Dlaczego dzieci nie mówią o swoich lękach, a zamiast tego narzekają na ból brzucha

Jak wynika z pewnego badania, 30% z 10 000 biorących w nim udział dzieci cierpiało na zaburzenia lękowe przed ukończeniem osiemnastego roku życia. 80% z nich nigdy nie otrzymało żadnego leczenia. Istnieje wiele przyczyn tego stanu rzeczy, a jedną z nich jest nieumiejętność rozpoznania, że dziecko odczuwa niepokój i strach. Można takie objawy pomylić ze zwykłym bólem brzucha i tak to właśnie potraktować.

Ekipa Jasnej Strony ma nadzieję, że będziecie umieli rozpoznać zaburzenia lękowe u swoich dzieci i pomożecie im się z tym uporać. Przedstawiamy powody, dla których w stresujących chwilach maluchy narzekają na ból brzucha.

Dzieci odczuwają lęki, ale mogą nie wiedzieć, czym one są.

Kiedy dziecko czuje niepokój, mówi, że boli je brzuch, bo tak faktycznie jest. Właśnie tak objawiają się lęki i stres. W ten sposób organizm daje nam znać, że istnieje jakieś zagrożenie, z którym trzeba sobie poradzić. A ponieważ dzieci nie do końca rozumieją swoje emocje, mogą opisać rodzicom jedynie fizyczne dolegliwości.

Istnieją też inne oznaki, że dzieci cierpią na zaburzenia lękowe.

• Są dla siebie surowe. Dążą do perfekcji i jeśli wydaje im się, że nie potrafią dobrze wykonać jakiegoś zadania, proszą o to rodziców. Często też przepraszają lub szukają waszej aprobaty lub wsparcia.
• Nie odczuwają głodu, ponieważ lęk spowalnia trawienie.
• Pomimo zmęczenia mogą mieć trudności z zaśnięciem.
• Do objawów napadu lękowego należą: bóle głowy, uczucie gorąca, trudności z oddychaniem, bóle w klatce piersiowej, zawroty głowy i dreszcze.

• Mogą być drażliwe, płaczliwe i mieć napady złości.
• Nie chcą chodzić do szkoły i bawić się z rówieśnikami.
• Mogą być niespokojne i mieć trudności z koncentracją.
• Nieustannie się martwią. Zadają pytania typu „A co jeśli...?” i stresują się rzeczami w odległej przyszłości. Czasem obawiają się różnych zdarzeń, na przykład katastrof lub śmierci rodzica.
• Mogą być przewrażliwione i za bardzo brać wszystko do siebie.
• Przylepiają się do rodzica i nie chcą zostawać same.

Co może powodować zaburzenia lękowe?

U dzieci w wieku od 6 miesięcy do 3 lat powszechnie występuje tak zwany lęk separacyjny. Nie chcą odstępować rodzica na krok i płaczą, kiedy odchodzi, dlatego tak mocno przeżywają, gdy oddaje się je do żłobka lub przedszkola.

U dzieci w wieku przedszkolnym również można zaobserwować pewne lęki, na przykład przed zwierzętami, owadami, klęskami żywiołowymi, krwią i ciemnością.

Do innych czynników powodujących zaburzenia lękowe u dzieci zaliczyć można kontakty społeczne, przeniesienie do nowej szkoły lub stres przed sprawdzianem lub egzaminem.

Czy zauważyliście u swojego dziecka któreś z powyższych objawów? Co sprawia, że wasza pociecha odczuwa lęk? Jak sobie z tym radzicie? Śmiało, podzielcie się swoimi przemyśleniami w komentarzach. Chętnie je poznamy.