Dlaczego dzieci najczęściej są niegrzeczne w obecności swoich mam

W związku z tym, że mamy spędzają ze swoimi dziećmi najwięcej czasu, mają to szczęście, że mogą doświadczyć całego wachlarza uroczych zachowań, takich jak marudzenie, wrzaski, próby spoliczkowania, plucie jedzeniem i dramatyczne ataki histerii o praktycznie byle co.

Pewnie zauważyliście, że przy innych ludziach dziecko zachowuje się jak aniołek, ale gdy mama zjawia się na horyzoncie, dosłownie dziczeje. Nie, nie wydaje wam się; dzieciaki naprawdę bardziej rozrabiają, kiedy ich rodzicielka jest w pobliżu. Okazuje się, że nie należy tego rozpatrywać w kategoriach matczynej porażki — to wręcz komplement.

Ekipa Jasnej Strony postanowiła zbadać meandry dziecięcej psychiki i rozszyfrować, dlaczego to mamy są najczęściej wystawiane na tę ciężką próbę.

1. Przy mamie dzieci czują się bezpiecznie

Matka w życiu dziecka jest niczym bańka bezpieczeństwa. Maluchy pozwalają sobie na dokazywanie przy rodzicach, a szczególnie przy mamie, bo ufają w jej wsparcie, a tym samym czują się komfortowo i bezpiecznie. Nikt nie lubi pokazywać swojej gorszej strony przed obcymi. Prawdopodobnie wy też zachowujecie swoje słabsze momenty dla grona najbliższych osób. U dzieci działa to podobnie.

Gdy maluchy decydują się na niegrzeczne zachowanie, postanawiają jednocześnie pokazać swoją słabość. Jeśli następnym razem będziesz zastanawiać się, dlaczego twoje dziecko postępuje przykładnie przy innych, a tobie daje do wiwatu, odpowiedź brzmi: bo masz przywilej bycia jego mamą i doskonale spisujesz się w tej roli.

2. „Dobre zachowanie” daje się szkrabom we znaki

Każda sytuacja społeczna z udziałem nieznajomych jest dla dziecka raczej niekomfortowa. Wszyscy zachowujemy się inaczej w obecności nowych osób. Zazwyczaj stajemy się bardziej powściągliwi i zamknięci w sobie, czując jednocześnie potrzebę, aby wypaść jak najlepiej przed ludźmi, których zbyt dobrze nie znamy. W przypadku dzieci jest tak samo.

Jednak kontrolowanie impulsów przez większość czasu to dla dziecięcego, nie do końca jeszcze ukształtowanego mózgu naprawdę spore wyzwanie. „Bycie grzecznym” i przestrzeganie zasad wymaga energii, szczególnie w przypadku maluchów, więc gdy wracają do domu, wyrzucają z siebie to wszystko. Dzieciaki też mogą mieć gorszy dzień, a napady złości, które rezerwują wyłącznie dla mam, to niejako ich sposób na odprężenie się.

3. Szukają uwagi

Kolejny powód dziecięcych wybryków wynika z przeświadczenia, że trzeba konkurować o zainteresowanie mamy — z rodzeństwem, innymi dorosłymi, zwierzakami, a nawet z jej pracą. Dzieci nie lubią, gdy się ich nie zauważa, a rozrabianie to ich karta przetargowa. Jakby nie było, w ten sposób często rzeczywiście zwracają na siebie uwagę — nawet jeśli ostatecznie kończy się to dla nich kłopotami. Dzieje się tak najczęściej w obecności matki, bo to na jej atencji szkrabom najbardziej zależy.

4. Sprawdzają granice

Sprawdzanie granic to bardzo naturalne zjawisko, zwłaszcza dla dzieci, które są mocno przywiązane do swoich mam. Maluchy wiedzą, że ich relacja z matką jest bezpieczna, więc czują, że mogą się wygłupiać, być nieposłuszne i przesuwać granice. Nie oznacza to, że usiłują celowo denerwować swoją rodzicielkę — to potwierdzenie, że dziecko prawidłowo się rozwija, a ona ma z nim dobrą więź.

W przypadku braku granic dzieciaki będą sprawdzać, jak daleko mogą się posunąć. Taka sytuacja często występuje, kiedy mama próbuje być kumplem, a nie rodzicem. W głębi duszy dzieci czują się niekomfortowo i niepewnie, gdy nie mają żadnych granic, i będą tak długo naciskać, aż w końcu jakąś znajdą.

5. Chcą coś osiągnąć

W niektórych przypadkach histeria wcale nie oznacza, że dziecko zachowuje się naturalnie — może w ten sposób próbować manipulować rodzicem. Takie przypadki można stosunkowo łatwo odróżnić od prawdziwych wybuchów złości, bo te drugie mają zawsze w miarę racjonalne i logiczne uzasadnienie. Wspieranie podobnego zachowania tylko upewni dziecko w przekonaniu, że ta metoda działa, a mamie będzie jeszcze trudniej opanować sytuację.

Wasze dzieci też bardziej dokazują, gdy mama jest w pobliżu? Jak sobie radzicie z ich wybrykami?