6 unikatowych modeli obuwia, które noszono w przeszłości

Zdjęcia, które za chwilę zobaczycie, zaszokują każdego miłośnika wygodnych adidasów i miękkich mokasynów. Doprawdy trudno wyobrazić sobie, jak można chodzić w tak dziwacznych i nietypowych butach (drewnianych, metalowych, z wypustkami, dzwoneczkami i na wysokich platformach). Dawne trendy mody wymagały, by ludzie nosili naprawdę cudaczne obuwie. Sami się przekonajcie!

Artykuł zawiera obrazy stworzone przy użyciu sztucznej inteligencji.

Buty lotusowe

W Chinach istniała tysiącletnia tradycja bandażowania kobiecych stóp i nakładania na nie za małych butów, aby stopy wydawały się drobniejsze. Były one tak małe, że z łatwością mieściły się w dłoni. Proces deformacji stóp, często narzucany dziewczynkom od najmłodszych lat, trwał latami i towarzyszył mu silny ból. Uszkodzenia były nieodwracalne i poważnie ograniczały mobilność kobiet na całe życie.

W ramach posagu kobieta wykonywała kilka par butów, demonstrując w ten sposób swoje umiejętności hafciarskie i niewielki rozmiar stóp. Po ślubie panna młoda dawała parę butów każdej ze swoich bliskich krewnych podczas specjalnej ceremonii. Nazywano ją „dzieleniem się butami”.

Chodaki ślubne

Te osobliwe chodaki pochodzą z Francji, z regionu Ariège. Mężczyźni z wioski tworzyli je dla swoich narzeczonych. Wierzono, że im wyższy czubek chodaka, tym mężczyzna bardziej kocha.

Paduki

Paduki są bardzo podobne do nowoczesnych klapków. Jednak w Indiach buty te mają wyższy status. Z sanskrytu nazwa ta oznacza „małą stopę”. Ich wygląd różnił się w zależności od statusu osoby, która je nosiła. Proste drewniane paduki były noszone przez zwykłych ludzi, podczas gdy bardziej wyszukane lub zdobione wersje były używane na weselach, znajdowały się w posagu panny młodej i na nogach zamożnych ludzi.

Paduki miały jednak jeszcze jeden cel, mianowicie zapewnić praktykę ahimsy (niestosowania przemocy), minimalizując szkody wyrządzane wszystkim żywym istotom, w tym roślinom i owadom pod stopami.

Kabkaby

Nazwa tych butów pochodzi od dźwięku, jaki wydają podczas chodzenia po marmurowej podłodze. Służyły niegdyś kobietom z Bliskiego Wschodu jako praktyczny sposób ochrony stóp przed brudem na mokrych, błotnistych ulicach i w gorących, wilgotnych kąpielach. Buty należące do zamożnych kobiet były często bogato inkrustowane masą perłową. Wierzch był zdobiony srebrnym, złotym lub cynowym haftem.

Na specjalne okazje, takie jak ślub, drewniane kabkaby były całkowicie pokryte misternymi srebrnymi wykończeniami lub drobną biżuterią. Często panny młode z racji wieku nie były wystarczająco wysokie. Aby to zrekompensować, kabkaby ślubne były czasami wykonywane na obcasach wysokości 60 centymetrów.

Okobo

Buty te były zwykle noszone przez dziewczęta, które uczyły się zawodu gejszy, nazywane maiko. Ich trening rozpoczynał się w wieku 10 lat. Wysokość platformy mogła wynosić od 10 do 15 centymetrów. Często do buta przymocowany był dzwonek: ponieważ dziewczęta były jeszcze bardzo młode, mogły się zgubić. Dzwonek pomagał innym zorientować się, że w pobliżu znajduje się młoda uczennica gejszy. Z czasem dźwięk ten, wydawany podczas chodzenia maiko, stał się symbolem niewinności i młodości.

Kolor okobo również miał znaczenie: początkujące maiko nosiły buty z czerwonym wykończeniem, a te, które zbliżały się do końca treningu — z żółtym.

Chopiny

Chopiny były popularne w Europie w XV wieku. Wysokość platform mogła sięgać 50 centymetrów. Początkowo to niezwykłe obuwie było noszone przez frywolne kobiety lub kurtyzany, ale z czasem zaczęło przyciągać uwagę kobiet z wyższych sfer. Pomimo faktu, że ich noszenie wywołało mieszaną reakcję w społeczeństwie, nie powstrzymało to szlachetnych dam. Istniało nawet prawo, które ograniczało wysokość koturnów. Panie, które je naruszyły, musiały zapłacić grzywnę.

Oprócz podkreślenia wysokiego statusu społecznego, te buty wizualnie wydłużały nogi i nadawały kobiecej sylwetce majestatyczny wygląd. Jednak ze względu na imponującą wysokość obcasów, niezwykle trudno było w nich chodzić, a szlachetnym damom często pomagały na ulicach pokojówki.

Jeśli zainteresował was ten artykuł, sprawdźcie kolejny o podobnej tematyce.