Rodzice wycięli mnie z testamentu, bo nie chcę mieć dzieci. Wiele na tym stracili

Niedawno jedna z naszych wspaniałych czytelniczek zwróciła się do nas z ważną historią. Chciała podzielić się swoim spojrzeniem na coś wyjątkowo osobistego — rezygnację z posiadania dzieci. Jej słowa były szczere i przypomniały nam, że za każdym wyborem kryje się ważna myśl.

Jej list

Mam 31 lat i jestem bezdzietna z wyboru. Zbudowałam stabilne, dobre życie i ani razu nie polegałam na pomocy rodziców. Nigdy nie zaakceptowali mojej decyzji o nieposiadaniu dzieci i nieustannie dręczyli mnie, że z mojego powodu „nasza rodzina zniknie”.

W zeszłym roku oznajmili, że zostawiają swój dom i majątek mojemu kuzynowi, ponieważ on ma dzieci, a ja nie. Najwyraźniej nie byłam godna ich dziedzictwa.

Nie wiedzieli, że oszczędzałam, by sprawić im niespodziankę w postaci wymarzonego domu nad jeziorem, w którym mogliby spędzić emeryturę. Wszystko było gotowe, a przynajmniej dopóki nie dali mi jasno do zrozumienia, że nic dla nich nie znaczę, dopóki się nie rozmnożę.

Dlatego kupiłam dom. Dla siebie. Wprowadziłam się, uczyniłam go swoim i dałam im znać — krótko — że szansa, którą mieli, przepadła.

Oddali swoje „dziedzictwo” komuś innemu, ale ja zachowałam spokój, niezależność i widok na jezioro.

To najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęłam.

Co mówi nauka o życiu bez dzieci.

Wskaźniki dzietności spadają i ludzie stają się bardziej otwarci na temat swoich decyzji o rezygnacji z rodzicielstwa. Bezdzietność nie jest jednak zupełnie nowym trendem. W rzeczywistości, poza wyżem demograficznym w latach 50. ubiegłego wieku, bezdzietność zawsze istniała w jakiejś formie.

Teraz dyskusje na ten temat są inne, Dziś ludzie mówią więcej o stereotypach, oczekiwaniach wobec kobiet, o prawdziwym znaczeniu słowa „rodzina” i postrzeganiu przez społeczeństwo tych, którzy nie podążają tradycyjną ścieżką.

Co ciekawe, wyniki badań są zróżnicowane, jeśli chodzi o wpływ bezdzietności na zdrowie psychiczne. Wiele sprowadza się do powodów stojących za wyborem. Większość badań wskazuje na wysoką satysfakcję wśród osób, które zdecydowały się nie mieć dzieci. Jednak w przypadku tych, które chciały mieć dzieci i nie mogły — czy to ze względu na pieniądze, zdrowie, czy też okoliczności zewnętrznych — sytuacja może okazać się trudniejsza emocjonalnie.

Dobra wiadomość? Wiele badań pokazuje również, że istnieje niewielka lub żadna różnica w poziomie szczęścia między rodzicami i nie-rodzicami.

Co więc w zasadzie oznacza nieposiadanie dzieci?

Decyzja o nieposiadaniu dzieci jest głęboko osobista i potrafi wzbudzać wiele emocji. Może sprawić, że zaczniesz zastanawiać się, jak będzie wyglądać twoja przyszłość, jak widzą cię inni, a nawet jak postrzegasz siebie.

Czasami potrafi to być przerażające. Nie dlatego, że jest to zły wybór, ale jest inny, a ludzie czują się niekomfortowo z innością. Przyjaciele i rodzina mogą potrzebować czasu, aby się dostosować, zwłaszcza jeśli mieli inną wizję. Jednak ostatecznie to twoje życie jest, no właśnie, twoje.

Dokonywanie wyborów, które są właściwe dla ciebie — bez względu na to, co myślą inni — jest jedną z najbardziej pozytywnych dla ciebie rzeczy. Jeśli kiedykolwiek poczujesz się niepewnie, porozmawianie o tym z terapeutą może pomóc ci poczuć siłę i pewność w podążaniu własną ścieżką. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się wychowywać dzieci, czy też nie, twoje życie może być pełne ważnych chwil, szczęśliwe i całkowicie twoje.

Czasami najpotężniejszym dziedzictwem nie jest to, co otrzymujesz, ale to, kim jesteś.

19 niesamowitych zdjęć, które pokazują, jakimi przystojniakami byli w młodości nasi dziadkowie