16 nieznajomych, którzy weszli z butami do czyjegoś życia i sprawili, że dzień stał się niezwykły

Życie jest pełne nieoczekiwanych spotkań, a te historie udowadniają, jak zaskakujące mogą być zachowania nieznajomych. Od zabawnych nieporozumień po momenty, które całkowicie zmieniły czyjś dzień — jak się okazuje, nigdy nie wiesz, kogo spotkasz i co może się wydarzyć. Warto mieć w pamięci tę prostą życiową prawdę.

• Byłam w sklepie spożywczym z moimi małymi synami i mieli tam wózki sklepowe, które wyglądały jak samochody z dwoma siedzeniami i dwiema kierownicami. Pozwoliłam mojemu starszemu synowi wybrać, który chce — dostępne były samochód policyjny, wóz strażacki i hipisowski różowy pojazd. Wybrał ten różowy, więc włożyłam oboje dzieci do wózka i ruszyliśmy na zakupy.
  Przechodzący obok mężczyzna w średnim wieku zatrzymał się i powiedział, że jestem dobrą mamą, bo pozwoliłam synowi jeździć różowym autem. To był dobry dzień, większość mężczyzn, których znałam w swoim życiu, miałaby coś przeciwko różowemu samochodowi. © PinkleopardPJ / Reddit

• Jako nastolatka pracowałam na stacji benzynowej i byłam otyła, ale walczyłam z tym. Podczas przerwy siedziałam przy stoliku, a przechodzący obok starszy mężczyzna zapytał: „Kiedy ostatnio ktoś nazwał cię piękną?”. Powiedziałam mu, że nigdy, a on na to: „Mój Boże, jesteś taka piękna!”.
  Prawdę mówiąc, według mnie to nie było dziwne; pierwszy raz ktoś powiedział mi coś takiego zupełnie szczerze. Nigdy tego nie zapomnę. © ScullysFreckles / Reddit

• Pracuję na stacji benzynowej i bardzo się nudzę, gdy nie ma klientów, więc bazgrzę różne rzeczy na odwrocie paragonów. Pewien klient zobaczył jeden z moich rysuneczków i mnie pochwalił.
  W następnym tygodniu przyszedł z ołówkami oraz szkicownikiem i powiedział mi, że powinnam mieć prawdziwy papier i przybory, ponieważ moja sztuka zasługuje na odpowiednie materiały artystyczne. W zamian poprosił tylko, bym następnym razem pokazała mu swoje nowe rysunki. Poprawił mi tym humor na cały dzień, tydzień, a może nawet rok. © corbeau-colibri / Reddit

• Kiedy kilka lat temu pracowałam w handlu detalicznym, podszedł do mnie starszy pan i zapytał, czy ostatnio dużo schudłam. Zawsze byłam bardzo chuda i nie mogłam przybrać na wadze bez względu na to, co robiłam. Zadał kilka innych pytań związanych ze zdrowiem i okazało się, że jest lekarzem.
  Poradził, abym udała się do lekarza w celu zbadania tarczycy. Zgłosiłam się do lekarza i zdiagnozowano u mnie nadczynność tarczycy. Rok później przeszłam operację, usunięto mi ten gruczoł i teraz wreszcie mogę przybrać parę kilo i czuć się fizycznie normalnie! © GREGAZORD_ / Reddit

• Jakiś czas temu byłam na zakupach w hipermarkecie i chodziłam sobie alejkami. Właśnie ścięłam włosy na boba i ufarbowałam je na prawie czarny kolor. To była kręcona fryzura w stylu vintage, którą zdobiła czerwona kokarda. Przeglądałam dział z butami i usłyszałam, jak małe dzieci szepczą i wzdychają z zachwytem, rzucając na mnie spojrzenia.
  Matka zachichotała i powiedziała mi, że myślą, że jestem Królewną Śnieżką, która wróciła z nimi z wycieczki do Disneylandu. 8 lat później wspomnienie tego wydarzenia nadal sprawia, że robi mi się ciepło na sercu! © henrythebestest / Reddit

• Mój ojciec umierał. Było ciężko. Pewnego wieczoru wracałem do domu po wizycie w szpitalu i wstąpiłem do lokalnego supermarketu po mrożoną pizzę.
  Była tam dziewczyna, która zwykle pracowała za kasą, ale tym razem była przy osobnym stanowisku, gdzie realizowano zwroty i inne rzeczy. Widywałem ją chyba co drugi dzień i zawsze ucinaliśmy sobie pogawędkę.
  Kiedy zapłaciłem, podeszła do mnie i wręczyła mi mały bukiet kwiatów. Zupełnie znikąd. Zapytałem ją, co się dzieje, a ona powiedziała: „Po prostu je weź, są twoje”. To było niesamowite, ponieważ czułem się bardzo przybity z powodu stanu mojego ojca.
  Tego dnia rozmawialiśmy o eutanazji (ostatecznie zmarł, zanim ta procedura mogła zostać prawidłowo przeprowadzona) i był to po prostu przypadkowy akt dobroci, który znaczył dla mnie niesamowicie wiele. © sprknl / Reddit

• Byłem w drodze do sklepu. Gdy już miałem wejść do środka, podszedł do mnie jakiś facet. Mówił łamaną angielszczyzną i prosił o pomoc.
  Odpowiedziałem, że oczywiście mu pomogę, a on ni stąd, ni zowąd wykrzyknął: „Macie folię bąbelkową?” — jakby to była zupełnie normalna sytuacja w spożywczaku. Odpowiedziałem, że nie, a on po prostu sobie poszedł.
  Kiedy wszedłem do środka, inny facet podszedł i zapytał: „Czy on krzyczał o folii bąbelkowej?”. Najwyraźniej podchodził do przypadkowych ludzi i krzyczał w kółko to samo.

• Pewnego wieczoru, po pracy na farmie, wracałem furmanką do domu; było to jakieś pół godziny jazdy, a ja zapadłem w głęboki sen. Noc była mglista, jak to często bywa w Pensylwanii.
  Obudziłem się nagle, myśląc, że przegapiłem swój przystanek, kiedy Francuz siedzący obok mnie powiedział: „Nie martw się, to nie twój przystanek, wysiadasz na następnym”. Nigdy w życiu nie widziałem tego faceta, a on dokładnie wiedział, gdzie powinienem wysiąść. Tam też wysiadłem i to był zły przystanek. © makesitallup / Reddit

• Moja 2-latka dostała balonowe zwierzątko podczas osiedlowego grilla. Szliśmy do domu, a ona tańczyła kółeczka, śpiewając, jak bardzo kocha swój balon. I oczywiście balonik pękł.
  Nigdy nie widziałam, żeby tak się załamała. Leżała na brzuchu na chodniku. Nie mogła się uspokoić, więc podniosłam ją i szłam dalej. Przez dwie przecznice krzyczała wniebogłosy, jak tęskni za balonem i że chce kolejny balon.
  Facet po drugiej stronie ulicy usłyszał ją i zauważył, że inne dziecko z tego samego wydarzenia porzuciło swoje balonowe zwierzątko na ławce. Podniósł je i podszedł jak anioł zesłany z nieba z różowym balonowym psem. O rany, ale miała minę. Nawet podziękowała.
  Zalałam się łzami i zapytałam, czy mogę go przytulić. Taka mała rzecz, ale to był niesamowicie długi dzień i wszyscy byliśmy u kresu sił. To rozświetliło mój cały tydzień. © lovemeatmyworstbrook / Reddit

• Padał deszcz. Zatrzymałam się, żeby zawiązać but, i zauważyłam, że nagle przestało padać. Spojrzałam w górę i jakaś przypadkowa kobieta stała nade mną z parasolem, chroniąc mnie przed deszczem. © dee_berg / Reddit

• Pracowałam jako bibliotekarka w szkole i miałam ciężki dzień. Kiedy jeden z dzieciaków (starszych, z liceum) zapytał, jak sobie radzę, odpowiedziałam: „Och, próbuję przetrwać wbrew sobie, a ty?”. A dzieciak z szóstej klasy, który ciął papier na pobliskim stanowisku, podbiegł, objął mnie w pasie i powiedział: „Nie umieraj, proszę. O wiele bardziej lubię cię żywą”. © CuriousGPeach / Reddit

• Przymierzałam ubrania i narzekałam sama do siebie, że muszę schudnąć, a wtedy pewna kobieta powiedziała mi: „Teraz wyglądasz pięknie. Nigdy nie odkładaj szczęścia na później”. © blu3g6rl / Reddit

• Wybierałam płatki śniadaniowe, kiedy przeszedł obok mnie mężczyzna po czterdziestce i powiedział: „Ale seksowna sukienka!”, po czym odszedł. Kilka minut później nagle podbiegła do mnie kobieta i powiedziała: „Aha... To ty. Wiem o tobie i moim mężu”.
  Że co?! Wpatrywała się we mnie przez chwilę, po czym powoli sięgnęła do torebki, wyciągnęła telefon i powiedziała: „Mnie też bardzo podoba się ta sukienka. Mogę zrobić zdjęcie, żeby znaleźć podobną?”.

• Jakieś 4 lata temu szłam ulicą z moim ówczesnym chłopakiem i płakałam. Przechodzący obok chłopak zatrzymał się i zapytał, czy wszystko gra. Byłam zdenerwowana i nie odpowiedziałam, więc mój chłopak odparł za mnie, że nic mi nie jest. Z wielką uprzejmością ten facet powiedział: „Bez obrazy, ale pytam ją”.
  Kiwnęłam głową. Przytaknął, po czym zapytał, czy potrzebuję przytulenia (zgodziłam się), a następnie powiedział mi, że dam radę i będzie dobrze. Byłam tak niesamowicie wzruszona, że zupełnie obca osoba tak zainteresowała się moim losem. © TiredEyes0816 / Reddit

• Byłam w trakcie rozwodu, a nasze spotkanie ugodowe nie poszła tak dobrze, jak planowałam. Co więcej, dwójka moich dzieci szalała w samochodzie, podczas gdy ja próbowałam zatankować i powstrzymać łzy z przytłoczenia i stresu. Podsumowując, to był ciężki dzień.
  Wtedy usłyszałam: „Przepraszam panią”. Spojrzałam na faceta, który tankował obok mnie. „Zgubiłaś swój uśmiech. Świetnie sobie radzisz, po prostu się uśmiechnij”.
  To mnie uderzyło i faktycznie od razu się uśmiechnęłam. Nieznajomy zmienił moje nastawienie na resztę dnia. © meatkissy / Reddit

• Wczoraj miałam ciężki poranek. Byłam w sklepie spożywczym, a moje dzieci szalały na parkingu, gdy ładowałam zakupy do samochodu.
  W końcu udało mi się z tym uporać, a gdy wyjeżdżałam, zobaczyłam, że ktoś przechodzi pieszo za moim autem. Zatrzymałam się, by przepuścić tę kobietę, ale nie ruszyła z miejsca, więc kontynuowałam manewr.
  Gdy wyjeżdżałam, nieznajoma pomachała do mnie. Nerwowo odmachałam z przyzwyczajenia, ale w Nowej Anglii machanie zwykle oznacza: „Szłam tędy! Mogłaś mnie potrącić! Co jest z tobą nie tak?!”.
  Tak więc moje machanie miało być swego rodzaju przeprosinami, ale przez cały czas ze złością myślałam: „Widziałam cię! Zatrzymałam się! Ale ani drgnęłaś! Dlaczego jesteś na mnie zła?!”.
  Gdy tak się denerwowałem, zdałam sobie sprawę z nieporozumienia, a ona obdarzyła mnie ogromnym uśmiechem i dwoma kciukami w górę. Zrozumiałam wtedy, że chciała mi powiedzieć, że wykonałem dobrą robotę, a to bardzo dobrze wpłynęło na mój nastrój tamtego ranka. :-) © Tristavia / Reddit

Nie tylko nieznajomi mogą zbić nas z tropu. Wyobraźcie sobie taką sytuację: z niecierpliwością i ekscytacją oczekujecie na dostawę, aż w końcu otwieracie pudełko i spotyka was... rozdzierające serce rozczarowanie. Tych 20 klientów dobrze wie, jak to jest. Przeczytajcie ich historie!