21 osób, które przekonały się, że rozmowa kwalifikacyjna bywa większym wyzwaniem niż sama praca

4 godziny temu

Zdobycie pracy to nie lada wyzwanie. Przygotowujesz się do rozmowy o swoich umiejętnościach i osiągnięciach, a nagle zostajesz zapytany o swój stan rodzinny i znak zodiaku. Choć rozmowy kwalifikacyjne mogą być naprawdę irytujące, często stanowią źródło przezabawnych historii.

Na rozmowie kwalifikacyjnej zapytano mnie, jaki jest mój znak zodiaku. Byłam tak zszokowana, że nie potrafiłam tego ukryć. W odpowiedzi na moje osłupienie powiedziano mi: „Właściwie to rodzaj testu, czy ktoś do nas pasuje”. Ci, którzy traktują to pytanie poważnie — bez zdumienia i zdziwionej pauzy — raczej nie będą pasować. A jakże! © jjohnnik / Pikabu
Na rozmowę kwalifikacyjną przyszłam wystrojona, w eleganckim żakiecie. Spieszyłam się, prawie spóźniłam, na szczęście firma była naprzeciwko domu, więc pobiegłam i zdążyłam. Siedziałam tam, odpowiadałam na pytania, a dyrektor firmy uśmiechał się, robiąc do mnie słodkie oczy. Udawałam, że tego nie zauważam. Zapytałam na koniec tak bezczelnie: „Zatrudni mnie pan?”. Uśmiechnął się: „Tak, jesteś odpowiednią osobą na to stanowisko”. Ja, szczęśliwa, pobiegłam do działu personalnego, a szef wstał, żeby mnie odprowadzić, i powiedział: „Jestem pod wrażeniem twoich butów! Ja też preferuję wygodę”. Grzecznie przytaknęłam, po czym spojrzałam na swoje stopy i zarumieniłam się po uszy. Okazało się, że tak się spieszyłam, że zapomniałam zmienić buty, i przyszłam tam w moich ulubionych różowych kapciach! O mój Boże, co za wstyd! Pracuję tam już trzy lata, a mój szef wciąż się ze mnie nabija.

Jestem szefową działu. Prowadziłam rozmowę kwalifikacyjną. Kandydat był sztywny, zawstydzony, zasłaniał oczy. Pomyślałam: „Co za mięczak! Nie przyjmę go”. Wróciłam do swojego biura i nagle zobaczyłam w lustrze, że pod żakietem mam top bez ramiączek i wylewający się z niego biust w koronkowym staniku. I tak wyglądałam przez godzinę?! Co on sobie pomyślał o mnie i organizacji, w której już na rozmowie kwalifikacyjnej ludzie są tak witani. © / VK
Często słyszałem, że na rozmowach kwalifikacyjnych robią różnego rodzaju testy na odporność na stres i tak dalej. Spotkałem się z tym również, gdy starałem się o pracę. Siedzieliśmy w sali konferencyjnej. Pracownica HR prowadziła rozmowę, a dyrektor siedział obok nas. Była zima, temperatura na zewnątrz była minusowa. Ale w pokoju działała klimatyzacja, a oni zdawali się tego nie zauważać. Nie mogłem tego znieść i poprosiłem, żeby ją wyłączyli. Pracownica powiedziała, że nie chcą pracownika, który stawia im własne warunki. Dyrektor w milczeniu wyszedł. © / VK

Miałem kolejną rozmowę kwalifikacyjną. Poproszono mnie o narysowanie domu i drzewa. Zrobiłem, co mogłem. Nie chcieli mnie zatrudnić. Zapytałem, dlaczego. Rozmówca powiedział mi: „Skoro twój dom i drzewo wiszą w powietrzu, to znaczy, że nie jesteś do niczego przywiązany”. Zapytałem go wtedy, jakie ma wykształcenie. Odpowiedział, że ma dwa stopnie techniczne. Zapytałem go, czy ma dyplom z psychologii. Okazało się, że ktoś go tak przygotował. Finał... Kiedy się żegnaliśmy, był blady. © Vadim Semyonov
Standardowa rozmowa kwalifikacyjna, merytoryczne pytania, krzyżowy ogień pytań o moje umiejętności zawodowe. Ale! Dyrektor przeszedł do moich zainteresowań. „Więc, co robisz? Taniec... W takim razie zatańcz!”. Oniemiałam na chwilę. A potem oznajmiłam: „Proszę przyjść na mój występ, to zatańczę!”. Roześmialiśmy się. Ale to nagłe „Zatańcz!” na długo zapadło mi w pamięć. © Lanja / Pikabu

Przeprowadzano ze mną rozmowę w kawiarni i na sam koniec zapytano mnie: „Wymień 3 sposoby używania ołówka poza pisaniem”. Odpowiedziałam: „Cóż, można nim robić na drutach, upinać włosy i przewijać kasetę magnetofonową”. Osoba przeprowadzająca wywiad wpatrywała się we mnie przez chwilę, po czym powiedziała: „Nikt nigdy wcześniej nie odpowiedział w ten sposób!”. © lovelycosmos / Reddit
Byłam na rozmowie kwalifikacyjnej. Pytanie „Jak często robisz sobie paznokcie?” wprawiło mnie w osłupienie.
— Dlaczego chcecie to wiedzieć?
— Musimy zrozumieć, ile wolnych pieniędzy zostaje ci konkretnie na życie. Chcemy uniknąć sytuacji, w której za trzy miesiące przyjdziesz prosić o podwyżkę, bo nie masz wystarczająco dużo. Od razu zbieramy informacje o kandydacie i próbujemy przewidzieć wynik.
Serio??

Niedawno byłem na rozmowie kwalifikacyjnej i zadano mi pytanie: „Co cię interesuje w naszej firmie?”. Odpowiedziałem: „Wynagrodzenie i warunki”. Kobiecie nie spodobała się ta odpowiedź i zaczęła mi mówić, że najważniejsza jest idea i że są tam jak rodzina. Powiedziałem: „Jeśli rodzina nie ma pieniędzy, to już jest rodziną dysfunkcyjną. Wszyscy uciekną”. © droninpavel
Ostatnie pytanie na rozmowie kwalifikacyjnej na stanowisko kasjera brzmiało: „Gdybyś miał zostać owocem, jakim owocem byś był?”. Odpowiedziałem oryginalnie: „Mangostanem!”. Zostałem przyjęty. Chwilę później postanowiłem zaspokoić swoją ciekawość i zapytałem, co wykazał test. Odpowiedź pracodawcy po prostu mnie zaskoczyła: „Tu naprawdę nie ma złych odpowiedzi. Po prostu lubię zadawać tego typu pytania”. © Traditional_Dot776 / Reddit

Miałem dziś rozmowę kwalifikacyjną w dużej firmie sprzedającej sprzęt rolniczy. Albo świat wywrócił się do góry nogami, albo mają naprawdę wielu kandydatów... Dyrektor handlowy zadał najdziwniejsze pytanie, jakie słyszałem na takich spotkaniach: „Po co ci w ogóle pensja, masz samochód, masz gdzie mieszkać? Czy nikt cię nie utrzymuje?”. Jakiś podziemny klub, czy co... © Working Case / VK
Na rozmowie kwalifikacyjnej zemściłam się na wszystkich. Pracownica HR zapytała mnie o mój poziom tolerancji na stres. Więc na następnym etapie z dyrektorami zadałam pytanie: „Jakie mieliście sytuacje, w których przydała się odpowiedź na to pytanie?”. Mina dyrektora była bajeczna! © helga.kurakova

W tamtym czasie miałem dość pytań typu „Mam cię!”, które nie miały nic wspólnego z pracą. Byłem na rozmowie kwalifikacyjnej na stanowisko administratora bazy danych, a inteligentny ankieter, który był około 15 lat młodszy ode mnie, zapytał: „Od czego zacząłbyś budowę domu?”. I tu zadałem kontrpytanie: „A jak często przydaje się odpowiedź na to pytanie na tym stanowisku?”. I po prostu się na niego gapiłem. To natychmiast zwaliło gościa z nóg. © CunningRunt / Reddit
„Gdyby w tym pokoju było 100 innych twoich klonów, jakich znaków użyłbyś, aby się odróżnić?”. Moją odpowiedzią było trzaśnięcie drzwiami. © Custardpaws / Reddit
„Na rozmowie kwalifikacyjnej online kamera jest obowiązkowa!” — ostrzegł mnie rekruter. Oczywiście zgodziłem się. Rozmawialiśmy nawet o tym, dlaczego jest to ważne. Połączyłem się zdalnie na rozmowę kwalifikacyjną i zobaczyłem następujący obraz: kierownik widoczny w kamerce i kierownik techniczny bez kamery. Cóż, to chyba dobrze. Teraz kierownik zakończy swoją część, przekaże słowo kierownikowi technicznemu, a ten włączy kamerę. Ale nie, kierownik przekazał słowo kierownikowi technicznemu i też wyłączył swoją kamerę. Skończyło się na tym, że rozmawiałem z dwoma czarnymi kwadratami. Po rozmowie rekruter skontaktował się ze mną i zapytał, jak poszło. Powiedziałem: „Było w porządku, ale rozmawialiśmy o znaczeniu kamer podczas rozmowy kwalifikacyjnej. A kierownik techniczny nigdy jej nie włączył”. A rekruter na to: „Kamera jest obowiązkowa tylko dla kandydata! A dla kierownika technicznego jest opcjonalna”. Kurtyna. © andrei.pro.it

Zostałem zaproszony na rozmowę kwalifikacyjną. Rekruter powiedział: „Przyjdź jutro o 9 rano”. Przyszedłem trochę wcześniej, około 10 minut przed czasem. Kierownika wciąż nie było. Po 20 minutach zacząłem pytać pracowników, gdzie on jest. Powiedzieli, że nie wiedzą, przyjeżdża, kiedy chce. Ale w poniedziałek, po weekendzie, na pewno będę musiał poczekać. Wow! Poczekałem kolejne 20 minut i wyszedłem. Dwie godziny później kierownik zadzwonił i zapytał, gdzie jestem. „Już wyszedłem, czekam na pana 40 minut, ale nawet personel nie wiedział, gdzie pan jest, i nie mógł się z panem skontaktować”. A on na to: „Mogłeś poczekać! To ty potrzebujesz pracy”. Człowieku, co ty gadasz! © / Pikabu
Przychodzę na rozmowę kwalifikacyjną do jednego z biur, wypełniam ręcznie kwestionariusz, po czym idę na rozmowę z dyrektorką finansową. A ona nagle mówi: „Potrzebujemy uczciwej osoby na to stanowisko!”. Ja na to: „Cóż, nigdy niczego nie ukradłam”. A dyrektorka: „Nie kłam! To widać z twojego charakteru pisma!”. ©/ VK

To była firma produkująca koszule. Przeszedłem do ostatniego etapu rozmowy kwalifikacyjnej. Rozmówczyni zapytała mnie: „Czy twój garnitur jest wykonany ręcznie?”. Odpowiedziałem: „Tak, sam go uszyłem”, co było prawdą. A ona podekscytowana zaproponowała mi pracę krawca. Problem polegał jednak na tym, że ubiegałem się o pracę specjalisty ds. marketingu! Więc niezręcznie odpowiedziałem: „Nie, nie chcę pracować w szwalni..”. Twarz dziewczyny natychmiast stała się kamienna i powiedziała: „Cóż, dziękuję za poświęcony czas...”. © ITS_A_GUNDAAAM / Reddit
„Kiedy planujesz iść na urlop macierzyński?”. Nie była to pierwsza rozmowa kwalifikacyjna, jaką odbyłam z firmami z kategorii „młoda, rozwijająca się, zatrudniająca 1,5 osoby”. Kiedy kolejny „ważny szef” zadał mi to pytanie, postanowiłam zapytać w jego stylu: „A kiedy mi pan radzi?”. Powiedział, że jestem bezczelna i spodobało mu się to. © miss_variety

Starałem się o pracę w instytucie badawczym i wysłali mnie do psychologa. Dziewczyna dała mi kartki z dość prostymi pytaniami, na które musiałem odpowiedzieć „tak” lub „nie”. Moje odpowiedzi zostały przepuszczone przez komputer, a dziewczyna nagle powiedziała: „Jesteś przerażającą osobą, ale można na tobie polegać!”. W tym momencie zmieniłem zdanie na temat pracy tam... © / Dzen
Rozmowa kwalifikacyjna.... I na koniec: „Okres próbny wynosi 3 miesiące. Aby ustalić, czy dobrze do nas pasujesz”. Powiedziałem: „Tak, ja też zdecyduję, czy odpowiada mi praca u was...”. Oni się gapili... Pracowałem przez dwa lata, a pod koniec okresu próbnego powiedziałem: „Cóż, popracuję jeszcze chwilę, a potem zobaczymy”. Tak, kto kogo bardziej potrzebuje! © / Dzen

Z reguły podczas rozmów kwalifikacyjnych pada pytanie o wykształcenie i doświadczenie zawodowe. Zdarzają się jednak bardziej podchwytliwe pytania. Jeśli przygotujesz się do nich z wyprzedzeniem, masz szansę pokonać wszystkich konkurentów.