12 prawdziwych historii, które w miarę czytania stają się coraz bardziej przerażające

miesiąc temu

Nie każdy musi oglądać horrory lub czytać przerażające powieści, aby się przestraszyć — czasami mrożące krew w żyłach momenty zdarzają się w życiu. Podczas gdy niektóre z tych dziwacznych wydarzeń mają jasne przyczyny, inne sprawią, że zaczynamy kwestionować swoje poczucie rzeczywistości. Jedno jest pewne: prawdziwe opowieści, które dziś zebraliśmy, będą nawiedzać wasze myśli jeszcze długo po ich przeczytaniu.

Obudziłam się o 3:00 nad ranem, żeby napić się wody. Z pokoju syna usłyszałam jego głos mówiący: „Mamo, możesz zgasić światło?”. Bez zastanowienia to zrobiłam, ale gdy wróciłam do łóżka, dotarło do mnie, że... mojego syna nie było w domu, bo pojechał na kemping. Pobiegłam do jego pokoju i zamarłam, gdy zobaczyłam, że jest faktycznie pusty. Byłam w 100% pewna, że słyszałam głos mojego syna, a przynajmniej kogoś, kto mówił do mnie zaspanym tonem. Kiedy powiedziałam o tym mężowi, wyśmiał mnie, mówiąc, że to pewnie wydarzyło się w mojej głowie, ale przysięgam, że ten głos był prawdziwy. Ten moment wciąż przyprawia mnie o dreszcze.

Mój chłopak opowiadał mi, że gdy był dzieckiem, w nocy słyszał szepty i rozmowy w jednym z pokoi. Zaintrygowany wszedł z ciekawości do tamtego pokoju, a wtedy ktoś uderzył go w plecy tak mocno, że stracił przytomność. Gdy się obudził, na jego plecach widniał wielki ślad, przypominający zadrapanie od dużych łap, który pozostał do dziś. To przerażające.
© ruri7218 / Reddit

Kiedy miałem jakieś 8-9 lat, nocowałem u kolegi. Mój przyjaciel mieszkał w domu w stylu ranczo z basenem z tyłu i dużym patio wokół niego. Salon biegł wzdłuż basenu i miał przesuwane szklane drzwi na całej długości, dzięki czemu można było go otworzyć na patio. Oglądaliśmy tam filmy i spędzaliśmy miło czas, dopóki jego rodzice nie powiedzieli nam, że jest późno i czas iść spać.
Gdy wychodziliśmy z pokoju, mój kolega zgasił światło. Wtedy z przesuwanych szklanych drzwi zniknęły odbicia, a my zobaczyliśmy mężczyznę stojącego na patio po drugiej stronie basenu i wpatrującego się w nas. Przestraszyliśmy się, zaczęliśmy krzyczeć i pobiegliśmy po jego rodziców. Zanim jednak zeszli do salonu, by sprawdzić sytuację, mężczyzny już nie było. Nie mam pojęcia, ile czasu tam stał i nas obserwował, ale jeszcze długo miałem o tym koszmary. © xxMrAdamsxx / Reddit

Pewnej letniej nocy, gdy byłem w liceum, spałem przy otwartym oknie. Około 3:00 nad ranem usłyszałem, jak ktoś wściekle trąbi klaksonem swojego samochodu. W tym momencie nie byłem w pełni obudzony i nie zdawałem sobie sprawy, skąd dochodził ten dźwięk. A potem nagle usłyszałem krzyk kobiety: „Niech ktoś mi pomoże!”.
To sprawiło, że natychmiast wyskoczyłem z łóżka i pobiegłem do pokoju mojej mamy, aby jej powiedzieć, że musimy zadzwonić na numer alarmowy. Moja mama to zrobiła i zgłosiła incydent. Po kilku minutach zobaczyliśmy przybyłych policjantów, którzy przez kilka minut rozglądali się po okolicy z latarkami, ale nie mogli znaleźć nikogo w samochodzie, więc w końcu odjechali.
Następnego dnia zapytaliśmy sąsiadów, czy coś słyszeli lub widzieli i okazało się, że nie. Do dziś mnie to przeraża. © No_Director2816 / Reddit

Jechałem metrem w Londynie, a naprzeciwko mnie siedział facet w bardzo nietypowej, kolorowej koszulce, która przyciągała wzrok. Spędziłem więc całą podróż, zerkając na niego i jego koszulkę, jak to się robi w metrze.
Wysiadłem na swoim przystanku, a facet w koszulce został w wagonie. Gdy wjeżdżałem ruchomymi schodami na górę, ten sam facet minął mnie na przeciwległych ruchomych schodach zjeżdżających w dół.
To nie było możliwe, żeby tam był, bo przecież został w metrze. Wystraszyło mnie to na dobre. © Abervilla / Reddit

Pamiętam moment, gdy byłam dzieckiem i leżałam na podłodze w swojej sypialni. Drzwi były szeroko otwarte, a moi rodzice oglądali telewizję w salonie. Była mniej więcej 1:00 w nocy. Nagle chciałam wstać, aby skorzystać z łazienki i byłam już prawie przekonana, że to robię.
Dopiero za piątym razem zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę nie udało mi się wstać. Utknęłam na podłodze, niezdolna do poruszania się, mówienia czy zawołania rodziców. Czułam się, jakby coś wyssało duszę z mojego ciała i byłam przygwożdżona do ziemi. Dopiero gdy tata wszedł do pokoju, by położyć mnie do łóżka, zaczęłam dochodzić do siebie. © Stockwaa / Reddit

Wiele, wiele lat temu, za leśną szkółką drzew, znajdował się opuszczony stary dom. Słyszeliśmy od innych, że chodzą tam imprezować. Pewnej nocy mój przyjaciel, jego dziewczyna i ja zabraliśmy przekąski i udaliśmy się tam, kierując się jedynie światłem księżyca. Znaleźliśmy zrujnowany dom za wysokimi drzewami i ruszyliśmy w jego kierunku.
Gdy podeszliśmy bliżej, usłyszałem pojedyncze rechotanie żab. Kiedy zbliżyliśmy się jeszcze bardziej, kolejne żaby zaczęły hałasować. Kilka kroków dalej odgłos tysięcy żab zagłuszył wszystkie inne dźwięki, zdając się ostrzegać nas, byśmy nie zbliżali się do tej chaty z oknami zabitymi deskami. Posłuchaliśmy rady żab i wróciliśmy z naszymi przekąskami do domu, gdzie było bezpiecznie. © Buck-osogrande-5150 / Reddit

Śniło mi się, że ja i mój mąż mamy trójkę dzieci. Było uroczo i wspaniale, dopóki nie zaczęły powoli znikać, w stylu Thanosa. Pamiętam, że gdy się obudziłam, czułam się bardzo nieswojo.
W następnym tygodniu dowiedzieliśmy się, że jestem w ciąży z trojaczkami. Jedno z nich poroniłam, drugie stało się nagle niezdolne do życia, a trzecie musiało zostać usunięte, ponieważ było mocno niewymiarowe i stanowiło zagrożenie dla mojego życia.
To było najstraszniejsze doświadczenie w moim życiu. © prznmike / Reddit

Pewna dziewczyna była we mnie zakochana po uszy, ale ja nie chciałem mieć z nią nic wspólnego. Po ukończeniu szkoły w ogóle już o niej nie myślałem, ale pewnego roku, kiedy wróciłem do domu na lato, dowiedziałem się, że przeprowadziła się do budynku należącego mojej rodziny, do mieszkania naprzeciwko naszego (mój budynek ma dwa mieszkania na piętrze).
Nigdy wcześniej nie mówiłem jej, gdzie mieszkam. Postanowiłem być serdeczny i porozmawiać z jej rodziną i w ogóle, powitać sąsiadów i tak dalej. Dowiedziałem się wtedy od jej mamy, że to jej córka zasugerowała, żeby się tam przeprowadzili. Teraz nie jestem w stanie stwierdzić, czy to było zamierzone, czy spowodowane przez czysty przypadek, ale mieszkamy w dużym mieście, więc szanse na taki zbieg okoliczności były niewielkie. © Kenhamef / Reddit

Kiedy miałem 16 lat, postanowiłem opuścić zajęcia w szkole i zostać w domu, by pograć w gry wideo. Ustawiłem konsolę PlayStation i zrobiłem sobie coś do jedzenia, a gdy już się rozsiadłem, usłyszałem kroki zbliżające się do mojego pokoju. Wyjrzałem na zewnątrz i zauważyłem, że moich rodziców nie ma jeszcze w domu, ale nadal bałem się, że zostanę przyłapany. Nie miałem gdzie się schować, więc zamarłem w miejscu.

Nagle drzwi się otworzyły i usłyszałem mrożący krew w żyłach krzyk, który rozniósł się echem po całym domu. Musiałem siedzieć tam skamieniały przez pół godziny, zanim w końcu zdołałem wyjść z pokoju. Po tym zdarzeniu już niecierpliwe oczekiwałem powrotu rodziców. Próbowałem później wyjaśnić moim przyjaciołom, co się stało, ale myśleli, że po prostu wymyśliłem tę historię, inspirując się internetem. © IAmTheRules / Reddit

Kiedy byłem dzieckiem i miałem około 7 lat, mieszkałem w domu, w którym zmarł poprzedni właściciel. Moi rodzice się tym nie przejmowali, ponieważ nie wierzyli w zjawiska paranormalne i myśleli, że nic złego się nie stanie.
Mój pokój był najzimniejszy w całym domu, a gdy obudziłem się pewnej nocy, ujrzałem bladego, chudego mężczyznę wpatrującego się we mnie z drugiego końca łóżka. Nawet nie krzyknąłem — byłem tak zszokowany, że musiałem zemdleć, ponieważ następną rzeczą, jaką zobaczyłem, był poranek. Nigdy nie powiedziałam o tym rodzicom, bojąc się, że wyjdę na wariata. Ale bardzo dobrze pamiętam jego twarz. © Informal_Mushroom115 / Reddit

Kiedy byłam dzieckiem we wczesnych latach 2000., moja siostra i ja miałyśmy w pokoju telewizor, który służył tylko do oglądania filmów na DVD (nie mieliśmy kablówki). Od czasu do czasu telewizor zmieniał się w czarny ekran i zaczynał wypisywać do nas różne słowa. Zasadniczo obrażał nas i wiedział, że jesteśmy dwiema dziewczynami. Uważałyśmy to za zabawne i szalone i wołałyśmy rodziców, mówiąc: „Patrzcie, co robi telewizor!”.
Jako dorosłe kobiety moja siostra i ja jesteśmy przerażone tym, co nasz telewizor był w stanie zrobić. Kto lub co stało za tym fenomenem — nadal nie mamy pojęcia. © neogirl22 / Reddit

Jeśli szukacie dobrej rozrywki, przeczytajcie 16 historii o dzieciach, które wprawiły swoich rodziców w osłupienie. Niektóre z nich są naprawdę przerażające!