Nie potrafisz się zakochać? Sprawdź, czy nie jesteś ofiarą przeciwzależności

Badania wskazują, że aż 20% samotnych ludzi nigdy nie poznało smaku prawdziwej miłości. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ten odsetek nie jest duży, ale jeśli znacie 5 samotnych osób, to najprawdopodobniej jedna z nich należy do tej grupy. Niektórzy twierdzą, że „naprawdę nie potrzebują w swoim życiu romantyzmu” (i może faktycznie tak jest), inni jednak nie potrafią się zakochać z poważniejszych powodów niż tylko brak odpowiedniej osoby w ich otoczeniu.

Ekipa Jasnej Strony dowiedziała się o bardzo powszechnej, ale jednocześnie mało znanej dolegliwości, która powstrzymuje ludzi przed głębokim odczuwaniem miłości i budowaniem intymnych relacji. Chcielibyśmy wam dzisiaj o niej opowiedzieć.

Dlaczego niektórzy ludzie nie potrafią się zakochać?

Psychologowie wymieniają różne przyczyny takiego stanu rzeczy, a jedną z nich jest niska samoocena. Osoby, które są wobec siebie zbyt krytyczne, nie wierzą, że ktoś mógłby je kiedykolwiek pokochać, czego naturalną konsekwencją jest blokada przed obdarzaniem miłością innych ludzi. Kolejny potencjalny powód to perfekcjonizm. Można mieć w głowie wyobrażenie idealnego partnera i nie dawać komuś szansy, ponieważ nie pasuje do tego modelu. Wysokie oczekiwania uniemożliwiają zakochanie się w tych, którzy „nie są wystarczająco dobrzy”.

Jest jeszcze jedna przypadłość, na którą można cierpieć, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. To lęk przed bliskością, który w psychologii często określa się mianem „przeciwzależności”.

Niektóre oznaki przeciwzależności to:

• kłopoty z nawiązywaniem relacji międzyludzkich
• odrzucanie osób, które próbują za bardzo się zbliżyć
• wpadanie w niepokój/unikanie intymnych związków
• ciągłe poczucie strachu przed popełnieniem błędu
• usilne starania, by być doskonałym
• powstrzymywanie się przed proszeniem o pomoc innych
• ciągłe bycie zajętym i poczucie bezsilności

Przeciwzależni ludzie to tacy, którzy zazwyczaj uciekają przed intymnością i przywiązaniem.

Takie osoby są bardzo powściągliwe: potrzebują dużo przestrzeni osobistej i nie lubią, gdy ktoś ją narusza, ponieważ boją się odsłonić swoją bezbronność lub słabość.

Z zewnątrz zazwyczaj wydają się „normalni”: sprawiają wrażenie pewnych siebie, odnoszą sukcesy, są niezależni — i bardzo się starają, by tak ich odbierano. Pokazują, że nikogo nie potrzebują, nawet jeśli nie jest to do końca prawda. W środku są jednak niepewni, pragnący uwagi i niezdolni do tworzenia szczęśliwych związków.

Nigdy nie nauczyli się, jak okazywać bliskość.

Przeciwzależność zazwyczaj ma swoje źródło w dzieciństwie, podobnie jak większość problemów psychologicznych. Być może w przeszłości takie osoby ujawniły nawet swoje słabości, ale zostały zignorowane lub wręcz wyśmiane. Gdy powiela się taki model postępowania, dzieci uczą się, że powinny sprawiać wrażenie silnych i niezależnych. Najczęstszą przyczyną przeciwzależnych zachowań jest utrata emocjonalnej więzi z rodzicami lub przemoc wobec dziecka (fizyczna lub psychiczna).

Dzieci zaczynają przez to kojarzyć bliskość z odrzuceniem i bólem. Trauma każe im sądzić, że ufanie ludziom jest niebezpieczne. Dorastając, bały się zbliżyć do innych i otworzyć. Romantyczne związki polegają na intymności, więc osoby przeciwzależne unikają jej, blokując się przed zakochaniem i odpychając ludzi, którzy próbują nawiązać z nimi głębszą relację.

Można jednak to zmienić.

Niektórzy ludzie czują się dobrze sami ze sobą i nie potrzebują związków; postanawiają skupić się na swojej karierze lub innych aspektach życia. Jednak inni szukają bliskich relacji, ale nie mogą poradzić sobie z przeciwzależnością. Oto kilka rad, które mogą pomóc przezwyciężyć tę barierę.

Dowiedz się więcej o sobie. Czytaj książki, artykuły psychologiczne, zadawaj pytania, zastanawiaj się nad swoimi wspomnieniami i uczuciami. Pierwszym krokiem jest zrozumienie i zaakceptowanie problemu, a dopiero później można zacząć nad nim pracować.

Dołącz do grupy wsparcia. Spróbuj rozmawiać o swoich uczuciach i otworzyć się na innych ludzi. Łatwiej będzie to zrobić wśród osób mających podobne kłopoty. Możesz również wziąć udział w zajęciach, które pomogą ci zyskać większą pewność siebie i poznać swoje granice.

Poproś o profesjonalną pomoc. Jeśli trudno ci zrobić powyższe kroki samodzielnie, warto nawiązać kontakt ze specjalistą. Opowiedz o swoim problemie, a on pomoże ci namierzyć jego źródło, przebrnąć przez stłumione uczucia i otworzyć się.

Czy potraficie mówić otwarcie o swoich uczuciach? Podzielcie się z nami swoimi przemyśleniami w komentarzach!