Nie zostawię spadku rodzinie, która traktuje mnie jak bankomat

Nawet doświadczeni kostiumografowie mogą zawieść: w filmie historycznym pokazują rzecz, która nie została jeszcze wówczas wynaleziona, lub zapominają ukryć mikrofon. Dowiedzieliśmy się, jakie błędy popełnili kostiumografowie w naszych ulubionych filmach.
Wielu fanów Plotkary było bardzo zaskoczonych wyborem kostiumografów w scenie rozdania dyplomów. Wszystkie licealistki noszą birety, a Serena ma tylko frędzel we włosach.
Kamień istnieje i do dziś jest jednym z najdroższych diamentów. Został znaleziony w 1877 roku, ale po raz pierwszy umieszczono go w naszyjniku dopiero w 1957 roku. Wydarzenia w filmie rozgrywają się w 1937 roku.
Próbując stworzyć romantyczny wygląd bohatera, kostiumografowie zignorowali fakty. Postać grana przez Brada Pitta ma piękne blond włosy i zarost, ale w ówczesnych czasach było to nie do pomyślenia.
W niektórych scenach w filmach o Harrym Potterze można zobaczyć dziwne wybrzuszenia na plecach aktorów. Są to przenośne baterie, które znalazły się w kadrze.
Uważni widzowie (i ci, którzy często odwiedzają ortodontę) zauważą, że Brenda nosi aparat ortodontyczny, który zaczął być używany pod koniec lat 70., ale akcja filmu rozgrywa się w latach 60.
W Dumie i uprzedzeniu można dostrzec kalosze. Jednak akcja filmu rozgrywa się w 1835 roku, a kalosze pojawiły się dopiero w 1853 roku.
Fani filmu zwrócili uwagę na błąd projektantów kostiumów: w jednym z epizodów postać grana przez Brada Pitta pojawia się na motocyklu w okularach Ray Ban 3025 Aviator. Zgodnie z fabułą, akcja filmu w tym fragmencie rozgrywa się w 1945 roku. Jednak ten model okularów pojawił się dopiero w 1952 roku.
Legendarny film o podróży w czasie, który wielu ludzi tak bardzo kocha. Ale nawet tutaj widzowie dostrzegli rozbieżność: scena z 1955 roku, w której Marty daje czadu solówką na gitarze Gibson. Problem w tym, że model tej gitary pojawił się dopiero w 1958 roku. Ups.
W czwartej części Harry’ego Pottera Hermiona zachwyciła wszystkich swoją różową sukienką. Ale według książki powinna być ona niebieska.
Dżinsowe szorty, które miała na sobie Baby, były bardzo modne, ale dopiero pod koniec lat 70. Uważni widzowie wiedzą, że film przedstawia lata 60. ubiegłego wieku.
W finałowej scenie filmu główny bohater grany przez Michaela Keatona zrywa maskę, ujawniając swoją tożsamość. Jednak sekundę wcześniej czarny makijaż wokół jego oczu magicznie znika. Widzowie nie mogli nie zauważyć tej gafy.
Fani twórczości Louisy May Alcott oczywiście wiedzą, że rodzina bohaterek żyła biednie. Pomimo tego, że film poprawnie oddawał charaktery postaci, widzom wydawało się dziwne, że dziewczyny mogły tak często zmieniać stroje, i to dość drogie jak na tamte czasy.
Znawcy epoki regencji wiedzą, że ówczesne dziewczęta ceniły skromność, zwłaszcza te niezamężne. Jednak widzowie zauważyli, że w filmie Anne Hathaway jako Jane Austen nosi sukienki z wysoką talią i odsłoniętym dekoltem. Sama Jane Austen prawdopodobnie nosiła bardziej zakryte i warstwowe ubrania.
Próbując pokazać piękno Scarlett poprzez sukienki, kostiumografowie wyprzedzili czasy. Wszyscy wiedzą, że film opisuje wydarzenia z lat 60. XIX wieku, a takie sukienki pojawiły się dopiero w latach 30. XX wieku.
Fani tego zdjęcia zauważyli jeden błąd: sukienki noszone przez Daisy wyglądają zbyt nowocześnie. Ówczesne kroje były luźniejsze, dekolt kwadratowy, a rozcięcie z tyłu znacznie głębsze.
Czy jesteście zwolennikami historycznej dokładności, czy też wybaczacie kostiumografom podobne pomyłki? Czekamy na wasze opinie i ulubione przykłady w komentarzach.