19 przybranych rodziców, którzy pokazali, że rodzicielstwo rodzi się z serca, a nie z genów

3 godziny temu

Rodzice zastępczy nie mają łatwo — muszą stawiać czoła nieporozumieniom, wątpliwościom, a czasem nawet odrzuceniu. Ale mimo to, ich zaangażowanie nie słabnie. Z czasem uczą się, jak budować zaufanie, tworzyć nowe tradycje rodzinne i wypełniać lukę między „przybranym” a „rodzicem” w sposób, który naprawdę wiele zmienia.

W pierwszej klasie liceum mój tata ożenił się ponownie z kobietą, z którą kilka lat wcześniej zdradzał moją mamę. Jako rozwydrzony nastolatek nie byłem zbytnio zachwycony jego nowym małżeństwem i, szczerze mówiąc, byłem dość chłodny w stosunku do niej, ilekroć się widzieliśmy.
Rok później mój tata odwoził mnie na lotnisko w drodze na studia, a moja macocha wzięła wolne z pracy, by się tam z nami spotkać i przekazać mi paczkę. Przytuliła mnie i powiedziała, że jest ze mnie dumna, a kiedy się odsunęła, zobaczyłem, że ma łzy w oczach.
W tym momencie zrozumiałem, że nie jest złą osobą, nawet jeśli ona (i mój tata) zrobili kilka złych rzeczy w przeszłości. Nasze relacje znacznie się poprawiły i teraz jest dla mnie jak druga matka © OldSaintNickCage / Reddit
Kiedy miałam 8 lat, moja mama wyszła za mąż po raz drugi. Byłam bardzo wrogo nastawiona do ojczyma. Był miłym człowiekiem, ale sama myśl o tym, że miałby zająć miejsce taty, doprowadzała mnie do szału. Mama była rozdarta między nami.
Dopiero gdy miałam 10 lat, wszystko się zmieniło. Stało się to, gdy przyszedł do szkoły, by bronić mnie przed nauczycielem. Zaczęłam go rzadziej ignorować, kilka razy zgodziłam się na wspólne spacery.
W tym samym roku, w jego urodziny, po raz pierwszy zrobiłam mu prezent: dałam mu kopertę z kartką, na której napisałam: „Zaadoptujesz mnie?”. Wtedy po raz pierwszy zobaczyłam, jak dorosły mężczyzna płacze wtulony w ramię małej dziewczynki. Miesiąc później został moim tatą, a potem moim tatusiem. © Not everyone will understand / VK
Zawsze powtarzałem moim dzieciom: „To, że nie jestem waszym ojcem, nie sprawia, że nie jesteście moimi dziećmi”. Nigdy nie miałem własnego potomstwa, ale mój dziadek dorastał w sierocińcu. Zawsze powtarzał, że to, co najlepsze w rodzinie, nie ma nic wspólnego z więzami krwi. © BB64 / Reddit

Nigdy nie dogadywałam się z macochą. Miałam 13 lat, kiedy mój tata ją poznał. Nie zaakceptowałam jej i odepchnęłam.
Kiedy miałam 19 lat, zaczęłam malować. W moje 20 urodziny zrobiła mi niespodziankę: zebrała wszystkich moich przyjaciół, krewnych i znajomych i zorganizowała wystawę moich prac w swojej galerii! Byłam zachwycona, a moje serce zaczęło topnieć. © Chamber 6 / VK
Nie byłem zachwycony, kiedy moja mama ponownie wyszła za mąż i wprowadził się mój ojczym. Próbował nawiązać ze mną kontakt, ale ja trzymałem go na dystans. W tamtym roku oszczędzałem, żeby kupić bilety na wielki mecz, na który chcieliśmy pójść z przyjaciółmi, ale wyprzedały się, zanim zdążyłem je kupić. Byłem zdruzgotany i założyłem, że nikogo w domu to nie obchodzi. Wtedy, dzień przed meczem, mój ojczym wręczył mi kopertę. W środku były bilety na mecz, o których marzyłem. Powiedział mi, że widział, jak ciężko pracowałem, aby zaoszczędzić i chciał pomóc. Zrozumiałem wtedy, że przez cały czas zwracał na mnie uwagę, nawet gdy go ignorowałem. W końcu zobaczyłem, że troszczy się o mnie w sposób, w który nie pozwalałem sobie wierzyć.
Moja rodzina nie jest taka jak inne. Mam 2 mamy i 2 tatusiów. Rzecz w tym, że moi rodzice rozwiedli się, gdy miałam 13 lat. Rozstali się pokojowo, po prostu zdali sobie sprawę, że już się nie kochają i nie chcą cierpieć.
Po rozwodzie każde z nich spotkało swoją drugą połówkę. Drugie małżeństwo ułożyło się dobrze dla obojga rodziców. Jednocześnie moja macocha i ojczym traktowali mnie z miłością i troską, podobnie jak moi rodzice.
I wiem na pewno, że mogę zwrócić się ze swoimi problemami do każdego z moich „rodziców”. Teraz sama jestem matką i jestem im bardzo wdzięczna, że mimo wszystkich trudności stworzyli tak ciepłą rodzinną atmosferę. © Not everyone will understand / VK

Mój ojciec był bardzo wpływowym człowiekiem. Był surowy nie tylko w pracy, ale także w stosunku do rodziny i bliskich. Kiedy miałam 3 lata, moja mama postanowiła od niego odejść. Ojciec powiedział, że nigdy mnie jej nie odda. Mama zaakceptowała to i odeszła.
Dzwoniła do mnie raz w tygodniu, wysyłała mi prezenty. Ale potem widziałam ją tylko w wieku 18 lat, kiedy przyjechała się ze mną „spotkać”. Wtedy poznałam tę historię. Moja mama oczekiwała, że będę jej współczuć, ale nie mogłam.
Ponieważ miałam już mamę. A raczej macochę. Ona również po kilku latach małżeństwa chciała odejść od mojego ojca. A mój tata surowo zabronił jej nawet zbliżać się do mnie, gdyby odeszła. Nie miała do mnie żadnych praw, ale zdecydowała się zostać dla mnie.
Moja macocha stała się najbardziej czułą, miłą, delikatną mamą na świecie. Dużo się ze sobą komunikowałyśmy, wychodziłyśmy i bawiłyśmy się razem. Zawsze starała się mnie chronić, brać na siebie każdą winę. Ale wiedziałam, że ona i mój ojciec nawet spali w różnych pokojach.
Kiedy skończyłam 18 lat, rozwiodła się z moim tatą i zamieszkaliśmy razem w jej jednopokojowym mieszkaniu. I jesteśmy szczęśliwe. Nie mogę więc mieć żalu do mojej biologicznej matki, która wybrała własne życie zamiast mojego. © Chamber 6 / VK
Jestem macochą, a dziecko zwraca się tylko do mnie ze wszystkimi swoimi problemami. To smutne. Uczę jego tatę, żeby też z nim rozmawiał.
Z drugiej strony rozumiem, że mi jest łatwiej: widzę sytuację z zewnątrz i mam mniejszą odpowiedzialność, więc łatwiej znaleźć wspólny język, gdy nie jest się odpowiedzialnym za dziecko 24/7. Ale to wciąż smutne. © Overheard / Ideer
Kiedy zostałam macochą Lili, trzymała mnie na dystans. Zawsze ukrywała małe pamiątki po mamie, takie jak wisiorek, który zawsze nosiła. Pewnego dnia wróciła ze szkoły zapłakana, mówiąc, że go zgubiła. Widziałam, jak wiele dla niej znaczył, więc spędziłam cały wieczór, odtwarzając jej kroki, wypytując ludzi, próbując go znaleźć. W końcu znalazłam wisiorek pod trybunami w pobliżu szkolnej sali gimnastycznej. Myślę, że znalezienie go trochę zmieniło jej zdanie. Od tamtej pory dopuszcza mnie do siebie częściej, widząc we mnie kogoś, komu też zależy.

Przez całe życie marzyłam o siostrze bliźniaczce. Kiedy miałam 14 lat, moi rodzice rozwiedli się, a ojciec ożenił się z kobietą, która miała córkę w moim wieku. Macocha kupowała mi i jej córce takie same ubrania. Najzabawniejsze jest to, że miałyśmy też takie same imiona.
Pewnego dnia poszłyśmy z nią do salonu piękności, a stylistka zapytała: „Czy to bliźniaczki? Jak mają na imię?”. Macocha powiedziała nasze imiona. Stylistka: „Dlaczego mają tak samo na imię?”. A moja macocha spokojnie odpowiada: „Żeby nam się nie pomyliły”. © Overheard / Ideer
Moja przyjaciółka pochodzi z zamożnej rodziny. Facet dwa razy starszy od niej, wdowiec z dziećmi, zaczął się do niej zalecać. Śmiała się, nazywając go starcem bez grosza. Ale pewnego dnia przyszedł do niej z trójką swoich małych dzieci. Zobaczyła te maluchy i coś drgnęło w jej sercu.
Ze względu na te dzieci zgodziła się za niego wyjść. Urodziła jeszcze troje dzieci. Wspierała męża, który założył własną firmę i odniósł sukces. Wychowała te dzieci jak własne, uwielbiają ją. A jej mąż ją uwielbia. © Overheard / Ideer
Moja mama rozstała się z moim tatą i związała się ze swoim ukochanym z liceum, kiedy skończyłem 4 lata. Dobrze pamiętam moje wczesne dzieciństwo! Po kilku miesiącach naszego wspólnego życia nagle zwróciłam się do ojczyma i powiedziałam: „Tato, możesz mi to dać?”. Nie mogłem czegoś dosięgnąć.
Mój ojczym wyznał później, że się popłakał, ponieważ nikt nie prosił mnie, abym nazywał go tatą. A ja po prostu zdecydowałem, że teraz jest moim tatą. I od tamtej pory nim jest! Nawet nie myślę o moim biologicznym ojcu.
Mój nowy tata chodził na moje szkolne imprezy, pokazywał mnie swojej rodzinie, chwalił się mną, uczył mnie życia i pomagał mi utrzymać się na dobrej drodze, a teraz uczy mnie prowadzić samochód. Płaczę, kiedy myślę o tym, że miał 25 lat i lubił imprezować, a potem pojawiła się moja mama i ja. Odmienił swoje życie dla nas! Znalazł stabilną pracę, dom, założył własną firmę, odniósł ogromny sukces. Wielu mężczyzn nie zrezygnowałoby ze swojego stylu życia dla kobiety z dzieckiem. © OhSoInfinitesimal / Reddit

W ósmej klasie chciałem zostać piątkowym uczniem, ale byłem kiepski z matematyki. Często płakałem, a mama uspokajała mnie: „Nie martw się, coś wymyślimy. Będziesz miał same piątki”. A najciekawsze jest to, jak ten problem został rozwiązany: wyszła za mąż za mojego nauczyciela matematyki.
Mój ojczym dawał mi lekcje matematyki każdego wieczoru i zawsze tłumaczył przedmiot w taki sposób, że wszystko rozumiałem. I tak stałem się piątkowym uczniem i ukończyłem szkołę z wyróżnieniem. I właśnie tak moja mama rozwiązała moje problemy z matematyką. © Not everyone will understand / VK
Jestem ojczymem czwórki dorosłych dzieci, które widzą, że uszczęśliwiam ich mamę. Zbliżyliśmy się do siebie, ale ich tata też jest w pobliżu, to świetny facet. Nawiasem mówiąc, dwie córki mojej żony mają już własne córki. Moje dzieci też nie są już małe, więc mamy całkiem sporą gromadkę i kochamy je wszystkie © Matelot67 / Reddit
Ludzie niekoniecznie stają się rodziną poprzez krew. Mam ojczyma, odkąd skończyłam 17 lat, mam też brata i siostrę. Teraz mam 32 lata i w ciągu ostatnich 15 lat przeszliśmy tak wiele, że jest to dla mnie jasne: ten człowiek włożył w nas swoją duszę. Bardzo go kochamy. © Overheard / Ideer
Nie proszę o miłość ojczyma, bo nie jestem z nim spokrewniona, mam biologicznego ojca. Ale traktował mnie bardzo dobrze i często stawiał za wzór. To mi w zupełności wystarcza.
Teraz sama zostałam macochą, bardzo dobrze traktuję syna mojego męża, ale nie zastąpię mu matki. Będę go tylko wspierać, w razie potrzeby doradzać, pomagać. Zależy mi na tym, co spotka go w życiu. © Elena Smirnova / VK

Moi rodzice rozwiedli się, gdy miałam 14 lat, ale rozstali się polubownie, bez dramatów. Byłam na tyle dorosła, że wszystko rozumiałam i wspólnie podjęliśmy decyzję, z kim będę mieszkać. Mama po jakimś czasie zaczęła mieszkać z mężczyzną. Ja zostałam z tatą, teraz mieszkamy razem z macochą.
Wszystko mi się podoba, macocha jest wspaniałą kobietą. Dogadujemy się z mamą, często przychodzi, pomaga mi z pieniędzmi, kupuje mi ubrania. Jej facet też nie jest zły. To takie irytujące, kiedy inni ludzie zaczynają mówić o mojej mamie: „Co z niej za matka? Jak mogła zostawić swoje dziecko!”. A ja prowadzę wspaniałe życie, mam dobre relacje z rodzicami. Ale ludzie z zewnątrz oczywiście wiedzą lepiej. © Chamber 6 / VK
Pamiętam dokładnie moment, w którym pokochałam moją macochę. To był drugi tydzień naszego wspólnego mieszkania, nalewała herbatę i poprosiła mnie o przyniesienie domowego ciasta. Ja, jako łakomczuch, starałam się jak najszybciej zanieść je do kuchni i upuściłam je lukrem do dołu w przedpokoju.
Moja macocha wyszła, usłyszawszy hałas, spojrzała na to i wróciła do kuchni. Wzdrygnęłam się.
Ale wróciła z 2 kubkami herbaty, usiadłyśmy na podłodze i zjadłyśmy to pyszne ciasto. Moja własna matka beształa mnie za każdy najmniejszy błąd. Nowa żona mojego ojca wychowała mnie jak własną córkę, zawsze otaczała mnie troską, miłością i ciepłem. © Overheard / Ideer
Moi rodzice rozwiedli się, gdy miałam 4 lata. Tata opuścił rodzinę i ożenił się z inną kobietą.
Ale nie dorastałem z psychologiczną traumą. Mój tata spędzał ze mną dużo czasu, moja macocha była fajna, bardzo mnie kochała i wymyślała wszelkiego rodzaju rozrywki tylko dla nas dwojga z moim tatą.
Bardzo kocham zarówno brata, jak i siostrę, które są jej dziećmi. Dorastałam w zdrowej atmosferze miłości i troski, a to jest najważniejsze! © Overheard / Ideer

Bycie przybranym rodzicem może czasami wywoływać napięcia w mieszanej rodzinie. Pewna kobieta podzieliła się z nami swoją historią, wyjaśniając, że jej pasierbica oskarża ją o faworyzowanie. Córce jest przykro, bo kobieta daje pieniądze tylko swojemu biologicznemu synowi, a nie jej.

Zobacz, kto jest autorem zdjęcia OldSaintNickCage / Reddit