do swojej pracy z ogromnym entuzjazmem i zaangażowaniem. Ekipa Jasnej Strony przyjrzała się ich dziełom i jest nimi absolutnie zachwycona! Spójrzcie tylko na te doskonale odwzorowane kostiumy; są dopracowane w najmniejszych szczegółach.
Judy z 2019 roku
Jedną z najbardziej niezapomnianych kreacji, w których Judy Garland występowała na scenie, była czarna sukienka z kolorowymi kwiatami. Projektantka kostiumowa, Jany Temime, znalazła materiał na tę suknię w dość niespodziewanym miejscu, a mianowicie w sklepie indyjskim w południowo-zachodnim Londynie. Sprzedawca miał jedynie 3,6 m tej wyjątkowej tkaniny, więc Jany mogła zrobić z niej tylko jedną kreację. Ozdobiła ją prawdziwymi klejnotami.
Młoda Wiktoria z 2009 roku
Projektanci kostiumowi pracujący przy tym filmie wykonali kawał dobrej roboty. Odtworzyli suknię ślubną królowej z dbałością o najmniejsze detale. Dzięki temu w 2010 roku film ten otrzymał Oscara za najlepsze kostiumy.
Historia Audrey Hepburn z 2000 roku
Patrząc na piękną suknię noszoną przez Jennifer Love Hewitt, ciężko uwierzyć, że to jedynie kopia słynnej kreacji ze Śniadania u Tiffany’ego. Projektanci przeszli samych siebie!
Cicha namiętność z 2016 roku
Jeden z kostiumów pokazanych w filmie jest wierną kopią sukni z portretu Emily Dickinson. Kostiumografom udało się doskonale odtworzyć strój poetki.
Mój tydzień z Marilyn z 2011 roku
Zespół projektantów pracujący przy filmie biograficznym o życiu Marilyn Monroe odtworzył wiele strojów aktorki, w tym jej słynną białą suknię znaną z komedii romantycznej Książę i aktoreczka.
Jestem najlepsza. Ja, Tonya z 2017 roku
Projektanci kostiumowi odtworzyli większość strojów znanej łyżwiarki, w tym niesamowitą burgundową sukienkę, w której Tonya wystąpiła podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1994 roku.
Liz i Dick z 2012 roku
Gdy projektanci kostiumowi pracowali nad słynną czerwoną sukienką Elizabeth Taylor, postanowili skupić się na fasonie i ograniczyć elementy ozdobne. Decyzja ta zdecydowanie nie popsuła efektu końcowego, a Lindsay Lohan jako Taylor prezentowała się wspaniale.
Boska Florence z 2016 roku
Kostiumografowie tego filmu wykazali się nie lada kreatywnością, dokonując znacznych zmian w słynnej kreacji Florence Foster Jenkins. Licznymi elementami ozdobnymi i groteskową tiarą podkreślili ekscentryczność piosenkarki.
Maria Antonina z 2006 roku
Fason tej kreacji mocno nawiązuje do XVIII-wiecznej sukni ślubnej delfiny Francji. Projektanci musieli jednak użyć innych materiałów, ponieważ nie mieli dostępu do tekstyliów z tamtych czasów. Poza tym wykorzystali znacznie mniej ozdób — prawdziwa suknia Marii Antoniny była pokryta klejnotami.
The Crown z 2016 roku
Projektanci serialu The Crown wiernie odtworzyli stroje brytyjskiej rodziny królewskiej, a efekty ich pracy przeszły najśmielsze oczekiwania.
Oto suknia ślubna księżnej Diany.
Stroje Karola i Diany w dniu ogłoszenia ich zaręczyn.
Suknia ślubna królowej Elżbiety II.
Jakie macie zdanie na temat kostiumów w filmach i serialach biograficznych? Czy powinny być wiernymi kopiami prawdziwych kreacji? Czy raczej projektanci mogą dokonywać w nich autorskich zmian?