16 historii o naszych babciach, które brzmią jak dobry kawał

Nasze babcie są nie tylko skarbnicą życiowej mądrości, ale także niewyczerpanym źródłem najbardziej absurdalnych, wzruszających i niezwykle zabawnych historii. Potrafią przywieźć ziemniaki z odległości 500 km, podarować najwygodniejszą na świecie bieliznę i nakarmić do syta. Zebraliśmy 16 historii o naszych babciach, które brzmią jak zmyślone, ale są najprawdziwszą prawdą.

• Moja babcia ma własny sposób na „sprawdzanie jakości” kiełbasy. Zawsze daje kawałeczek kotu — jeśli zje, to znaczy, że kiełbasa jest dobra. Pewnego dnia przyszła sąsiadka i przyniosła kiełbasę. Babcia, jak zwykle, najpierw dała ją kotu do spróbowania. A sąsiadka nagle krzyknęła: „Wiesia, co ty robisz! Ten sposób już nie działa! Producenci zaczęli dodawać do kiełbasy kocią karmę, żeby każdy kot chętnie jadł i potwierdzał jakość produktu!”. © VK

• Pod koniec życia babcia trochę zaczęła trochę gubić się we wspomnieniach. Kiedy miała około 90 lat, przyprowadziłam na rodzinne spotkanie swojego nowego chłopaka. Tego wieczoru poznawała go chyba z piętnaście razy! Za każdym razem z zachwytem wołała: „Ojej, a co to za przystojniak? Twój mąż?!” — po czym chwytała go za ręce i powtarzała, jaki jest uroczy. Oczywiście to trochę smutne, ale to jedno z moich najcieplejszych wspomnień. Była wtedy naprawdę szczęśliwa, że znalazłam sobie takiego przystojnego chłopaka. © Reddit
• Na urodziny babcia podarowała mi biustonosz. Jest starej daty, z modą jej nie po drodze, więc — jak się pewnie domyślacie — biustonosz był okropny. Przysięgłam sobie, że nigdy go nie założę, a może nawet wyrzucę. Mama długo namawiała mnie, żebym chociaż przymierzyła. Założyłam go i nagle zrozumiałam, że... już go nie zdejmę. To najwygodniejszy stanik, jaki kiedykolwiek miałam! Babcia zna się na rzeczy. © Ideer

• Mama wysłała mnie wieczorem, żebym zaniosła babci galaretkę, a akurat przyjechała do niej siostra. Obrazek jak z filmu: siedzą dwie księżniczki w wałkach na głowie, malują paznokcie. Jedna ma 88 lat, druga 85. Mówię do nich: „Dziewczyny, może galaretki?”. A one na to: „Chyba żartujesz! My po 18:00 nie jemy!”. A potem zaczęły mi recytować wiersze własnego autorstwa. © Ideer
• Kupiliśmy dom i zaprosiliśmy rodzinę na parapetówkę. Tylko że toaleta póki co była na zewnątrz, za domem. Poszła babcia do toalety — 5 minut jej nie ma, 10, 15... Zaczęłam się martwić, różnie bywa. Poszłam sprawdzić, a ona... całą ścieżkę do wychodka wypieliła! „No a co, po pokrzywach mam chodzić?” — stwierdziła. © Ideer
• Stoję na przystanku, piszę z ukochanym, podnoszę wzrok — a tu jakaś babcia wpatruje się we mnie jak w obrazek. Myślę sobie: wyglądam normalnie, nie mam na sobie niczego niestosownego. A ona dalej mnie taksuje wzrokiem. Wtem podchodzi do niej druga babcia i pyta: „Coś się tak zapatrzyła?”. A ta odpowiada: „A tak się przyglądam. Może to narzeczona Andrzeja. Ładna blondyneczka, niczego sobie”. © Ideer

• Pracuję w gazowni. Dziś przyszła do nas starsza pani, już nie pamiętam z jaką sprawą, ale załatwiliśmy wszystko szybko. Potem pyta:
  — A czy muszę jeszcze gdzieś iść?
  — Nie.
  — Ale może jednak powinnam jeszcze gdzieś pójść?
  — A po co?
  — No bo dzieci podarowały mi opaskę fitness, muszę robić 8 tysięcy kroków dziennie, więc tak sobie chodzę. © Pikabu
• Kiedy miałem 6 lat, zaczął mnie boleć ząb, który się ruszał. Na rodzinnym zebraniu zapadła decyzja: trzeba go wyrwać. Ja oczywiście się broniłem. Opowieści o tym, że wyrośnie mi nowy, lepszy ząb, nic nie dały. Sytuację uratowała babcia, która spokojnie zapytała: „A sprzedasz mi go za pieniążek?”. Po kilku sekundach ząb był już u niej w ręku. © Pikabu

• Jeszcze przed ślubem, wiele lat temu, pojechałem w odwiedziny do babci. Rano budzi mnie i mówi: „Wstawaj już, zaraz przyjdą dziewczyny!”. Pomyślałem: ale mam wyrozumiałą babcię! Zerwałem się, umyłem i czekam z niecierpliwością:
  — Babciu, a jakie dziewczyny mają przyjść?
  — No jak to jakie? Pani Zosia i pani Halinka z sąsiedztwa! © Pikabu
• Nasi sąsiedzi na działce to starsze, bardzo kulturalne małżeństwo. On całymi dniami w ogródku, a ona zawsze w butach na obcasie, w białej bluzce z broszką. Kiedyś zapytała mnie:
  — Idziesz dziś wieczorem na potańcówkę?
  — Nie...
  A ona na to:
  — Zapamiętaj sobie, kochanieńka: kobieta powinna romansować, póki może!
  Miałam wtedy dziesięć lat. © ADME
• Jestem studentką, mam 19 lat. Moja babcia ma 69.
  — Babciu, ty zwariowałaś! Przyjechałaś do mnie 500 kilometrów, dwoma pociągami, z workiem ziemniaków! Jeszcze sobie coś naderwiesz!
  — Jakbym cię nie zobaczyła, to by mi się serce naderwało. A ziemniaki to tak na wszelki wypadek. © Pikabu

• Babcia skarżyła się na wzrok. Tata zawiózł ją do miasta do okulisty, który poprosił ją, żeby z daleka przeczytała litery. Wszystkie przeczytała bez problemu. Okulista ze zdziwieniem powiedział: „Pańska mama ma lepszy wzrok niż ja”. Tata zapytał ją więc, po co tak oszukiwała. A babcia na to: „W naszej wiosce wszystkie babcie mają okulary, tylko ja nie. Też chciałam mieć”. © ADME
• Moja babcia uważała, że jestem bardzo chudy. Ciągle chodziłem do niej na obiady, a ona gotowała pierogi. Pewnego dnia poprosiłem ją dosłownie o dwa—trzy pierożki: „Babciu, dziś jestem naprawdę najedzony!”. Po chwili zobaczyłem na talerzu trzy megapierogi. I wcale bym się nie zdziwił, gdyby miała w zapasie jeszcze gigapieroga „na wypadek, gdybyś wnusio poprosił tylko o jednego pierożka”. Chodzi o to, że za każdym razem pytała, ile mi tych pierogów ugotować, a ja wybierałem liczbę w zależności od tego, jak bardzo byłem głodny. Ale po paru tygodniach zaczęło mi się wydawać, że jeśli proszę o mniej pierogów, to dostaję coraz większe. No to postanowiłem sprawdzić tę hipotezę. Kocham moją babcię. © Pikabu

• Szwagier pojechał kiedyś z kolegami do babci na wieś. Babcia ma złote serce: napaliła im w piecu, nagotowała kapuśniaku. I nagle jeden z chłopaków mówi: „Przepraszam, ale ja kapuśniaku nie jem”. Babcia na chwilę zamarła, po czym poszła do kuchni, przyniosła słoik z tartymi burakami, nabrała łyżkę i wrzuciła mu do talerza: „Nie chcesz kapuśniaku? To jedz barszcz!”. © Pikabu
• Kolega wybrał się kiedyś z mamą na wieś do babci. Mama postanowiła wyprasować babci ubrania, więc zapytała: „Gdzie jest żelazko?”. Babcia wyciągnęła żelazko, stare jak świat. Mama na to: „A nie masz nowego?”. Babcia odpowiedziała: „Jest, zajrzyj do szafy”. Mój kumpel otworzył szafę i wyciągnął stamtąd nowe żelazko. Nowiuteńkie, ale dokładnie taki sam model jak to stare, tylko nieużywane, jeszcze z czasów PRL-u. © Pikabu
• Babcia kończyła 80 lat, więc postanowiliśmy z tej okazji urządzić przyjęcie. Wybraliśmy kilka restauracji i kawiarni, a potem pokazaliśmy babci listę. Ona, dokładnie ją przeczytawszy, odrzuciła jedną z opcji słowami: „O nie, tam nie chcę! Przecież tam nie ma parkietu do tańca!”. © Ideer

Która z tych historii sprawiła, że zaśmialiście się na głos? Być może wy również macie w zanadrzu parę opowieści o swoich babciach, które brzmią jak świetny dowcip? Podzielcie się swoimi wspomnieniami w komentarzach — nie możemy się doczekać, żeby dowiedzieć się, na co jeszcze stać nasze ukochane staruszki!