16 przykładów damsko-męskiej przyjaźni, która miała nieoczekiwane konsekwencje

Ludzie od dawna spierają się, czy może istnieć przyjaźń między mężczyzną a kobietą. Kwestia ta poruszana jest zarówno w książkach, jak i w filmach. Niektórzy uważają, że ktoś na pewno się zakocha, inni twierdzą, że wystarczy umieć dostrzec w człowieku jego osobowość, a nie płeć. Bohaterowie dzisiejszego artykułu postanowili podzielić się historiami o przyjaźni damsko-męskiej.

• Mam dwóch przyjaciół. Jeden z nich jest moim przyjacielem od 31 lat, drugi od 16 lat.
  Mój pierwszy przyjaciel, Saszka, jest dla mnie jak brat. Dorastaliśmy razem, dosłownie znamy się od urodzenia. Nasze matki spotkały się w szpitalu położniczym, leżeliśmy w sąsiednich kołyskach i krzyczeliśmy unisono ku uciesze pielęgniarek. Sasza basem, ja cieniutko. Nasze mamy nadal są najlepszymi przyjaciółkami. Mojego drugiego przyjaciela, Ala, poniekąd odziedziczyłam. On i moja starsza siostra byli bardzo bliskimi przyjaciółmi. Kiedy moja siostra zmarła, stał się również moim przyjacielem, obejmując patronat nad zagubioną nastolatką, która przechodziła przez ogromną żałobę. A kiedy stało się jasne, że poważnie myślę o moim przyszłym mężu, przedstawiłam go moim braciom, nie przez więzy krew, ale przez los. Wyjaśniłam, że ci ludzie są bardzo ważni dla mojej rodziny i dla mnie. A mój mąż pozytywnie odebrał naszą przyjaźń i zrobił bardzo mądrą rzecz: sam się z nimi zaprzyjaźnił. Nawet beze mnie spotykają się, odpoczywają, pomagają sobie w remontach, w ogrodzie warzywnym. Przez tyle lat przyjaźni świętowaliśmy nawzajem swoje wesela, rodziły nam się dzieci (uważam ich dzieci za moich siostrzeńców), z ich żonami też jestem w dobrych stosunkach, jesteśmy przyjaciółmi rodziny. Kocham moich braci. © Lozbenidze / Pikabu
• Poleciałem do mojej przyjaciółki w odwiedziny. Nasz związek zawsze był platoniczny, ale potem zobaczyłem ją na lotnisku i coś mi strzeliło do głowy: chcę z nią być! Kiedy wróciłem do domu, zadzwoniłem do niej i wyznałem swoje uczucia. Okazało się, że się myliłem. Ona nic takiego nie czuła. Jak mam być teraz jej przyjacielem? Jest dla mnie bardzo bliską i ważną osobą. Teraz nie jestem pewien, czy mogę przyjaźnić się platonicznie z kobietą, gdy jestem wolny. © foxtrot***s / Reddit

• Zacznijmy od tego, że jestem szczęśliwą mężatką. A przed ślubem miałam też najlepszego przyjaciela! Nawet kiedy byłam z moim exem i kłóciliśmy się, ten przyjaciel zawsze mnie wspierał, uspokajał. Zrobiłby dla mnie wszystko. Wiedziałam, że mnie kocha, ale umawialiśmy się na przyjaźń i nic więcej. A kiedy pojawił się mój ówczesny przyszły mąż, stał się zazdrosny o mojego przyjaciela, bo mogliśmy rozmawiać na każdy temat nawet do rana. Wszystko ładnie wyjaśniłam mojemu przyjacielowi. Pożegnaliśmy się. Minęły dwa lata. Czasami się spotykamy, ale ja chcę znowu wrócić do naszych zażyłych kontaktów. Z moim mężem nie jest źle, kochamy się, nie chcę, żeby jakieś moje działania to zepsuły. Ale z jakiegoś powodu tęsknię za kontaktami z tym przyjacielem. Nie powiem o tym mężowi, wiem, że będzie zazdrosny, a ja sama nie zniosłabym tego, gdyby on miał jakieś przyjaciółki. © Caramel / VK
• Mam 3 bardzo bliskich przyjaciół. Dwóch z nich uważam za atrakcyjnych (z jednym z nich nawet raz poszłam na randkę, ale to w ogóle nie wyszło), za to trzeci... Z nim jest naprawdę fajnie! W ogóle nas do siebie nie ciągnie, spaliśmy w tym samym łóżku więcej niż raz. Bardzo się bałam, że pozna dziewczynę, która będzie o mnie zazdrosna i zażąda zerwania kontaktów. Przedstawiłam go więc mojej przyjaciółce i tego lata wybieram się na ich ślub. Teraz jest jeszcze fajniej: gdy tylko jeden z małżonków wyjeżdża w podróż służbową, przyjeżdżam w odwiedziny, by spędzić czas z tym, który został. © Arivia / Pikabu

• Mam jedną bardzo bliską przyjaciółkę i jest super. W razie jakichkolwiek problemów w relacjach z płcią przeciwną, zwracam się do niej. Próbowałem rozmawiać o tym z kumplami, ale oni zazwyczaj mówią: „Brachu, po prostu to zrób”. A moja przyjaciółka jest geniuszem w rozwiązywaniu moich problemów z dziewczynami. Potrafi mi dokładnie powiedzieć, co mają na myśli i jak powinienem zareagować. Zna dziewczyny jak własną kieszeń, bo sama nią jest. Poza tym naprawdę miło się z nią rozmawia. Możemy rozmawiać dosłownie o wszystkim i zaczynam coraz bardziej rozumieć kobiety. Ale minęło sporo czasu, zanim nasza przyjaźń stała się taka. Był okres, w którym chciałem się z nią umawiać, otrzymując odrzucenie za odrzuceniem i próbując ponownie. Ale na szczęście to już za mną. Nie lubię jej już w ten sposób, a ona ma chłopaka, z którym jest szczęśliwa. © Dylan Owens / Quora
• Mam najlepszą przyjaciółkę. Jest kobietą. I nigdy nie marzyłbym o skierowaniu naszej relacji w romantycznym kierunku, ponieważ ryzykowałbym utratę tej przyjaźni. Wyobraźmy sobie, że rozpoczęliśmy związek, a 5 lat później zdecydowaliśmy się zerwać. To koniec przyjaźni. Bez romansu prawdopodobieństwo utraty przyjaźni jest znacznie niższe. Nie możemy zerwać, ponieważ nigdy nie byliśmy razem. Możemy pozostać przyjaciółmi na całe życie. A miłość jest znacznie trudniejsza do utrzymania przez lata niż przyjaźń. Szczerze mówiąc, w moim obecnym wieku cenię przyjaźnie o wiele bardziej niż romantyczne związki. Dobrych przyjaciół trudno znaleźć. © gnarbee / Reddit
• Od siedmiu lat przyjaźnię się z dziewczyną. Jest moją najlepszą przyjaciółką. Ale kiedy moi koledzy dowiadują się, że daję jej prezenty, płacę rachunki, gdy wychodzimy wspólnie, i tak dalej, wzdrygają się, jak mogę płacić za dziewczynę, skoro nawet nie jestem z nią w związku. Uważają, że jestem frajerem. To po prostu brutalne, że wciąż istnieją mężczyźni, którzy uważają, że jeśli wydasz pieniądze na dziewczynę, to ona jest ci potem coś winna. Naprawdę nie mogę się doczekać, kiedy to się skończy, a dziewczyny nie będą już uważane za towar. © Overheard / Ideer

• Jestem dziewczyną, ale moim najlepszym przyjacielem jest facet. Pracujemy razem od około 7 lat, lubię go jako osobę. Mamy podobny gust muzyczny, filmowy, podobne poczucie humoru, poglądy. Nawet nasze rodziny są podobne, oboje mamy młodszych braci, rozwiedzionych rodziców i dziwnych ojczymów. Pomagamy sobie w pracy, pijemy herbatę w kuchni podczas przerw, śmiejemy się. Odwiedzałam go wiele razy, znam jego żonę, z którą też się spotykamy. Są razem od ponad 10 lat, od pierwszego roku studiów. Ale mam dość plotek o nas w pracy! Mówią, że mamy romans. Chociaż nie czuję miłości do mojego kolegi, ale nasza przyjaźń, ciepłe relacje i przekomarzanie się są brane za romans. Wzdychają wymownie, gdy widzą nas razem i chichoczą. A wiem na pewno, że on bardzo kocha swoją żonę, i nic nas nie łączy. Denerwują mnie koledzy, którzy przejmują się wszystkim. © Overheard / Ideer
• Ukradłam przyjaciela byłemu chłopakowi. Często spędzaliśmy razem czas, to on namówił mojego exa do zrobienia pierwszego kroku w moją stronę. Z chłopakiem mi nie wyszło, ale z przyjacielem nie mogliśmy się rozstać. Ile razy się wspieraliśmy, śpiewaliśmy piosenki w kuchni do rana, bez cienia romantycznych podtekstów. A potem on związał się z moją najlepszą przyjaciółką, bardzo się cieszę ich szczęściem i teraz czekam na zaproszenie na ślub w niedalekiej przyszłości. © Dull.Joe / Pikabu

• Dzisiaj zdałam sobie sprawę, że zrujnowałam życie moich najlepszych przyjaciół. Zawsze szczyciłam się tym, że jestem jedyną dziewczyną w firmie, i zawsze mówiłam, że są moją rodziną. W końcu żaden z nich nie ułożył sobie życia osobistego, ponieważ próbowali znaleźć kogoś takiego jak ja, krótko mówiąc, zakochali się we mnie. Jeden z moich przyjaciół zerwał z najlepszą dziewczyną, jaką mógł znaleźć, nie mogę nawet wymienić wszystkich jej zalet. W dzisiejszych czasach nie można znaleźć takiej dziewczyny, ale „ona nie jest taka jak ty”. Friendzone to najgorsza rzecz, jaką dziewczyna może zrobić komuś, z kim czuje się dobrze. Wygląda na to, że musimy zakończyć tę przyjaźń. © Overheard / Ideer
• Mam najlepszego przyjaciela, znamy się od liceum, czyli jakieś 16 lat. Był na moim ślubie, potem świętował mój rozwód i wiedział, jakiego mam pecha do mężczyzn. Ja zawsze znałam jego kolejne dziewczyny, wspierałam go po tym, jak zerwał z miłością swojego życia. Nigdy nie było między nami nawet flirtu, choć nie raz spaliśmy w tym samym łóżku. Jest jedną z najbliższych mi osób, mimo że teraz mniej się kontaktujemy, pochłonięci dorosłością. © marketoxic / Pikabu
• Jesteśmy przyjaciółmi od trzech lat. Wczoraj zadzwonił o pierwszej w nocy, mówiąc, że przyjeżdża. Szybko założyłam ładne ubrania, uczesałam włosy, nałożyłam makijaż. Byłam oszołomiona, kiedy przyniósł mi swojego kota, mówiąc: „Nie mam go z kim zostawić, pilnie muszę wyjechać w podróż służbową, kochasz go, zabiorę go za tydzień, oto pieniądze na jedzenie”. A potem zamieścił zdjęcia z plaży na Cyprze z jakąś bimbo. I dlaczego jestem taka naiwna? © Overheard / Ideer

• Miałam przyjaciela w dzieciństwie. Latem przyjeżdżaliśmy do naszych babć do tej samej wsi. Był rok młodszy, ale zawsze bawiliśmy się razem. Dokuczali nam, że jesteśmy parą, ale potem im się to znudziło. Byliśmy przyjaciółmi, naprawdę dobrymi przyjaciółmi. Chroniliśmy się nawzajem, wygłupialiśmy się razem. Potem pomagałam mu z dziewczynami, a on pocieszał mnie, kiedy moja pierwsza miłość mnie zdradziła. Chodziliśmy na ten sam uniwersytet, byliśmy przyjaciółmi. Nie kochałam go: traktowaliśmy się jak w rodzinie. Najpierw on się ożenił, potem ja wyszłam za mąż, ale wciąż byliśmy w kontakcie. Został ojcem chrzestnym mojego syna. A potem się wzbogacił, biznes się rozkręcił. Pieniądze strasznie go zepsuły. Kupił sobie wypasiony dom, samochody warte miliony dla siebie i żony. Zmienił się jego krąg towarzyski, w końcu bez oporów powiedział mojemu mężowi i mnie, że nie ma dla nas miejsca w jego kręgu przyjaciół. A my mamy mieszkanie w kredycie hipotecznym, proste samochody... Nasza przyjaźń wiele przeszła, ale nie wytrzymała próby pieniędzy. Jego żona powiedziała, że chciałaby z nami się spotykać, ale jej mąż tego zabronił. Nigdy więcej nie zobaczyłam ich syna. Któregoś dnia przeglądałam stare rzeczy mojej matki i znalazłam torbę, a w niej kartkę z przysięgą wiecznej przyjaźni, wiersze od dzieci, śmieszne, o przyjaźni. Nasze zdjęcia w śmiesznych kostiumach z Myszką Miki. Rozpłakałam się. Nie wiem, dlaczego tak jest. © Overheard / Ideer

• Tak się składa, że jestem jedyną dziewczyną w grupie chłopaków. Za każdym razem, gdy wychodzimy do klubów, działam jako ich wywiadowca. Wystarczy mi 30 minut na parkiecie, żeby wybadać scenę i poznać dziewczyny. Potem wracam do chłopaków i informuję: która jest tu z mężem, która nie wchodzi w grę, a która jest ładna. W ten sposób oszczędzam im starć z facetami, którzy przyszli ze swoimi dziewczynami, i ograniczam wybór dziewczyn, z którymi mogą się bezpiecznie zapoznać. © Overheard / Ideer
• Jestem bardzo blisko z najlepszą przyjaciółką mojej narzeczonej. Dogadujemy się tak dobrze, że nawet moja narzeczona powiedziała: „Gdybym nagle odeszła, chciałabym, żebyście byli razem”. Tyle że ja nie wyobrażam sobie siebie z tą dziewczyną i myślę, że ona czuje to samo. Jest uroczą osobą i jest atrakcyjna, ale wiesz, są tacy ludzie, których po prostu nie widzisz w swoim życiu w roli innej niż przyjaciel. © HelpMePeez / Reddit
• Mój mąż ma przyjaciółkę. Na pewno od około 10 lat. Bez podtekstów, on jest szczęśliwie żonaty ze mną, ona jest szczęśliwą mężatką. Była świadkiem na naszym ślubie. Był okres, że próbowałam się z nią szczerze zaprzyjaźnić. To fajna dziewczyna, inteligentna, z poczuciem humoru, ale jakoś nie wyszło. Nie zagrały nam osobowości. Widują się osobiście maksymalnie raz na 2 miesiące, ale głównie kontaktują się online i wysyłają sobie memy. To naprawdę jedyny przykład przyjaźni damsko-męskiej, jaki spotkałam w całym moim życiu. © user6528021 / Pikabu

Najważniejsze jest to, czy twój przyjaciel jest dobrym człowiekiem, reszta nie jest tak istotna. Bohaterowie tego artykułu przekonali się, że zawsze mogą liczyć na swoich przyjaciół, nawet w najtrudniejszych chwilach.