Chłopiec, który kiedyś był najgrubszym dzieckiem na świecie, udowadnia, że nie ma celu, którego nie dałoby się osiągnąć

Arya Permana, nastolatek z Indonezji, który w pewnym momencie ważył nawet 191 kg, w przeszłości był tak duży, że musiał kąpać się na dworze w specjalnie skonstruowanym basenie. Choć w tamtym okresie zyskał miano „najgrubszego dziecka na świecie”, teraz udowadnia, że ciężka praca i uparte dążenie do postawionych sobie celów zawsze się opłaca. Poznajmy historię Aryi!

Chłopca nazwano „najgrubszym dzieckiem na świecie”.

Arya Permana ma 15 lat i kiedyś zjadał 5 posiłków dziennie, wliczając w jadłospis ryż, rybę, mięso, warzywa, zupę jarzynową i tradycyjny kotlet sojowy. Taka ilość jedzenia wystarczyłaby dla średnio dwóch osób. Chłopiec przestał uczęszczać do szkoły, ponieważ chodzenie sprawiało mu duży problem — szybko zaczynało brakować mu tchu. Jako że rodzice nie byli już w stanie znaleźć ubrań, które by na niego pasowały, Arya przez długi czas nosił tylko spódnicę typu sarong.

Ostatecznie jednak postanowił coś zmienić.

Arya Permana z chłopca ważącego 191 kg zmienił się w dużo szczuplejszą wersję samego siebie. Student z Indonezji schudł tyle, że obecnie waży zaledwie 83 kg! Jednocześnie motywuje innych, żeby przeszli na zdrowszy tryb życia. Ade Rai, jego trener, wspierał go w procesie zaznajamiania się z aktywnością fizyczną i zbilansowaną dietą.

Arya jest teraz prawdziwym symbolem nadziei.

Jego trener powiedział, że Arya dawniej utrzymywał wagę w okolicach 85 kg, ale pewnym momencie jego apetyt gwałtownie wzrósł. Teraz chudnie, nie tracąc ducha walki. Jest to rzadko spotykana cecha, zwłaszcza u dorosłych. Młody Indonezyjczyk stał się symbolem nadziei. Często można usłyszeć takie stwierdzenia jak: „Nawet Arya może schudnąć, więc czemu ja nie mogę?”. Chłopiec przestrzega opracowanego dla niego planu treningowego i łączy aktywność fizyczną z dietą bogatą w składniki odżywcze, jednocześnie będąc pod opieką lekarską. Ade Somantri, ojciec Aryi, stwierdził, że proces zrzucenia wagi przez jego syna umożliwiły opieka medyczna, ściśle przestrzegany harmonogram treningów oraz dieta.

Arya nie był kiedyś w stanie utrzymać pozycji stojącej dłużej niż kilka minut. Obecnie, po ograniczeniu ilości spożywanego jedzenia, może grać w piłkę nożną i uprawiać inne dyscypliny sportu razem ze swoimi kolegami, a także bez problemu chodzić do szkoły. Bardzo nas to cieszy!

Jakie cele bylibyście gotowi osiągnąć bez względu na wszystko? Czy znacie jakąś inspirującą historię, którą chcielibyście się podzielić? Chętnie ją poznamy!