Pewność siebie twojej córki może spaść w wieku 8 lat. Oto jak jej pomóc

Gdy wasza córka kończy 8 lat, jej pewność siebie zostaje wystawiona na próbę przez zmiany w jej relacjach, wyglądzie zewnętrznym, nowe obowiązki szkolne i wiele innych. Wiemy, że te rzeczy mogą mieć na nas ogromny wpływ, ale nie mieliśmy świadomości, że to dotyczy tak młodych dziewczyn. Na szczęście są sposoby, by pomóc córce przejść przez ten okres i odzyskać pewność siebie. Dzięki temu będzie silniejsza, a nawet z większą łatwością wejdzie w okres nastoletni.

Ekipa Jasnej Strony rozumie, że pewność siebie odgrywa ważną rolę w życiu dziewczynek, a bez niej spadają ich szanse na odniesienie sukcesu. Dlatego przygotowaliśmy kilka sposobów, aby poradzić sobie z tymi problemami wspólnie z dzieckiem.

1. Zrozum powody, dla których jej pewność siebie spada

Według ankiety 30% dziewcząt doświadcza obniżonej pewności siebie w wieku od 8 do 14 lat. Zwykle jest to spowodowane tym, że rodzice oczekują od nich perfekcji i są nadopiekuńczy. To oznacza, że dorośli mają skłonności do chronienia córek przed ich własnymi emocjami i nie pozwalają im na popełnianie błędów. Nawet zezwalanie na uniknięcie obowiązków może wpłynąć na ich pewność siebie.

2. Pozwól jej mierzyć się z własnymi lękami

Mimo że strefa komfortu wspiera rozwój, to nie znaczy, że jeśli wasza córka jest dobra w pływaniu, to powinna rzucić zajęcia na basenie. To wasze zadanie, aby zachęcać ją do pokonywania własnych leków. W przypadku każdej dziewczynki działa to inaczej, przedstawiamy więc porady, jak się wtedy zachować:

• Zacznijcie od analizy jej lęków. Zróbcie listę najgorszych możliwych zdarzeń. To oznacza, że są one mało prawdopodobne, ale ona będzie gotowa, by sobie z nimi poradzić i łatwiej je znieść.
• Nie zapomnijcie o odnoszeniu się do doświadczeń z przeszłości. Napiszcie listę poprzednich ryzykownych sytuacji. To sprawi, że będzie odważniejsza.
• Pomóżcie jej wymyślić mantrę, którą może powtarzać, gdy czuje strach. W końcu będzie mówić to automatycznie.

3. Naucz ją, by nie poddawać się po porażce

To nieuniknione: porażka w końcu nadejdzie, tak jak w życiu każdego z nas. To rodzaj lekcji, którą dostajemy, gdy podejmujemy ryzyko, zwłaszcza w młodości. Ale najważniejsze dla waszego dziecka jest to, że uczy się, jak sobie z nią poradzić oraz że należy być gotowym, gdy dojdzie do niej kolejny raz.

• Od razu po porażce, zmieńcie temat. Nie naciskajcie, by przeanalizować, co się nie powiodło i nie zapewniajcie jej, że możecie to naprawić. Teraz potrzebuje przerwy, ponieważ czuje tylko strach. Dajcie jej odetchnąć 30 minut lub 3 godziny.
• Gdy będzie gotowa, powiedzcie córce, by spróbowała zobaczyć w myślach dom, szkołę lub miasto z lotu ptaka. Porozmawiajcie o tym, jak widzi sytuację z tej perspektywy. Mózg wyłączy wtedy tryb strachu i pozwoli jej myśleć szerzej.
• Głównym celem jest to, by nie uważała porażki za powód do wycofania się, ale za bodziec, by iść naprzód z większą siłą. Teraz razem znajdźcie lepsze rozwiązanie, jak poradzić sobie z przyjaciółmi, sprawdzianami itd.

4. Powiedz, by dodawała słowo „może” do swoich historii

W tym przypadku celem jest zmiana myślenia, a świetnym sposobem na to jest dodawanie słowa „może”, gdy wyjaśnia i analizuje sytuację. Oto jak to zrobić:

• To może nawet zatrzymać cykl rozmyślania i pomóc, jeśli córka nie może przestać rozpamiętywać niektórych problemów, np. gdy nie poszła jej prezentacja w szkole i teraz uważa, że wszyscy źle o niej myślą.
• Teraz czas na opowiadanie historii z użyciem „może”. Dzięki temu powstaną takie zdania jak: „Może dzieci nie zwróciły uwagi” albo „Może jutro ktoś inny popełni błąd” lub „Może na zewnątrz był pies i wszyscy patrzyli na niego”.
• Nieważne, jak realistyczne są te zdania, to pomoże jej przestać o tym myśleć i da szansę na podejście do problemów z innej perspektywy.

5. Pozwól jej podejmować decyzje

Gdy nie pozwalacie dziecku podejmować decyzji, to prawdopodobnie nie będzie robić tego również poza domem. To może prowadzić do złych wyborów, które obniżą jej pewność siebie jeszcze bardziej.

• Dajcie jej szansę na ćwiczenie podejmowania decyzji. Można angażować ją w codzienne wybory i obowiązki.
• Niech wybiera, w co chce się ubrać, za jakie obowiązki chce być odpowiedzialna w tym tygodniu, jak chce się uczesać itd.
• Gdy wasza córka wyczuje, że ufacie jej decyzjom, zrozumie, że jest w stanie robić różne rzeczy samodzielnie.

6. Chwal ją za starania, a nie za wyniki

Skupcie się bardziej na jej staraniach, a nie na wynikach. To podbuduje pewność siebie, a córka będzie w stanie lepiej znosić porażki. Nie powinniście jednak chwalić jej starań, porównując je do inteligencji, ponieważ to może obniżyć motywację, a ona przestanie ciężko pracować.

Gdy chwalicie swoją córkę i mówicie, że dobrze wykonała pracę, ale to nie działa, przyjmijcie inną strategię. Zapytajcie ją, co osiągnęła dzięki włożonej pracy. W ten sposób będzie umiała samodzielnie dostrzec wyniki i ustali, nad czym musi więcej pracować.

7. Dziel się swoimi porażkami z przeszłości

Aby wszystkie porady były skuteczne, powinniście bardziej się otworzyć przed waszą córką. Rodzice muszą być wzorem do naśladowania, osobami, które ponoszą porażki i podejmują ryzyko, aby ona mogła budować swoją pewność siebie. Oto, co możecie zrobić:

• Wyrażajcie swoje uczucia i obawy w stosunku do nowych wyzwań, których się boicie. Najlepiej, gdy poprosicie ją, by wam towarzyszyła lub zapytacie o poradę. Pozwólcie jej być doradcą, ponieważ będzie potrafiła wtedy odpowiednio przeanalizować sytuację.
• Mówcie o porażkach, które przeżyliście w przeszłości i o tym, jak się wtedy baliście. Pokażcie jej, że nieważne, jak ciężka była sytuacja, poradziliście sobie z nią i dzięki temu jesteście lepszymi osobami.
• Przyznajcie, że myliliście się i za bardzo się o nią martwiliście. Wyobrażanie sobie najgorszego i skupianie się na tym jest niezdrowe i oznacza, że powinniście przestać tak się zachowywać. Powiedzcie córce: „Przepraszam, że wszystko obsesyjnie analizowałam”. Dzięki temu sama będzie umiała rozpoznać to uczucie.

Zauważyliście zmianę w pewności siebie waszej córki, gdy skończyła 8 lat? Jakie kroki podjęliście, by jej pomóc?