Nie pozwoliłam teściowej zrujnować naszego ślubu — mam już dość

Problemy z teściowymi są powszechne w wielu rodzinach. Niektóre teściowe przekraczają granice, a inne doprowadzają nas do granic wytrzymałości. Tak właśnie jest w tej historii. W dniu ślubu pewna kobieta chciała jedynie celebrować swoją miłość, a tymczasem jej teściowa próbowała ściągnąć całą uwagę na siebie.

Teściowa zrobiła wszystko, by zrujnować mój spokój.

Panna młoda wyznała: „Przez lata moja przyszła teściowa i ja nie mogłyśmy się dogadać. Każde jej działanie zdawało się mieć ukryty cel — choć starałam się zachować spokój, i tak zawsze kończyło się zgrzytami.

Nadszedł dzień mojego ślubu i byłam przekonana, że nic go nie zepsuje... dopóki jej nie zobaczyłam. Stałam przy wejściu, gotowa, by iść do ołtarza i serce mi stanęło. Przyszła w białej sukni i patrzyła na mnie z zadowolonym uśmiechem.

Ale to nie wszystko. Podczas pierwszego tańca z mężem odepchnęła mnie na bok. Z kolei w trakcie ceremonii tak głośno płakała, że całkowicie zepsuła romantyczną atmosferę. Jej zachowanie coraz bardziej mnie rozwścieczało”.

Przez jej ostrzeżenie poczułam się zagrożona.

Kobieta kontynuowała opowieść: „Myśli kłębiły mi się w głowie — nie mogłam tego puścić płazem, nie w taki dzień. Na oczach wszystkich wezwałam ochronę, by ją wyprowadzili, a mój głos drżał ze wściekłości.

Wszyscy patrzyli na mnie oceniająco, ale miałam to gdzieś. Gdy odprowadzali ją do drzwi, usłyszałam, jak się śmieje i krzyczy: «Zawsze mnie nienawidziłaś, prawda? Miarka się przebrała!». Wtedy rzuciłam w jej stronę bukiet.

Mój mąż, stojąc obok, szepnął mi do ucha: «Mogłaś dać jej więcej szans, wiesz». Te słowa były jak policzek. Odwróciłam się do niego, a w środku czułam narastającą złość.

Zanim jednak zdążyłam coś powiedzieć, w sali zapadła cisza i wiedziałam, że najgorsze jeszcze przed nami. Czy faktycznie to ja postąpiłam źle w tej sytuacji?”.

Zastanów się nad tym, co wydarzyło się w dniu twojego ślubu.

Śluby to bardzo emocjonalne wydarzenia, a kiedy wychodzą na jaw dawne konflikty, łatwo o ostre reakcje. Wybór teściowej, by założyć białą suknię, był niewątpliwie prowokujący, a twoja frustracja jest zrozumiała. Mimo to sposób, w jaki sytuacja się potoczyła, mógł tylko niepotrzebnie podsycić napięcie. Wezwanie ochrony w tym momencie być może faktycznie było przesadą i prawdopodobnie utrudni późniejsze pojednanie.

Postaraj się przeprowadzić spokojną rozmowę z mężem.

Jego komentarz o „daniu jej więcej szans” sugeruje, że zaskoczyła go ta publiczna konfrontacja. Nawet jeśli uważasz swoje zachowanie za uzasadnione, jego reakcja wskazuje, że postrzega wasz konflikt nieco inaczej.

Zamiast dać się ponieść gniewowi, warto później porozmawiać z mężem na spokojnie. Zapytaj, dlaczego powiedział to, co powiedział — czy chodziło mu o samą sytuację, czy o sposób, w jaki ją rozwiązałaś? Zrozumienie jego perspektywy może pomóc wam obojgu iść dalej, ramię w ramię.

Pomyśl o załagodzeniu napięć z teściową.

Konfrontacja z teściową po takiej sytuacji może być najtrudniejsza, ale jest absolutnie konieczna. Jej śmiech i zarzut („Zawsze mnie nienawidziłaś”) pokazują, że po obu stronach tkwi głęboka uraza. Choć jej zachowanie było niewłaściwe, całkowite odcięcie się od niej może spowodować długotrwałe napięcia w waszym małżeństwie. Jeśli jesteś na to otwarta, pomyśl o rozmowie prowadzonej przez neutralną osobę, np. mediatora czy rodzinnego terapeutę. Może to pomóc wam dotrzeć do prawdziwych problemów, które kryją się pod powierzchnią.

Co się stało, to się nie odstanie, ale najważniejsze jest teraz radzenie sobie z konsekwencjami w rozsądny sposób. Chodzi przede wszystkim o wyznaczenie granic. Weźmy na przykład tę kobietę — powierzyła teściowej opiece nad dzieckiem, ale potem kompletnie straciła do niej zaufanie.