16 historii o zakupach, które potoczyły się jak najlepszy dowcip

Wizyty w sklepie już dawno temu stały się nudną rutyną wykonywaną na autopilocie. Jednak to właśnie między półkami i przy kasach czasem rozwijają się historie godne najlepszych programów komediowych. Życie uwielbia podrzucać niespodzianki tam, gdzie się ich w ogóle nie spodziewamy, zderzając nas z niezwykłymi kasjerami i ekscentrycznymi klientami.

• Weszłam rano do sklepu. Za kasą była jedna kasjerka, ale obsługiwała wszystkich bardzo szybko. Nadeszła moja kolej. Mówię do niej z zachwytem: „Obsługuje pani z prędkością światła. Prawdziwa profesjonalistka!”. A ona mi na to: „Po prostu chcę, żebyście jak najszybciej sobie poszli”. Cały dzień pracy przed nią, a „my” już ją zmęczyliśmy. © ADME
• Zapomniałam kupić banany w sklepie, więc po drodze wpadłam na targ. Zapytałam o cenę, a sprzedawczyni zaśpiewała mi aż dwa razy wyższą! Zdziwiłam się, a ona na to: „To po co w ogóle przyszła pani na targ?”. Chciałam się potargować, a kobieta, odganiając mnie jak muchę, stwierdziła: „Jeszcze czego! Targowanie się jest już nieaktualne! My jesteśmy nowoczesnym rynkiem!”. © Pikabu

• Stoję w sklepie. Obok jakiś facet kręci się przy podpaskach. Pyta mnie, które najlepiej wziąć. Poleciłam mu kilka rodzajów. Patrzę, a on bierze po 20 opakowań z każdego! Tłumaczę mu, że wystarczą dwie albo trzy paczki. A on na to: „Wyjeżdżam na miesiąc w delegację, a żona jest chora i sama nie będzie mogła pójść do sklepu”. Do dziś mnie ciekawi, co potem powiedziała mu na to w domu. © Dzen
• Wpadłam do sklepu gospodarczego. Do kasy podchodzi dziewczyna z paragonem długim jak rolka papieru. Oświadcza, że chce zrobić zwrot jednej pozycji. Kasjerka obejrzała paragon z każdej strony i pyta: „Dobrze. A gdzie jest zwracany towar?”. Pani przewraca oczami i mówi: „No mam go w samochodzie. A co, trzeba go przynieść?”. I wtedy pomyślałam, że kasjerom naprawdę powinno się dawać bonusy za szkodliwe warunki pracy albo chociaż rekompensować to czekoladą. © ADME
• W supermarkecie widziałam taką scenkę. Facet ogląda opakowania z jajkami, otworzył już chyba jakieś 20. Pracownica sklepu stoi obok i uważnie się mu przygląda. On w końcu nie wytrzymuje i pyta: „No co?”. A ona odpowiada: „Widzę, że szuka pan jaja feniksa. Ja też chciałabym je zobaczyć”. © Dzen

• Pracuję jako sprzedawczyni i konsultantka. Kiedyś przyszła do nas taka karykaturalna lalunia — cała wymalowana, spódniczka ledwo zakrywająca pupę, nieziemsko wysokie obcasy. Podeszła do mnie i z przesadną manierą rzuciła: „Poproszę pendrive’a. I to szybko!”. Zaprowadziłam ją do działu z pendrive’ami i pytam, ile ma mieć gigabajtów. Spojrzała na mnie kompletnie bez zrozumienia i mówi: „Pani w ogóle wie, o czym mówi? Chcę taką rzecz, co się do laptopa wkłada, a pani mi tu coś wciska!”. Próbowałam wyjaśnić, że pytam o pojemność, ale nie chciała mnie słuchać. Napisała skargę, zrobiła niezłą awanturę i wyszła. A na odchodne jeszcze się potknęła, bo szpilka jej się przekrzywiła. © VK
• Pracowałam w pasmanterii. Pewnego dnia przyszedł do nas dziadek. Długo dreptał przy wystawie, ściskał w rękach 2 złote i przyglądał się cenom. Wiedząc, że zamka za 2 złote się nie kupi, postanowiłam dopłacić mu brakującą kwotę. W końcu wiem, że starszym ludziom bywa ciężko. Zapłaciłam więc za niego, a koledzy się ze mnie śmiali. Nie wiedziałam, o co im chodzi. Następnego dnia dziadek znowu przyszedł po kolejny zamek. A gdy mu go nie sprzedano za 2 złote, urządził małą awanturę. © Ideer
• Historia z dziś. Płaciłam za zakupy i zauważyłam u kasjerki bardzo nietypowy srebrny pierścionek. Nie wytrzymałam i zapytałam, czy mogę obejrzeć go z bliska. A ona zdjęła go z palca i po prostu podała mi go do ręki! Przyjrzałam mu się, a nawet go przymierzyłam. Okazało się, że był robiony na zamówienie — prezent od męża. Oddałam jej pierścionek pełna podziwu. © ADME

• Córka miała około trzech lat. Weszłyśmy do sklepu. Coś oglądałam, a dziecko postanowiło udać się na małą wycieczkę samodzielnie. Oczywiście widziałam, gdzie się skierowała. Poszłam za nią, a z działu ze słodyczami w tym czasie rozległo się głośne i wyraźne: „Dzzzień dobrrry, sprrrzedawco!”. W efekcie nasypali mojemu dziecku cukierków do torebki, mówiąc, że to prezent. © Dzen
• Niedawno podzieliłam się punktami ze sklepu sportowego z jakimś facetem. Mam ich sporo i ciągle mi przepadają. Pan się zdziwił i nawet zaczął rozważać: „Jak to tak wziąć coś od kobiety i nic nie dać w zamian?”. Punktów jednak użył. Wyszłam ze sklepu i widzę, że w moją stronę rusza czarny samochód. Ten sam pan za kierownicą uśmiecha się serdecznie. Kiedy jednak zauważył kluczyk do samochodu w mojej ręce, uśmiech mu zgasł i powiedział: „No proszę, chciałem panią podwieźć w ramach podziękowania. Nie? To może da mi pani numer telefonu?”. Roześmiałam się i odpowiedziałam, że jestem mężatką. © ADME
• Po pracy wpadłam jeszcze do sklepu. Podchodzę do półki ze śmietaną, a tam stoi facet i z rezygnacją wpatruje się w śmietanową dal. Zaczęłam po kolei sprawdzać kubki pod kątem terminu ważności, szukając najświeższej. Facet się ożywił się i postanowił pomóc — podawał mi kubki z górnych półek, do których nie sięgałam. Oczy mu się zaświeciły i uśmiechnął się szeroko. Chyba zrozumiał, że domowa awantura została właśnie odwołana. Wybrałam śmietanę, poszłam dalej do działu z serem i zobaczyłam, jak powtarza moje ruchy. Wziął najświeższą i ruszył do kasy. © Pikabu

• Stałam w kolejce w sklepie. Przede mną była starsza pani, która grzebała w torebce, próbując znaleźć drobne. Brakowało jej 5 złotych. Mężczyzna stojący za nią, widząc sytuację, powiedział: „Niech się pani nie martwi, pomogę” i położył brakujące 5 zł na taśmie przy kasie. Staruszka z niezadowoleniem odsunęła pieniądze i burknęła: „Sam se pomóż”. Po czym wyciągnęła z torebki plik banknotów o nominale 500 zł i dodała: „Po prostu nie chcę rozmieniać dużych, dlatego szukam drobnych. Pomocnik się znalazł!”. No i weź tu pomagaj. © VK
• Kiedy byłam jeszcze nastolatką, zaczepił mnie jakiś facet na dziale z hydrauliką. Pytał chyba o cenę albo coś w tym stylu. A ja byłam wtedy strasznie nieśmiała, wręcz spłoszona, i nie potrafiłam powiedzieć, że nie pracuję w tym sklepie. W końcu mój dziadek zwrócił uwagę na jego marudzenie i powiedział, że też jesteśmy klientami. Na co facet wydarł się: „No to trzeba było tak od razu powiedzieć!” i sobie poszedł. Do dziś nie wiem, co trzeba mieć w głowie, żeby wziąć człowieka w zimowej kurtce za pracownika sklepu. I to w takiej, która absolutnie nijak nie przypomina żadnego uniformu. © ADME
• Przyszłam do sklepu tylko po podpaski. Kasjerka zapytała, czy potrzebuję reklamówkę. Odpowiedziałam, że nie. Była wyraźnie zdziwiona i dopytała: „Jak to nie?”. Mówię: „A po co, skoro mam tylko podpaski?”. Spojrzała na mnie pytająco i rzuciła: „No właśnie!”. W milczeniu zabrałam zakupy i uciekłam spod jej potępiającego spojrzenia. © irina.tsymbal_

• Byłam na randce. Weszliśmy z chłopakiem do supermarketu. Wzięłam jedno mango i poszłam je zważyć. Mój kawaler spojrzał na mnie z niezadowoleniem i rzucił: „Po co? Przecież to drogie!”. Odpowiedziałam, że zapłacę sama. A on na to: „Nie, jesteś ze mną. Ja jestem mężczyzną, ja płacę. Ale mango jest drogie — weź lepiej banany albo brzoskwinie”. O mało nie wybuchnęłam śmiechem prosto w jego twarz. © madmolli8
• Byłam świadkiem scenki w sklepie z bielizną. Przyszła kobieta w średnim wieku i zaczęła przebierać w stercie męskich bokserek, które podawała jej ekspedientka. Żadne jej się nie podobały. Kilka razy powtórzyła: „Takie mu nie będą pasować, on przecież pracuje w prokuraturze!”. © Dzen

Czytając takie historie, można dojść do jednego wniosku: życie to najzdolniejszy dramaturg, a sklep — idealne miejsce akcji jego sztuk. W takich chwilach mieszają się wszystkie emocje naraz: śmiech i złość oraz wstyd aż po uszy. Ale zdarzają się tam również drobne cuda.

Jakie zabawne lub kuriozalne sytuacje przydarzyły się wam podczas zakupów?