Odwołałam święta u siebie — mam dość płacenia za wszystkich

Każdego sezonu świątecznego dostajemy listy od czytelników, którzy czują presję bycia „domyślnym gospodarzem” — tym z największą przestrzenią, największą cierpliwością albo po prostu najsłabszymi granicami. Dzisiejsza historia pochodzi od osoby, która dotarła do punktu krytycznego po 6 latach gotowania, sprzątania i płacenia za cudze Święta.

To, czego się nauczyła, mówi wiele o świątecznych „tradycjach”... i o tym, kto tak naprawdę na nich korzysta. Oto jej list.

List:

Cześć, Jasna Strono!

Od 6 lat organizuję Wigilię dla przyjaciół I rodziny. Nie dlatego, że to kocham — ale dlatego, że mam „największe i najwygodniejsze mieszkanie”, więc wszyscy po cichu uznali, że to moja stała rola.

Co roku gotowałam dla 12–18 osób, sprzątałam przez kilka dni, dekorowałam, kupowałam wszystkie produkty i płaciłam za wszystko z własnej kieszeni. W zeszłym roku wydałam ponad 700 dolarów, a reszta przyniosła... nic. Nawet serwetek.

W tym roku w końcu napisałam na czacie grupowym: „Jeśli mam znowu organizować Wigilię, potrzebuję, żeby każdy dorzucił się do jedzenia”. Jakby poprosiła ich o oddanie nerki.

Moja najlepsza przyjaciółka odpisała: „Wow... od kiedy liczymy grosze w Święta?”.

Kuzyn napisał: „Jeśli cię na to nie stać, to po prostu uprość menu”.

Jedna osoba napisała wprost: „To u ciebie, więc uczciwe jest, że ty zajmiesz się gotowaniem”.

Patrzyłam w ekran i uświadomiłam sobie, że oni nie byli nieświadomi — byli wygodni. Wygodnie im było, że ja robię całą robotę i płacę za ich świąteczną kolację.

I wtedy pękłam.

Napisałam: „Skoro nikt nie chce się dorzucić, Wigilia u mnie jest odwołana. Ktoś inny może ją zorganizować”.

Natychmiastowa panika.

„Serio?”
„Niszczysz tradycję!”
„Przesadzasz.”
„Robisz wszystkim niezręcznie!”

Zabawne, jak ta tradycja była ważna tylko wtedy, gdy to ja za nią płaciłam.

Ostatecznie nikt nie zgłosił się na gospodarza. Nikt. Wszyscy nagle mieli „problemy z miejscem”.

Więc zarezerwowali restaurację — każdy zapłacił za siebie, czyli dokładnie o to, o co prosiłam od początku.

A ja? Będę w domu z jedzeniem na wynos, maratonem filmowym i zerowym stresem.

Wygląda na to, że Święta rozpadają się tylko wtedy, gdy kończy się nieopłacona praca.

Z poważaniem
E.

Dziękujemy naszej czytelniczce za podzielenie się tą historią — i za przypomnienie, że „tradycja” nie powinna oznaczać wyczerpania jednej osoby. Jeśli macie własną świąteczną historię, śmiało do nas napiszcie.

Czy powinieneś pobierać opłatę od rodziny za świąteczną kolację? Eksperci mówią, że coraz więcej osób powinno — i wyjaśniają, jak zrobić to z klasą.

Przy rosnących kosztach życia organizowanie świątecznej kolacji to już nie tylko gotowanie dużego posiłku — to wydarzenie finansowe. I według najnowszych badań niemal połowa Brytyjczyków (46%) prosi dziś gości o dorzucenie się do jedzenia i napojów w świąteczny dzień.

Więc... czy pobieranie opłaty za świąteczną kolację jest niegrzeczne? A może po prostu realistyczne?

Eksperci od etykiety i finansów są zgodni w jednym: nie robisz nic złego, prosząc bliskich o udział w kosztach — pod warunkiem, że zrobisz to we właściwy sposób.

Poniżej specjaliści wyjaśniają, dlaczego takie podejście staje się coraz popularniejsze, jak poruszyć ten temat bez ranienia uczuć i jakie zasady pomagają zachować świąteczną atmosferę.

TAK: Poproś gości o dorzucenie się — bez poczucia winy.

Były królewski kamerdyner Grant Harrold mówi, że gospodarze nie powinni czuć się źle, prosząc o podział kosztów.

Organizowanie Świąt staje się coraz droższe. To całkowicie rozsądne, by poprosić gości o dorzucenie się — trzeba to tylko ustalić wcześniej.

Ekspert od oszczędzania Matthew Sheeran zgadza się z tym, zauważając, że rodziny wydają średnio 1800 funtów na organizację Świąt. „Jedzenie, napoje, dekoracje, media — wszystko się sumuje. Podział kosztów sprawia, że dzień jest sprawiedliwszy dla wszystkich”.

Nie chodzi o traktowanie gości jak w restauracji. Wystarczy szczerość: „Czy każdy może dorzucić coś do posiłku?”.

To wszystko — prosto, jasno i życzliwie.

TAK: Dziel koszty sprawiedliwie.

Jeśli goście dokładają się pieniędzmi, eksperci zalecają „na równo” — równy podział kosztów między dorosłych.

Są jednak wyjątki:

• Dzieci nie powinny płacić pełnej kwoty
• Starszych krewnych lub osoby w trudnej sytuacji finansowej warto delikatnie zwolnić z opłat

Jak mówi Grant: etykieta polega na uprzejmości i myśleniu o innych.

NIE: Nie zaskakuj rachunkiem — i nie zawstydzaj tych, którzy nie mogą zapłacić.

Nie czekaj do dnia Wigilii z rozmową o pieniądzach, nie zakładaj, że każdy czuje się komfortowo z podziałem kosztów i nie zawstydzaj nikogo, kogo na to nie stać. Eksperci radzą:

• Nie zaskakuj gości rachunkiem na ostatnią chwilę — ustal koszty wcześniej.
• Nie proś o pieniądze w dniu Świąt — załatw to z wyprzedzeniem.
• Nie oceniaj i nie naciskaj tych, którzy nie mogą zapłacić — po prostu zwolnij ich z opłaty albo pozwól przynieść drobne danie lub napoje.

To wszystko pomaga zachować spokój, sprawiedliwość i brak dram — dokładnie tak, jak powinny wyglądać Święta.

I pamiętaj: Święta są o wiele jaśniejsze, gdy ciężar jest dzielony — a nie spada na jedną osobę.

11 świątecznych cudów, które wzruszą cię do łez