17 zasad obowiązujących w japońskich szkołach, które zadziwiają nawet miejscowych

rok temu

Japonia to kraj pełen niespodzianek, który nigdy nie przestaje zaskakiwać obcokrajowców. Przykładowo, w Kraju Kwitnącej Wiśni rok szkolny nie zaczyna się we wrześniu, ale w kwietniu, a kończy się w marcu. Ale to nie jedyny ciekawy aspekt japońskiego systemu edukacyjnego.

Ekipa Jasnej Strony postanowiła dowiedzieć się więcej o życiu japońskich uczniów. Bonus na końcu artykułu pokaże wam, że w Japonii nietypowe zasady szkolne nie znają granic.

W japońskiej szkole podstawowej jest 6 klas. Co roku się je miesza, a nauczyciele zmieniają swoje stanowiska, aby uczniowie mogli poznać nowych ludzi.
Przez 6 lat uczniowie muszą nosić podobne tornistry, które nazywane są randoseru. W najbardziej konserwatywnych szkołach dziewczęta noszą różowe plecaki, a chłopcy czarne. Zasada dotycząca kolorów może się różnić w zależności od miejsca.
Lokalni mieszkańcy mówią, że wielu pierwszoklasistów nosi żółte czapki, aby osoby wokół mogły ich zauważyć nawet z daleka.

W niektórych szkołach to uczniowie są odpowiedzialni za czystość budynku. Każda klasa sprząta swoją salę lekcyjną, a dzieci, które mają akurat dyżur, myją toalety i sprzątają place zabaw.
Wchodząc do szkoły, dzieci zostawiają buty w szafkach i zakładają uwabaki — specjalne białe pantofle, które są noszone przez wszystkich, niezależnie od wieku i płci.
Jeśli rodzice przychodzą do szkoły, również muszą zdjąć obuwie, w którym chodzą po ulicy (nawet gdy na zewnątrz jest ciepło i sucho), i założyć kapcie.

Po ukończeniu 6. klasy młodzież szkolna przechodzi do gimnazjum, które trwa 3 lata. Na tym etapie większość japońskich uczniów zaczyna nosić obowiązkowy mundurek.
Niektóre japońskie uczennice nie mogą nosić rajstop nawet w zimie, ponieważ pewne szkoły wymagają, aby dziewczęta nosiły spódnice tylko z podkolanówkami. Jedna z nich poskarżyła się na tę niesprawiedliwą zasadę dyrekcji szkoły i w odpowiedzi usłyszała, że szanują jej zdanie, ale i tak niedługo kończy szkołę, więc będzie musiała respektować tę zasadę już tylko przez krótki czas.

Japońskie szkoły mają surowe wymagania dotyczące wyglądu uczniów. Większość szkół zabrania chłopcom golenia baczków. Taką fryzurę w szkole mogą nosić tylko nauczyciele.
W wielu szkołach zabrania się dziewczętom noszenia makijażu, a w każdej klasie stoi butelka z wodą micelarną. Jeśli nauczyciele zobaczą dziewczynę z makijażem, każą jej usunąć go z buzi.
Prawie połowa szkół wymaga, żeby dziewczęta miały proste, czarne włosy. Jeśli włosy jakiejś uczennicy nie spełniają tych standardów, będzie musiała udowodnić, że ich nie farbowała ani nie kręciła. W tym celu trzeba przedstawić „świadectwo prawdziwych włosów” podpisane przez rodziców oraz swoje zdjęcia z dzieciństwa.

Szkoła średnia obejmuje 3 klasy — od dziesiątej do dwunastej. Żeby dostać się do dziesiątej klasy, młodzi Japończycy muszą zdać egzamin wstępny.
Plan zajęć typowego ucznia szkoły średniej obejmuje zarówno przedmioty obowiązkowe, jak i fakultatywne. Do części obowiązkowej należy między innymi roczny kurs ekonomii domowej, który przygotowuje uczniów do życia w rodzinie. Młodzież uczy się gotować i prowadzić budżet, a także omawia znaczenie rodziny.
Wśród przedmiotów fakultatywnych można znaleźć np. rybołówstwo i rolnictwo.
Oprócz zajęć obowiązkowych, prawie połowa uczniów szkół średnich uczestniczy w kursach przygotowawczych do egzaminów wstępnych na wyższe uczelnie.

Prawie w każdej szkole co miesiąc odbywa się poranne spotkanie wszystkich uczniów. Głównym mówcą jest na nim dyrektor. Dawniej uczniowie słuchali przemówień na stojąco, a teraz robią to, siedząc na podłodze w określonej pozycji.

Niektórzy japońscy nauczyciele oceniają nie tylko wiedzę przedmiotową, ale także sprawdzają, czy uczniowie prawidłowo robią notatki. Najtrudniejsze jest to, że młodzież musi zapisywać informacje, które przekazuje im nauczyciel, praktycznie słowo w słowo. A nauczyciele zazwyczaj nie czekają na tych, którzy nie są w stanie wszystkiego zapisać na czas.