Nie chciałam poświęcić emerytury, żeby zajmować się dziećmi — nie spodziewałam się takiej reakcji od synowej

Dynamika w rodzinie bywa skomplikowana, jeśli czyjeś oczekiwania nie zgadzają się z tym, czego chcą inni, zwłaszcza jeśli w grę wchodzi opieka nad dziećmi i emerytura. Wielu ludzi marzy o tym, by w końcu nacieszyć się wolnością, ale zdarza się, że ich dorosłe dzieci mają zupełnie inne plany. Nasza czytelniczka opisała nam, jak szokująco zachowała się jej synowa, kiedy dowiedziała się o jej odejściu na emeryturę.

Oto list od Petry:

Cześć, Jasna Strono!

Zadzwoniłam do syna, żeby mu powiedzieć, że w końcu przeszłam na emeryturę. W tle usłyszałam krzyk jego żony: „Super, zaoszczędzimy na żłobku!”. Zachichotałam nerwowo i odpowiedziałam: „Pora, żebym zasmakowała życia, a nie poświęcała je na darmową opiekę nad dzieckiem!”. Połączenie zostało przerwane. Następnego ranka obudził mnie hałas na zewnątrz. Zamarłam, kiedy wyjrzałam przez okno — przed domem stał samochód dostawczy, który wyładowywał karton za kartonem. Miałam ganek zastawiony mlekiem modyfikowanym, pieluchami, zabawkami i chusteczkami — wszystkim, co potrzebne do opieki nad dzieckiem. To nie pomyłka, tylko przesyłka od synowej — dała mi tak do zrozumienia, że po przejściu na emeryturę moim obowiązkiem jest opieka nad ich dzieckiem.

Stałam tam wśród tych wszystkich rzeczy, a ekscytacja nowym życiem powoli znikała, ustępując nowej, niechcianej rzeczywistości. Kocham swoich bliskich, ale nie mam ochoty poświęcać życia, które tak długo organizowałam. Stanęłam teraz przed wyborem — jak bronić swojej niezależności tak, żeby nie zniszczyć relacji z synem?

Z poważaniem
Petra

Dziękujemy, że opowiedziałaś nam swoją historię. Chcemy ci pomóc w tej trudnej sytuacji, dlatego przygotowaliśmy cztery rady, które mogą się przydać przy godzeniu marzeń o emeryturze z oczekiwaniami bliskich.

Ustal jasne granice z miłością.

Przejście na emeryturę to kamień milowy, na który zapracowałaś. Powinnaś tego chronić, ale bez alienowania swojej rodziny. Najlepszym sposobem będzie spokojna, ale stanowcza rozmowa z synem w cztery oczy, w czasie której wyrazisz swoje uczucia. Podkreśl, że chociaż kochasz wnuka, nie możesz stać się jego opiekunką na pełny etat. Zaproponuj, że będziesz się nim zajmować sporadycznie i na własnych warunkach. Niech syn i synowa widzą, że chcesz być obecna w życiu rodziny. Granice wyznaczone z miłością wzmacniają relacje, a nie osłabiają.

Łagodnie, ale stanowczo broń swoich racji.

Czasem najlepszym wyborem jest nie owijać w bawełnę. Jeśli cicho zaakceptujesz nowe obowiązki, to ryzykujesz, że rodzina zmusi cię do spełniania roli, na którą nigdy się nie zgodziłaś. Zwróć wszystkie produkty i opatrz przesyłkę listem, w którym wyjaśnisz, że to nie jest twoja odpowiedzialność. Wyjaśnij, że chcesz się nacieszyć nowym rozdziałem życia, będąc kochającą babcią, a nie żłobkiem. Stanowczość bywa trudna, ale dzięki niej unikniesz większych nieporozumień w przyszłości.

Niech ten gest będzie początkiem dialogu.

Zamiast uznawać tę przesyłkę wyłącznie za zniewagę, potraktuj ją jako okazję do otwarcia dialogu. Zapytaj swoją synową bezpośrednio, czy czuje się przytłoczona i czy to jej sposób na wołanie o pomoc. Czasami to, co wydaje się presją, jest w rzeczywistości prośbą o wsparcie. Wysłuchaj, co ma do powiedzenia. Być może dzięki temu zażegnacie napięcie i zyskasz jej szacunek. Kiedy uwzględnisz jej potrzeby, wyjaśnij swoje własne oczekiwania. W ten sposób osiągniecie porozumienie.

Zaproponuj inne opcje, zamiast stać się nianią.

Twoja synowa wyraźnie chce odciążyć rodzinny budżet. Zasugeruj opcje, które nie będą stanowiły zagrożenia dla twojego wolnego czasu. Sprawdź, czy w waszej okolicy nie przysługują dopłaty do żłobka, nie ma opiekunek albo programów społecznych, które mogłyby im pomóc. Przekaż te dane synowi — niech widzi, że starasz się wyciągnąć pomocną dłoń, a nie lekceważysz ich potrzeby. Jeśli możesz im od czasu do czasu pomóc — na przykład zajmować się dzieckiem raz w tygodniu — to wyraźnie zaznacz, że robisz to dobrowolnie. W ten sposób ulżysz im, ale nie zrezygnujesz ze swobody.

Życie potrafi nas zaskoczyć na różne sposoby. Czasem rzuca nam wyzwania, które łamią nasze serca. Nasz czytelnik kupił własny dom po latach ciężkiej pracy. Rodzice go wyśmiali. Ale to nie był jeszcze ostateczny cios z ich strony!