18 nostalgicznych zdjęć, które natychmiast przenoszą nas do dzieciństwa

17 godziny temu

Czy kiedykolwiek odwiedziłeś swoich rodziców lub dziadków i przypadkowo znalazłeś w szafce coś, co wywołało natychmiastowy przypływ nostalgicznych wspomnień? Każdy z nas ma takie rzeczy, które nieodłącznie kojarzą mu się z beztroskimi czasami dzieciństwa lub wczesnej młodości.

„Trzy legendy z 2000. roku”

„Oszczędzałem pieniądze na ich zakup w 1993 roku. Mój tata powiedział, że to strata pieniędzy”.

Każdy prawdopodobnie ma krewnego, który kupił je w 1993 roku. © three-sense / Reddit

Niektóre rzeczy najlepiej pozostawić nietknięte do pewnego wieku.

Kiedy byłem dzieckiem, mieliśmy odtwarzacz wideo i mnóstwo kaset, na których mój tata nagrywał kreskówki i filmy dla mnie i mamy. Były wśród nich kasety, których rodzice nie pozwalali mi odtwarzać, dopóki nie skończę 18 lat. Kiedy miałem około 11 lat, wyciągnąłem jedną z nich i włączyłem. Okazało się, że na tej kasecie była nagrane przedstawienie na zakończenie mojego przedszkola. Siedziałem tam i nie mogłem oderwać wzroku od tego, co działo się na ekranie. Chyba wtedy po raz pierwszy poczułem nostalgię. Mój tata wszedł do pokoju, zobaczył, że to oglądam, i powiedział: „No, w co ty się pakujesz. Chcieliśmy ci to pokazać na twoje 18. urodziny”. © Chamber 6 / VK

Guma do odrywania w formie wstążki

„Sprzątałem półpiętro i znalazłem to niepozorne pudełko. A w środku był skarb!”

Zazdroszczę ci. To był dla nas luksus. © SingleGenome / Pikabu

„To właśnie znalazłem, kiedy sprzątałem garaż. Nawet nie pamiętam, co sprawiło, że wtedy z tego zrezygnowałem. Może to była radość, a może smutek”.

„Zdjęcie moich skarbów”

„Pojemnik na dyskietki”

„Niektóre z moich rzeczy oddałbym po prostu do muzeum minionej epoki. Ale z tymi nie jestem gotowy się rozstać”.

Czasami nawet pozornie niepotrzebne rzeczy są cenniejsze niż cokolwiek innego na świecie.

Moja mama poprosiła mnie i mojego męża, żebyśmy wyrzucili rupiecie z jej balkonu przed remontem, i powiedziała, że możemy sobie wziąć to, co chcemy. Zaczęliśmy wszystko powoli wynosić. I nagle zobaczyłam, że mój mąż ma łzy w oczach, opuszczone ręce i nie rusza się. Pierwszy raz widziałam go w takim stanie! Podeszłam bliżej, a on trzymał w rękach mały, zniszczony samochód. Powiedział, że gdy był dzieckiem, dokładnie taki sam samochodzik podarował mu dziadek, zanim zmarł. Po wielu latach autko gdzieś się zgubiło, a on był bardzo tym zdenerwowany. A teraz zobaczył go i rozpłakał się jak dziecko. Wziął sobie ten samochodzik.

„Nie mogłam się oprzeć i kupiłam to online. Dzieci tego nie doceniły, ale ja siedzę i nucę z radości”.

„Uwielbiam tę grę, ale ile baterii już w niej wymieniłem?”

„Znalazłem mojego starego iPoda”.

„Telefon tarczowy (1943-1974)”

Niektóre rzeczy są nadal aktualne.

Moi dziadkowie zadzwonili do mnie w zeszłym tygodniu i poprosili o pomoc w sprzątaniu strychu. Dotarłem na miejsce, wspiąłem się, zacząłem wszystko sprzątać, rozładowywać stare pudła. Znalazłem niesamowicie cenny skarb! Pudełko kartridży z grami na starą konsolę! Łzy zaczęły płynąć same... Ile fajnych dni spędziłem latem u dziadków z tymi wszystkimi grami z dzieciństwa. Szkoda było to wyrzucić. Zabrałem gry do domu, kupiłem konsolę w internecie za grosze, teraz gram w wolnym czasie. © Nie każdy zrozumie / VK