15 osób, które wyszły ze sklepu nie tylko z zakupami, ale też z ciekawą historią do opowiedzenia

Dla większości z nas zakupy to nużący codzienny obowiązek. Wydawać by się mogło, że nie ma w tej czynności nic nadzwyczajnego. Jednak w kolejce do kasy lub w kontaktach z klientami i sprzedawcami od czasu do czasu zdarzają się tak dziwne sytuacje, że nie wiadomo, czy płakać, czy się śmiać, czy opowiedzieć tę historię znajomym w ramach żartu.

• Wybrałam się do sklepu. Wzięłam kilka staników, parę drobiazgów, poszłam do przymierzalni. W końcu wybrałam coś i podeszłam do kasy. Sprzedawca uśmiechnął się i powiedział, że pasuje mi to. A przecież przymierzałam staniki w zamkniętej kabinie! Zdziwiłam się, a on zakłopotany pokazał na moje ramię. Popatrzyłam, a tam był szalik z metką. Zupełnie o nim zapomniałam po przymiarce i najwyraźniej zarzuciłam go na ramię. Podziękowałam sprzedawcy, ale to było trochę żenujące.
• W sklepie zobaczyłem idealny pasek do spodni. Zawołałem sprzedawczynię, a ona powiedziała, że pasek będzie dla mnie za krótki. Poprosiłem ją, by jednak pozwoliła mi go przymierzyć. Zrobiła minę, jakby marnowała na mnie czas, ale podała mi pasek. I o dziwo! Długość paska była idealna. A sprzedawczyni powiedziała: „Wow, pasuje!”. © PolAnd1234 / Pikabu

• Kilka lat temu kupiłem słuchawki. Sprzedawca nalegał, abym zapłacił za przedłużoną gwarancję, ponieważ słuchawki zostały wyprodukowane w innym kraju i „tylko tam można je naprawić”. Wyjaśnił, że koszt wysyłki za granicę znacznie przekroczyłby koszt gwarancji. Kiedy wróciłem do domu i otworzyłem pudełko, zobaczyłem kartę z listą certyfikowanych centrów naprawczych. Jedno z nich znajdowało się pięć minut od mojego domu. © SecondhandUsername / Reddit
• Zawsze wyglądałam i ubierałam się normalnie. Niedaleko mojego domu otworzył się sklep z używanymi rzeczami. Pomyślałam, że tam zajrzę i chociaż zobaczę, co mają. Weszłam, zaczęłam przeglądać ubrania na wieszakach, a sprzedawczyni zmierzyła mnie od stóp do głów i powiedziała: „Tutaj wszystko jest bardzo drogie”. Nikt nigdy mnie tak nie upokorzył! © Overheard / Ideer
• Poszłam na plażę. Postanowiłam nie chować butów w zamykanej szafce. Miałam stare zużyte klapki i byłam pewna, że nikt ich nie weźmie. Ale kilka godzin później butów nie było. Musiałam wędrować boso po rozgrzanym asfalcie w poszukiwaniu sklepu obuwniczego. Na moje nieszczęście okazał się być w ogromnej odległości od plaży. Przy zakupie sprzedawca zapytał, czy spakować buty. © Overheard / Ideer

• Mój mąż i ja wyglądamy młodziej niż na swoje lata, a mamy niewiele ponad 30 lat. Ubieramy się bardzo swobodnie, ale po naszych akcesoriach łatwo zauważyć, że nie tylko robimy zakupy w drogich sklepach, ale jesteśmy bardziej niż zamożni. Mój mąż zauważył kiedyś, że kiedy jesteśmy razem, żadna z ekspedientek do nas nie podchodzi. Jeśli jest sam, są tuż obok. Co ciekawe, nawet kiedy przychodzę w zwykłych ubraniach, z biżuterią wartą sto tysięcy dolarów i jedną z najdroższych skórzanych torebek, nadal jestem źle traktowana, dopóki nie zobaczą mojej historii zakupów. Czasami pomaga to, że nie pytam o ceny, tylko mówię: „Dobra, bierzemy to. I jeszcze to, to i to”. Uważam, że to zabawne. © ProgrammerSuper747 / Reddit
• Kupiliśmy dla rodziny świnkę miniaturkę za 1000 dolarów. „Nie będzie większa niż yorkshire terrier!” — zapewnił nas sprzedawca. Sześć miesięcy później w naszej rodzinie mieszka 40-kilogramowy Lolek. Nie mamy pojęcia, gdzie go umieścić. To miła świnia, ale nie możemy trzymać jej w mieszkaniu. Sprzedawca nie odbiera, a Lolek rośnie z każdym dniem. © Overheard / Ideer
• Zrezygnowałem z półproduktów i wszystko gotuję sam. Powodem jest to, że mam pecha do znajdowania rzeczy w jedzeniu. Znalazłem spinacz w herbatniku, puch z kurtki puchowej w pierogach, chrząszcza w kotlecie, kolczyk w jagnięcinie i piasek w soku. Ale to drobiazgi. Najbardziej ekstrawagancko było na początku lat dziewięćdziesiątych, kiedy tata kupił mi tabliczkę czekolady. Wtedy była to nowość, a ja nie wiedziałem, jak wygląda. Otworzyłem ją, ugryzłem i nie mogłem przeżuć. Czułem smak płyty wiórowej. Sprzedawca przez pomyłkę sprzedał podróbkę. © Overheard / Ideer

• Myślę, że sklepy z włóczkami są często otwierane przez ludzi, którzy po prostu kochają szydełkować, ale nie mają żadnego doświadczenia w sprzedaży detalicznej. Kiedyś poprosiłam o igły pończosznicze, a sprzedawczyni zamiast nich pokazała mi szydełka. Powiedziałam, że to nie jest to, czego potrzebuję. Spojrzała na mnie z dezaprobatą. A co by się stało, gdybym poprosiła ją o przewinięcie mojej włóczki, nawet sobie nie wyobrażam! Cóż, jeśli jesteś tak niechętna, by to zrobić, nie wywieszaj wielkiego szyldu z napisem: „Bezpłatne przewijanie włóczki” lub w ogóle nie zajmuj się sprzedażą. © ScarvesOfRed / Reddit
• Od około pięciu lat unikam sklepów z bielizną. Ponieważ sprzedawczyni chodzi za mną, a gdy tylko na coś spojrzę, od razu mówi: „Idealnie pasuje, to jedwab, a to wiskoza”. Nie obchodzi mnie, z czego to jest zrobione! Pozwól mi wybrać bieliznę w spokoju! To irytujące! © Overheard / Ideer
• Wkurza mnie, kiedy idziesz do sklepu, sprzedawca oferuje pomoc, ale nie potrafi jej udzielić. Nie zna różnicy między farbą wodną a farbą na rozpuszczalniku organicznym. Nawet zaczyna krzyczeć, że takie informacje nie są zawarte na produkcie i że to jakieś bzdury. © Overheard / Ideer
• Byłam w sklepie, wybierałam parasol, podobało mi się kilka, ale postanowiłam obejrzeć więcej. Wtedy z korytarza podeszła do mnie sprzedawczyni, przez długi czas przeszukiwała parasole dosłownie przed moim nosem, uniemożliwiając mi oglądanie. W końcu wzięła te, które mi się podobały, i zaniosła do kasy. W pierwszej chwili pomyślałam, że to chamstwo, po czym uznałam, że zrekompensowała mi swoją niegrzeczną ingerencję i wzięła parasole, żebym mogła za nie zapłacić. Podeszłam do kasy i usłyszałam, że jej się spodobały te parasole i wzięła je dla siebie. © Overheard / Ideer

• Zamówiłam espresso w kawiarni, a sprzedawca zapytał: „Jedną?”. „Jedna kawa”, odpowiedziałam inteligentnie. Ale kiedy dotarłam do stolika i spróbowałam kawy, zdałam sobie sprawę, że to nie było zagadnięcie z jego strony, ale ostrzeżenie. Rzeczywiście, kawa była malutka. © Overheard / Ideer
• Miałam złe doświadczenie w sklepie. Ja: „Dzień dobry, co pani poleca do włosów farbowanych?”. Sprzedawczyni: „Nie wiem”. Ja: „Dobra, to kto wie?”. Sprzedawczyni: „Ja tu tylko pracuję”. I wpatruje się uważnie w koleżankę. © MsCelestialDrifter / Reddit
• Moja mama wygrała na loterii około 5000 dolarów. Ale potem podarła kupon i wyrzuciła go do kosza. A wszystko dlatego, że sprzedawca losów powiedział jej, że tylko kombinacja, w której wszystkie komórki z numerami znajdują się w jednym rzędzie, jest uważana za zwycięską. Okazało się, że to nieprawda. Teraz mama wpadła w histerię i kupuje losy całymi paczkami, w nadziei, że znów dopisze jej szczęście. A ja mam nadzieję, że sprzedawca losów udzielił jej takiej rady naprawdę z niewiedzy i bez złośliwości. Przykre. © Overheard / Ideer

Niekiedy zwykłe wyjście do sklepu po bułki może stać się ekscytującą przygodą. Zobaczcie sami.