Wzięła udział w konkursie na najbrzydszą kobietę, aby zarobić na swoje dzieci

Mary Ann Bevan musiała stawić czoła surowym konsekwencjom społecznego osądu. Jako matka dokonała niewyobrażalnego poświęcenia, aby zapewnić byt czwórce dzieci. Historia tej kobiety jest niezwykłym świadectwem poświęcenia, na jakie stać matkę. Bezinteresowny akt miłości Mary pozostawił niezapomniany ślad w historii ludzkości.

We wczesnych latach życia doświadczyła krótkiego okresu szczęścia.

Mary Ann, urodzona w 1874 roku, spędziła dzieciństwo we wschodnim Londynie w otoczeniu rodziny i siedmiorga rodzeństwa. Po ukończeniu studiów medycznych rozpoczęła karierę pielęgniarki. Wkrótce odnalazła też miłość Thomasa Bevana, z którym spędziła szczęśliwe lata.

Jak zaczęła się choroba?

Po ślubie Bevan zaczęła zauważać nietypowe zmiany w swoim ciele, w tym nieprawidłowy wzrost, deformacje twarzy i nawracające migreny. Objawy te wskazywały na akromegalię, stan spowodowany nadmiarem hormonu wzrostu. Niestety, w tamtym czasie wiedza na temat tego zaburzenia była ograniczona.

W ciągu następnych 5 lat wygląd fizyczny Bevan uległ znacznemu przeobrażeniu. Pomimo tej zupełnie nowej sytuacji jej mąż pozostał u jej boku, zapewniając niezachwiane wsparcie. Jednak w 1914 roku niespodziewanie zmarł na udar mózgu, pozostawiając samotną Bevan z czwórką dzieci.

Miała trudności ze znalezieniem pracy.

Rozwijająca się choroba stawiała Bevan w obliczu mnożących się wyzwań: szybko pogarszał się jej wzrok i straciła pracę. Niestety, zmieniająca się aparycja kobiety coraz bardziej utrudniała znalezienie odpowiedniego zatrudnienia, pogrążając ją w trudnej sytuacji finansowej.

W akcie desperacji Bevan podjęła odważną decyzję o wzięciu udziału w konkursie na „Najbrzydszą kobietę”, dostrzegając w tym potencjalną szansę na wykorzystanie swojego wyjątkowego wyglądu do osiągnięcia korzyści finansowych. Zostawiła w pokonanym polu 250 innych uczestniczek i zdobyła zarówno tytuł, jak i nagrodę pieniężną.

Występowała w cyrkach.

W 1920 roku Bevan znalazła zatrudnienie u Samuela W. Gumpertza, znanego showmana tamtej epoki. Dołączyła do jego pokazów i równocześnie nadal występowała w różnych cyrkach, takich jak Dreamland Circus. Robiła to aż do śmierci w 1933 roku. Jej główną motywacją było zapewnienie bytu i edukacji swoim dzieciom. Ludzie przychodzili zobaczyć jej jedyne w swoim rodzaju cechy, w tym stopy w rozmiarze 44,5 oraz ogromne dłonie.

Chociaż historia Bevan jest naznaczona osobistym dramatem, służy jako ważny przykład niezachwianego oddania matki dla swoich dzieci. Pomimo tego, że w przeszłości nazywano ją „brzydką”, ludzie pamiętają ją jako jedną z najbardziej kochających i wspaniałych matek w historii.

Rodzice, a zwłaszcza matki, darzą swoje dzieci ogromną miłością. To głębokie uczucie skłania ich do dokonywania wszelkich niezbędnych poświęceń, aby tylko zapewnić swoim pociechom szczęście i dobrostan w okresie dorastania.