Dziecko urodzone bez nosa zostało nazwane „Voldemortem”, ale na szczęście chętnie dzieli swoją wyjątkowością

Ta mała dziewczynka urodzona bez nosa i nosząca przydomek „Voldemort”, posiada cechy fizyczne, które odróżniają ją od przeciętnej osoby. Jej niezwykła historia zachęca nas do tego, aby cieszyć się pięknem i różnorodnością, które nas otaczają, definiując na nowo pojęcie wyjątkowości.

Urodziła się z rzadką chorobą.

Tessa urodziła się z rzadką chorobą zwaną wrodzoną arhinią, co oznacza, że urodziła się bez nosa. Ta anomalia dotykająca niewielką liczbę ludzi na świecie, stanowiła wyjątkowe wyzwanie dla Tessy od samego początku jej życia. Jednak nie pozwoliła, by jej stan ją definiował lub ograniczał i postanowiła cieszyć się życiem.

Arhinia występuje, gdy nos nie rozwija się w łonie matki, co skutkuje brakiem tej części twarzy. W przypadku Tessy jej stan oznacza również, że nie ma ona układu węchowego, części mózgu odpowiedzialnej za rozpoznawanie zapachów. Pomimo wyzwań, przed którymi stanęła, rodzice Tessy postrzegali ją od początku jako piękną i niezwykłą dziewczynkę.

Kiedy rodzice Tessy, Grainne i Nathan Evans, odkryli deformację twarzy swojego nienarodzonego dziecka podczas badania USG, mierzyli się z całym wachlarzem emocji. Po pięciu miesiącach ciąży dowiedzieli się, że ich córka urodzi się bez nosa. Pomimo początkowego szoku postanowili zapewnić Tessie najlepszą możliwą opiekę i wsparcie.

Podróż Tessy naznaczona była licznymi zabiegami medycznymi i operacjami.

Wkrótce po narodzinach została przeniesiona na oddział intensywnej terapii, gdzie przeszła tracheotomię, aby ułatwić proces oddychania. W wieku zaledwie jedenastu miesięcy Tessa musiała przejść operację zaćmy, co dodatkowo zwiększyło wyzwania, przed którymi stanęła w tak młodym wieku.

Dwa lata później Tessa przeszła operację wszczepienia protez pod skórę, kładąc podwaliny pod budowę sztucznego nosa w przyszłości. Decyzja o przeprowadzeniu operacji nie była dla rodziców lekka, ale postrzegali ją jako okazję do stopniowego poprawiania wyglądu Tessy w miarę upływu czasu. Wiązało się to z zastosowaniem przeszczepów kości i skóry, procesu zwykle zalecanego w okresie dojrzewania, gdy twarz kończy rosnąć.

Pomimo tych fizycznych trudności Tessa pozostaje optymistką.

Tessa nauczyła się przystosowywać do życia bez nosa, oddychając przez usta i nie posiadając zmysłu węchu, który większość z nas uważa za coś oczywistego. Zaraźliwe szczęście Tessy jest świadectwem jej niezachwianej determinacji, by żyć pełnią życia.

Jej historia przyciągnęła uwagę całego świata, inspirując niezliczone osoby, które stoją przed własnymi wyzwaniami. Jej siła i odporność przypominają nam, że prawdziwe piękno nie tkwi w wyglądzie fizycznym, ale w niezłomnym duchu, który drzemie w każdym z nas. Podróż Tessy służy jako przykład, przypominając nam, że możemy pokonać każdą przeszkodę dzięki determinacji, odwadze i wsparciu bliskich.