10 zwykłych mebli, które w przeszłości wyglądały zupełnie inaczej

Pierwszymi „meblami”, jakie mieli ludzie, były konary drzew, skały i obszary porośnięte mchem. Stopniowo uczyli się konstruować i wykonywać własne meble. Starożytny Egipt był pionierem jeśli chodzi o siedzenia — zaczęto tam produkować pierwsze krzesła i stołki. Później ich wiedzę przejęła starożytna Grecja i starożytny Rzym, które urozmaicały wyposażenie wnętrz o trony i kanapy.

Wygląd domów zmieniał się na przestrzeni wieków. Ekipa Jasnej Strony chce wam pokazać, jak dawniej wyglądały zwykłe meble.

Łóżko

Niższe klasy społeczne i służba sypiały na twardych płytach pokrytych mchem dla dodatkowej miękkości. Nie mieli koców do okrycia, więc ich płaszcze były jedynym źródłem ciepła. W niektórych przypadkach pozwalano im spać w sypialniach swoich pracodawców na słomianych paletach ustawionych na podłodze.

Z drugiej strony klasa wyższa miała ładne sypialnie w domkach, w których rozpalano w kominkach, aby je ogrzać. Mieli łóżka z miękkimi i cienkimi materacami, które były bardzo drogie.

Krzesło

Francuskie krzesło caquetoire (od francuskiego słowa caqueter, co oznacza „rozmawiać”) po raz pierwszy pojawiło się w XVI wieku i odnosiło się do lekko zbudowanych krzeseł. Miały wąskie oparcie, otwarte podłokietniki i siedziska w kształcie trapezu. Konstrukcja takiego krzesła pozwalała kobietom wygodnie usiąść, podnosząc i rozkładając szerokie spódnice. Trudno powiedzieć, gdzie pojawiły się po raz pierwszy, ponieważ mamy modele francuskie, szkockie i Salisbury, które zostały zbudowane w bliskim odstępie czasu.

Kufer

Kufer, używany jako komoda ślubna, był najładniej zdobionym meblem w okresie renesansu. Przeznaczony był do przechowywania odzieży panny młodej i bielizny — wszystkiego, czego kobiety zwykle używały jako posagu weselnego.

Kredens

Kredens był 2- lub 3-półkowym meblem, który odgrywał znaczącą rolę w dekoracji domu w XVI wieku we Francji i Holandii. Wykonywano go z drewna orzechowego lub dębowego i rzeźbiono na nim ozdobne wzory. Zazwyczaj umieszczano je w centralnym miejscu w ekskluzywnych domach, aby pokazać czyjeś bogactwo. Były używane do przechowywania różnych rzeczy, w tym sztućców, ceramiki i lnu.

Grzejnik

W przeszłości piecyki były powszechnie stosowane do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych. Na przykład w Hiszpanii były one jednym z głównych sposobów ogrzewania aż do XX wieku. Pod stołem stawiano kociołek z dogasającym żarem, przykryty długim kawałkiem materiału, aby w chłodne zimowe wieczory ogrzać stopy. Na szczęście rozwój technologiczny pomógł w znalezieniu bezpieczniejszych sposobów na ogrzanie pomieszczenia.

Bidet

Bidet pojawił się we Francji w XVII wieku i przez długi czas stał obok nocnika w sypialni. Dopiero w XX wieku, kiedy udoskonalono kanalizację, został przeniesiony z sypialni do toalety. Wcześniej uważano, że stosowanie tego przedmiotu zapobiega ciąży, dlatego bidet był postrzegany nie tylko jako środek higieny osobistej, ale także środek antykoncepcyjny (później jednak okazał się nieskuteczny).

Lustro

Tylko zamożni ludzie mogli sobie pozwolić na lustro. Dlatego, aby zachować ten kosztowny przedmiot, umieszczali go jak najwyżej, a nawet dekorowali. Żeby można było spojrzeć w lustro, umieszczano je pod kątem do ściany.

Z lustrami wiązało się wiele przesądów, dlatego gdy ktoś nie mógł ujrzeć swojego odbicia w całości, uważano to za zły omen. W związku z tym lustra wieszano w taki sposób, aby można było zobaczyć siebie, patrząc w górę.

Stołek

Diphros to starożytny grecki stołek bez oparcia z 4 toczonymi nogami, który był pierwowzorem nowoczesnych stołków. Wersja składana była szeroko rozpowszechniona, co czyniło diphros bardzo wygodnym w użyciu. Nawet bogowie na fryzie Partenonu zostali przedstawieni, siedząc na dyfrojach.

Szafa

Pierwsze szafy były oddzielnymi pomieszczeniami na szaty, które zaczęły pojawiać się w pałacach królów i szlachty. W okresie wiktoriańskim drzwi szafy stały się pełnowymiarowe, zakrywając szuflady lub półki na dole, często dodawano do nich lustra.

Toaleta

W średniowieczu pojawiły się przenośne toalety w formie krzesła lub pudełka. Pod krzesłem stał garnek, który trzeba było umyć po skorzystaniu z toalety. Ich zawartość wynoszono na pobliską kupę obornika. Wyrzucanie śmieci na ulicę było surowo zabronione.

Macie jakieś meble z przeszłości? Opowiedzcie o nich w komentarzach poniżej.