Próbowałem nauczyć moją dziewczynę, jak się ubierać — teraz nie chce ze mną rozmawiać

Co zaczęło się jako pełna dobrych intencji próba dodania mojej dziewczynie pewności siebie, zakończyło się ciszą, zranionymi uczuciami i imprezą, której prędko nie zapomnę. Kiedy ludzie mówią o tym, jak pomóc drugiej połówce zyskać na szyku, nikt tak naprawdę nie ostrzega przed emocjonalnymi pułapkami, a ja teraz znalazłem się w okropnej sytuacji.

Moja dziewczyna jest piękna, ale nie ubiera się ładnie.

Cześć, Jasna Strono!

Moja dziewczyna jest piękna, ale zawsze nosi workowate ubrania, przez co wygląda jak bezdomna. Powiem wprost — nie chciałem jej zawstydzić. Po prostu nie mogłem zrozumieć, jak tak piękna kobieta ciągle ubiera się, jakby była bliska spania na ławce w parku.

Dla mnie styl to wyrażenie tożsamości. Chciałem, żeby ona pokazywała pewność siebie, piękno, siłę. Zamiast tego zdawała się mówić „robię pranie... każdego dnia”.

Kupowałem jej designerskie ubrania, ale jej się nie podobały.

Kupowałem jej eleganckie stroje, a ona tylko się uśmiechała. Poświęcałem czas na wyszukiwanie stylów, marek, a nawet rozmiarów, o których wspomniała kiedyś mimochodem.

Wyobrażałem sobie, że jej twarz rozpromienieje, gdy je rozpakuje. Może nawet trochę zapłacze. Nic takiego się nie stało. Nie błyszczała, nie piszczała. Tylko pojawiał się delikatny uśmiech i „dziękuję”, o którym ciężko było powiedzieć, czy było szczere, czy po prostu wypowiedziane z uprzejmości.

Czekałem, aż olśni mnie swoją urodą, ale całkowicie mnie zaskoczyła.

Na przyjęciu urodzinowym z niecierpliwością czekałem na jej nowy wygląd. Wszystkim opadły szczęki, gdy przyszła w tych samych starych i znoszonych dżinsach oraz swetrze, który ma od zawsze i nosi do łóżka.

Organizowałam przyjęcie i zaprosiłem przyjaciół, rodzinę i współpracowników. Ubrałem się elegancko, podobnie jak wszyscy, i myślałem, że ona też tak zrobi. Zamiast tego weszła do środka i wyglądała, jakby właśnie wróciła z nocnej wyprawy do sklepu. Ludzie się gapili. Zacisnąłem zęby i uśmiechałem się, ale czułem się głęboko zażenowany.

Starałem się tego nie okazywać, ale zdenerwowanie było po mnie po prostu widać. Ona też to zauważyła i powiedziała: „Ten sweter jest wyjątkowy. Miałam go na sobie w dniu, w którym się poznaliśmy”. Zaniemówiłem. Wiedziała, jak ważna była dla mnie ta noc. Nie próbowałem wymazać naszej przeszłości, ale chciałem zbudować coś nowego, wycyzelowanego i imponującego.

W tym momencie miałem wrażenie, że w ogóle jej to nie obchodzi.

Pokłóciliśmy się i wszystko się rozpadło.

Odciągnąłem ją na bok i starałem się mówić cicho. Zapytałem: „Wydałem fortunę na ubrania dla ciebie. Naprawdę tak chcesz się pokazywać?”. Rzuciła mi lodowate spojrzenie i odpowiedziała: „Więc jesteś zły, że wybrałam coś ważnego dla nas zamiast kilku ubrań, o które nigdy nie prosiłam?”. Jej słowa były jak wiadro zimnej wody. Mimo to odpowiedziałem.

Serce już podskoczyło mi do gardła i nie chciałam publicznej sceny, ale byłem sfrustrowany. Wyszeptałem: „Chciałem tylko, żebyś ładnie wyglądała”. Odsunęła się, a jej oczy aż zapłonęły, gdy stwierdziła: „Jeśli myślisz, że cię zawstydzam, to może tak naprawdę nie lubisz mnie za to, kim jestem. Kocham swoją wygodę i zawsze ubierałam się w ten sposób”.

To w tym momencie wszystko się rozpadło. Wyszła wcześniej, a atmosfera na imprezie sięgnęła dna. Później tej nocy wyżaliłem się kumplom, którzy stanęli po mojej stronie, mówiąc, że czuliby się tak samo, gdyby wydali tyle na kogoś. Jednak moja siostra, która nigdy nie boi się mówić dokładnie tego, co myśli, stanęła po stronie mojej partnerki. Czy to ja jestem tutaj czarnym charakterem? Od tamtej pory moja dziewczyna nie odbiera ode mnie telefonów.

Dziękujemy za podzielenie się historią. Oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby poradzić sobie z przedstawioną sytuacją:

• Szczerze przeproś i skup się na jej uczuciach: odezwij się do niej i przeproś za słowa, przez które poczuła się niedoceniona. Wyjaśnij, że kochasz ją za to, kim jest, a nie za to, jak się ubiera. Wyjaśnij, że twoje intencje wynikały z podziwu, a nie krytyki, ale teraz widzisz, jak ją to zraniło.
• Daj jej przestrzeń na poradzenie sobie z emocjami: może potrzebować czasu, aby ochłonąć i poczuć się wysłuchaną. Uszanuj tę potrzebę na złapanie oddechu i nie bombarduj jej kolejnymi wyjaśnieniami. Szczera wiadomość uznająca jej uczucia (bez wywierania presji, by odpowiedziała) może pokazać, że poważnie traktujesz jej ból.
• Zastanów się szczerze nad swoją motywacją: zadaj sobie pytanie, dlaczego jej wygląd miał dla ciebie tak wielkie znaczenie tamtej nocy. Czy chodziło o to, by ona czuła się pewnie, czy też o to, jak inni będą postrzegać ciebie? Zrozumienie własnych emocji pomoże ci podejść do związku w bardziej przemyślany sposób.
• Bądź otwarty na spokojną rozmowę, gdy ona będzie na nią gotowa: powiedz jej, że chcesz jej wysłuchać, gdy tylko będzie gotowa do rozmowy. Kiedy już do tej rozmowy dojdzie, skup się bardziej na zapoznaniu się z jej perspektywą niż na obronie własnej. Pokaż jej, że komfort i autentyczność są dla ciebie ważniejsze niż jakikolwiek strój.
• Przenieś uwagę z wizerunku na więź: pamiętaj, co naprawdę się liczy: miłość, wspomnienia i więź, którą dzielicie. Zamiast próbować zmienić jej wygląd, spróbuj zbudować nowe wspomnienia, w których oboje czujecie się doceniani, kochani i akceptowani, będąc sobą.

Prawdziwa miłość oznacza zrozumienie wyborów drugiej osoby, nawet jeśli różnią się one od naszych wyobrażeń.
Czasem brak tego prowadzi do problemów i żalu, o czym przekonał się jeden z czytelników. Przeczytaj jego historię tutaj.