Jak zmieniało się postrzeganie piękna podczas wyborów Miss World w ciągu 73 lat ich historii

9 marca 2024 roku odbyły się wybory Miss World 2023, które po raz kolejny wyłoniły królową piękności. Korona powędrowała do Krystyny Pyszkovej, mieszkanki Czech. Z tej okazji postanowiliśmy przyjrzeć się historii konkursu i dowiedzieć się, jak na przestrzeni dekad zmieniało się podejście jury do oceny atrakcyjności kobiet.

Lata 50.: wszystko zaczęło się od skandalu.

Miss World 1951 Kiki Håkansson (Szwecja)

W 1951 roku w ramach Festiwalu Wielkiej Brytanii odbył się konkurs bikini, któremu dziennikarze nadali później nazwę Miss World. Wydarzenie to wywołało spore oburzenie, ponieważ w tamtych czasach dwuczęściowy kostium kąpielowy był uważany za bardzo nieprzyzwoity strój. Pierwsze miejsce w konkursie zajęła szwedzka piękność Kiki Håkansson. Do dziś jest ona jedyną zwyciężczynią, która podczas koronacji miała na sobie bikini. Późniejsze finalistki na ceremonię wręczenia nagród zakładały jednoczęściowe kostiumy kąpielowe lub suknie wieczorowe.

Miss World 1953 Denise Perrier (Francja) i Miss World 1957 Marita Lindahl (Finlandia)

Pomimo skandalu z 1951 roku, organizator wydarzenia Eric Morley był zadowolony z uwagi opinii publicznej i postanowił organizować coroczny konkurs piękności. Wymagania stawiane kandydatkom były następujące: w konkursie mogły brać udział wyłącznie niezamężne, bezdzietne dziewczęta w wieku od 17 do 27 lat.

Miss World 1959 Corinne Rotschefer (Holandia)

W 1959 roku jeden z głównych brytyjskich kanałów telewizyjnych zdecydował się na transmisję konkursu, dzięki czemu stał się on jeszcze bardziej popularny. Corinne Rotschefer, która została Miss World 1959, znalazła się w niezręcznej sytuacji przed ceremonią wręczenia nagród, gdyż odkryła dziury w swojej sukni wieczorowej. Suknię pożyczyła jej inna uczestniczka, która ostatecznie zajęła trzecie miejsce.

Lata 60.: Miss World nabiera rozpędu.

Miss World 1962 Catharina Lodders (Holandia)

W latach 60. konkurs Miss World stał się jednym z najchętniej oglądanych programów telewizyjnych. Nagroda pieniężna dla zwyciężczyni została zwiększona z 500 funtów do 2 500 funtów. W 1961 roku zmieniono również wymagania dla uczestniczek: górna granica wieku wynosiła teraz 25 lat.

Catharina Lodders, która zajęła 1. miejsce w 1962 roku, na swój sposób zakwestionowała kryteria wyboru. Odbierając nagrodę, powiedziała: „Może i jestem tu najpiękniejszą dziewczyną, ale na pewno nie najpiękniejszą na świecie”.

Miss World 1964 Ann Sidney (Wielka Brytania)

W 1964 roku zwyciężyła Ann Sidney, która później zrobiła karierę w branży filmowej. Nawiasem mówiąc, w tym samym roku Morley wprowadził nową zasadę: zabronił matkom uczestniczek towarzyszyć swoim córkom, ponieważ matka jednej z dziewcząt powodowała wiele niedogodności dla organizatorów, przeszkadzając im w pracy.

Miss World 1966 Reita Faria (Indie)

W drugiej połowie lat 60. konkurencja stała się jeszcze większa. W 1966 roku Morley wysłał zaproszenia do ponad 70 krajów, z których 66 chętnie odpowiedziało. A w 1968 roku, po raz pierwszy w historii wydarzenia, dopuszczono do udziału mężatkę. Jednak w latach 70. ponownie wprowadzono surowe wymagania dotyczące stanu cywilnego uczestniczek: tylko niezamężne, kropka.

Lata 70.: feministki zmieniają istotę rywalizacji.

Miss World 1970 Jennifer Hosten (Grenada)

Początek dekady upłynął pod znakiem nowego skandalu. W 1970 roku, na tydzień przed konkursem, brytyjskie feministki stwierdziły, że Miss World tylko uprzedmiotawia kobiety, i groziły, że zakłócą pokaz. Tak też się stało. W kulminacyjnym momencie wydarzenia niektóre kobiety na widowni wstały z miejsc i zaczęły gwizdać, brzęczeć grzechotkami i wykrzykiwać hasła. Wydarzenie to zostało później wykorzystane w filmie Niepokorna Miss z Keirą Knightley w roli głównej.

W 1970 roku koronę za pierwsze miejsce otrzymała piękna Jennifer Hosten. Przy okazji została pierwszą czarnoskórą zwyciężczynią.

Miss World 1977 Mary Stävin (Szwecja) i Miss World 1978 Silvana Suárez (Argentyna)

Konflikt z feministkami zmusił organizatorów do zastanowienia się nad przesłaniem, jakie ich konkurs wysyłał światu. W 1972 roku małżeństwo Morley ogłosiło, że wydarzenie będzie teraz odbywać się pod hasłem „Piękno z sensem”. Uczestniczki musiały również przedstawić jury swój projekt charytatywny.

Lata 80.: „Piękno z sensem”

Miss World 1982 Mariasela Álvarez (Dominikana)

W latach 80. motto „Piękno z sensem” nabrało innego znaczenia: do programu konkursowego dodano nowe testy, które miały ujawnić osobowość dziewcząt, a także zademonstrować ich inteligencję. W oczach sędziów cechy osobiste zawodniczek stały się ważniejsze niż ich wygląd.

Miss World 1986 Giselle Laronde (Trynidad i Tobago)

W drugiej połowie dekady na organizatorów spadła nowa fala krytyki. Opinii publicznej w różnych krajach nie podobał się fakt, że dziewczęta były oceniane wyłącznie przez przedstawicieli krajów zachodnich. W 1986 roku Morley postanowił zorganizować wstępne etapy konkursu w Makau i dać sędziom z innych krajów prawo do samodzielnego wyboru uczestniczek. W tym roku zwyciężyła Giselle Laronde, reprezentantka Trynidadu i Tobago. Po raz pierwszy i jak dotąd jedyny w historii konkursu korona trafiła do dziewczyny z tego kraju.

Miss World 1987 Ulla Weigerstorfer (Austria)

W 1987 roku organizatorzy zignorowali własne zasady, które dopuszczały do udziału tylko dziewczęta w wieku od 17 do 25 lat, i pozwolili 26-letniej piękności rywalizować o koronę. Później górna granica wieku została przywrócona do 27 lat.

Lata 90.: kryzys koncepcji

Miss World 1994 Aishwarya Rai (Indie)

Na początku ostatniej dekady XX wieku popularność konkursu zaczęła spadać, a główne kanały telewizyjne przestały go transmitować. Morley nie zamierzał jednak rezygnować ze swojego pomysłu i rok po roku znajdował sposoby na zorganizowanie zawodów po niższych kosztach.

Miss World 1999 Yukta Mookhey (Indie)

W drugiej połowie dekady, aby zwiększyć zainteresowanie publiczności, organizatorzy postanowili zebrać jury złożone z przedstawicieli różnych zawodów z całego świata. Tak więc teraz piękności były oceniane przez aktorów i aktorki, sportowców, redaktorów czasopism, top modelki z różnych krajów.

Lata 2000: kobieta przejmuje stery.

Miss World 2001 Agbani Darego (Nigeria)

W 2000 roku Eric Morley zmarł, a jego żona Julia podjęła się zadania kontynuowania pracy męża, ale postanowiła wprowadzić pewne zmiany. Na przykład, nazwała konkurs „głupim i koszmarnym” i obiecała uczynić go „bardziej przyjaznym” dla kobiet. Potępiła część programu, w której dziewczyny najpierw paradują w kostiumach kąpielowych, a następnie udzielają wywiadów na temat swoich ambicji. „Nie mówię, że pokazywanie się w kostiumie kąpielowym jest złe. Po prostu uważam, że to bardzo niezręczne, gdy masz go na sobie i jesteś zmuszona rozmawiać z mężczyzną w marynarce” — ujawniła Julia.

Miss World 2003 Rosanna Davison (Irlandia) i Miss World 2009 Kaiane Aldorino (Gibraltar)

W 2004 roku Julia Morley prześcignęła swojego męża, gromadząc rekordową wówczas liczbę uczestniczących krajów. W konkursie wzięło udział 107 dziewcząt.

Lata 2010.: rezygnacja z pokazu strojów kąpielowych

Miss World 2013 Megan Young (Filipiny)

W 2013 roku uczestnicy konkursu udali się na Bali, by wziąć udział w rywalizacji, która po raz pierwszy odbyła się w Azji Południowo-Wschodniej. Także po raz pierwszy w historii konkursu koronę zdobyła Megan Young, dziewczyna z Filipin.

Miss World 2017 Manushi Chhillar (Indie)

Julia Morley, która wcześniej wyraziła swoje niezadowolenie z powodu nadmiernego odsłaniania ciała przez uczestniczki, od 2015 roku odmawia prowadzenia pokazów kostiumów kąpielowych, aby jeszcze bardziej skupić się na inteligencji i osobowości. Powiedziała: „Nie musimy oceniać pośladków, powinniśmy posłuchać tych dziewczyn”.

Lata 2020.: czego się spodziewać w przyszłości?

Miss World 2021 Karolina Bielawska (Polska)

Pierwszy konkurs nowej dekady odbył się bez większych fanfar: w 2022 roku liczba krajów biorących udział w konkursie była najmniejsza od 2003 roku — 97. Zwyciężczynią została Karolina Bielawska z Polski. Następnym razem jury Miss World zebrało się w 2024 roku i przyznało koronę Krystynie Pyszkovej z Czech.

Miss World 2023 Krystyna Pyszkova (Czechy)

Ponieważ współczesne społeczeństwo krytykuje wąskie standardy urody, istnieje możliwość, że w przyszłości menedżerowie Miss World zniosą wymagania dla uczestniczek, podążając za organizatorami Miss Universe. W 2023 roku usunęli oni górną granicę wieku dla uczestniczek. A ponieważ Julia Morley sugeruje, że to osobowość powinna być oceniana, jesteśmy pewni, że na zmiany w warunkach konkursu nie będziemy musieli długo czekać.

A propos Miss Universe. Mamy również materiały poświęcone temu konkursowi piękności:

• Jak wyglądały Miss Universe na przestrzeni lat
• 13 zakulisowych zdjęć Miss Universe
• Jak wyglądało 20 kobiet, które zdobyły tytuł Miss Universe w ubiegłym stuleciu