16 przybranych rodziców, którym udało się zdobyć sympatię pasierbów

Dla dzieci posiadanie macochy lub ojczyma może być wyzwaniem. W końcu nie jest łatwo zaakceptować obcą osobę jako członka rodziny. Oczywiście wiele zależy od tego, czy nowy małżonek rodzica otworzy przed dzieckiem swoje serce. Bohaterom tego artykułu to się udało i zostali nagrodzeni odwzajemnioną miłością.

• Pamiętam dokładnie moment, w którym pokochałam moją macochę. To był drugi tydzień naszego wspólnego mieszkania, nalewała herbatę i poprosiła mnie o przyniesienie domowego ciasta. Ja, jako łakomczuch, starałam się jak najszybciej zanieść je do kuchni i upuściłam lukrem do dołu w przedpokoju. Moja macocha wyszła, usłyszawszy hałas, spojrzała na to i wróciła do kuchni. Wzdrygnęłam się.
  Ale wróciła z 2 kubkami herbaty, usiadłyśmy na podłodze i zjadłyśmy to pyszne ciasto. Moja własna matka beształa mnie za każdy najmniejszy błąd. Nowa żona mojego ojca wychowała mnie jak własną córkę, zawsze otaczała mnie troską, miłością i ciepłem. © Overheard / Ideer

• Moja matka zmarła, gdy byłem w czwartej klasie. Niecały rok później mój ojciec ożenił się po raz drugi. Macocha traktowała mnie bardzo uprzejmie i czule, ale ja uważałem, że tylko popisuje się przed ojcem i miałem ją za hipokrytkę, podobnie jak ludzie wokół mnie.
  Kiedy miałem 14 lat, przeszedłem dość skomplikowaną operację. Kiedy się obudziłem, zobaczyłem ją siedzącą obok mnie – głaskała mnie po nogach i płakała. © Overheard / Ideer
• Moja mama rozstała się z moim tatą i związała się ze swoim ukochanym z liceum, kiedy skończyłem 4 lata. Dobrze pamiętam moje wczesne dzieciństwo! Po kilku miesiącach naszego wspólnego życia nagle zwróciłam się do ojczyma i powiedziałam: „Tato, możesz mi to dać?”. Nie mogłem czegoś dosięgnąć.
  Mój ojczym wyznał później, że się popłakał, ponieważ nikt nie prosił mnie, abym nazywał go tatą. A ja po prostu zdecydowałem, że teraz jest moim tatą. I od tamtej pory nim jest! Nawet nie myślę o moim biologicznym ojcu. Mój nowy tata chodził na moje szkolne imprezy, pokazywał mnie swojej rodzinie, chwalił się mną, uczył mnie życia i pomagał mi utrzymać się na dobrej drodze, a teraz uczy mnie prowadzić samochód.
  Płaczę, kiedy myślę o tym, że miał 25 lat i lubił imprezować, a potem pojawiła się moja mama i ja. Odmienił swoje życie dla nas! Znalazł stabilną pracę, dom, założył własną firmę, odniósł ogromny sukces. Wielu mężczyzn nie zrezygnowałoby ze swojego stylu życia dla kobiety z dzieckiem. © OhSoInfinitesimal / Reddit
• Kiedy miałam 8 lat, moja mama wyszła za mąż po raz drugi. Byłam bardzo wrogo nastawiona do ojczyma. Był miłym człowiekiem, ale sama myśl o tym, że miałby zająć miejsce taty, doprowadzała mnie do szału. Mama była rozdarta między nami.
  Dopiero gdy miałam 10 lat, wszystko się zmieniło. Stało się to, gdy przyszedł do szkoły, by bronić mnie przed nauczycielem. Zaczęłam go rzadziej ignorować, kilka razy zgodziłam się na wspólne spacery. W tym samym roku, w jego urodziny, po raz pierwszy zrobiłam mu prezent: Dałam mu kopertę z kartką, na której napisałam: „Zaadoptujesz mnie?”.
  Wtedy po raz pierwszy zobaczyłam, jak dorosły mężczyzna płacze wtulony w ramię małej dziewczynki. Miesiąc później został moim tatą, a potem moim tatusiem. © Not everyone will understand / VK

• Moi rodzice rozwiedli się, gdy miałem 4 lata. Tata opuścił rodzinę i ożenił się z inną kobietą. Ale nie dorastałem z psychologiczną traumą. Mój tata spędzał ze mną dużo czasu, moja macocha była fajna, bardzo mnie kochała, wymyślała różne rozrywki tylko dla nas dwojga z moim tatą.
  Bardzo kocham zarówno brata, jak i siostrę z tamtej strony. Dorastałem w zdrowej atmosferze miłości i spokoju, a to jest najważniejsze! © Overheard / Ideer
• Mój ojciec zostawił nas, gdy miałam 4 lata. Moja mama ponownie wyszła za mąż. A ja dostałam głupiej zazdrości, zawsze robiłam wszystko, żeby zrobić na złość ojczymowi. Często skarżyłam się na niego mamie.
  Nie mogła tego znieść i zasugerowała, żeby się rozwiedli. Podsłuchiwałam pod drzwiami i byłam taka szczęśliwa! Ale potem usłyszałam, jak ojczym mówi, że nie może bez nas żyć i że będzie nam ciężko finansowo. Po ukończeniu liceum dostałam się na studia, nie bez pomocy przyjaciół ojczyma. Wszyscy w domu byli szczęśliwi i postanowiliśmy uczcić to wydarzenie w kawiarni.
  Na trzecim roku zaszłam w ciążę, ale mój chłopak nie chciał się ze mną ożenić. Wstydziłam się przyznać do tego rodzicom, a zwłaszcza mamie. Do tego czasu, gdy dorosłam, zmieniłam nieco zdanie na temat mojego ojczyma, ale nadal byłam dla niego nieuprzejma z przyzwyczajenia.
  Ale w tym trudnym momencie mojego życia zdałam sobie sprawę, że był jedyną osobą, z którą mogłam porozmawiać. I miałam rację. Po raz pierwszy przeprowadziliśmy szczerą rozmowę. Czułam się bardzo winna i poprosiłam go o wybaczenie. Przez te wszystkie lata mój własny ojciec nigdy o mnie nie pamiętał. Urodziłam syna, skończyłam studia, rodzice pomagali mi we wszystkim.
  W tym roku mój syn po raz pierwszy idzie do szkoły i wszyscy przygotowujemy się do tego wydarzenia, zwłaszcza jego dziadek. Są do siebie bardzo przywiązani. Miłość wnuka jest prawdopodobnie rekompensatą dla mojego ojczyma za to, co zrobiłam. A od siebie chcę powiedzieć: „Przepraszam, tato!”. © Larisa / Ispovedi
• Nigdy nie dogadywałam się z macochą. Miałam 13 lat, kiedy mój tata ją poznał. Nie zaakceptowałam jej i odepchnęłam. Kiedy miałam 19 lat, zaczęłam malować.
  W moje 20 urodziny zrobiła mi niespodziankę: zebrała wszystkich moich przyjaciół, krewnych i znajomych i zorganizowała wystawę moich prac w swojej galerii! Byłam zachwycona, a moje serce zaczęło topnieć. © Chamber 6 / VK

• Kiedy byłam nastolatką, moja mama ciągle mnie beształa i wyzywała. Przyzwyczaiłam się do tego. Moi rodzice nie mieszkali razem, oboje mieli inne rodziny.
  Mój tata w tamtym czasie również zaczął mnie besztać za moje oceny, ale moja macocha stanęła w mojej obronie i powiedziała: „Przestań! Jeśli powiesz komuś, że jest świnią, to usiądzie i będzie kwiczał. Ona jest mądra i utalentowana”.
  Rozpłakałam się. Od tamtej pory minęło wiele lat, a ja do dziś mam bliską relację z moją macochą, podczas gdy stosunki z moimi rodzicami wciąż są napięte. © Overheard / Ideer
• Moi rodzice rozwiedli się, gdy miałem 10 lat. Mama przeprowadziła się do innego kraju w poszukiwaniu pracy i zostawiła mnie z tatą. Potem tata ożenił się ponownie.
  Jego nowa żona była 14 lat młodsza od niego, a ja uważałem ją za naciągaczkę. Nie lubiłem mojej macochy i nie traktowałem jej dobrze. Aż pewnego dnia uratowała mnie z pożaru, mimo że sama odniosła poważne obrażenia.
  Po tym zdarzeniu stała się dla mnie najlepszą mamą na świecie. Moja własna mama osądzała mnie, a widywała mnie raz lub dwa razy w roku. Z drugiej strony moja macocha stała się dla mnie prawdziwą mamą. Ta lekcja życia nauczyła mnie nie oceniać ludzi na pierwszy rzut oka. © Mamdarinka / VK
• W ósmej klasie chciałem zostać piątkowym uczniem, ale byłem kiepski z matematyki. Często płakałem, a mama uspokajała mnie: „Nie martw się, coś wymyślimy. Będziesz miał same piątki”. A najciekawsze jest to, jak ten problem został rozwiązany: wyszła za mąż za mojego nauczyciela matematyki.
  Mój ojczym tłumaczył mi matematykę każdego wieczoru w taki sposób, że wszystko rozumiałem. W ten sposób stałem się piątkowym uczniem. Ukończyłem szkołę z wyróżnieniem, a na studiach, dzięki ojczymowi, byłem dobry także z matematyki wyższej. W ten sposób moja mama rozwiązywała moje problemy z matematyką. © Not everyone will understand / VK

• Mój ojciec był bardzo wpływowym człowiekiem. Był surowy nie tylko w pracy, ale także w stosunku do rodziny i bliskich. Kiedy miałam 3 lata, moja mama postanowiła od niego odejść. Ojciec powiedział, że nigdy mnie jej nie odda.
  Mama zaakceptowała to i odeszła. Dzwoniła do mnie raz w tygodniu, wysyłała mi prezenty. Ale potem widziałam ją tylko w wieku 18 lat, kiedy przyjechała się ze mną „spotkać”. Wtedy poznałam tę historię. Moja mama oczekiwała, że będę jej współczuć, ale nie mogłam.
  Ponieważ miałam już mamę. A raczej macochę. Ona również, po kilku latach małżeństwa, chciała odejść od mojego ojca. A mój tata surowo zabronił jej nawet zbliżać się do mnie, gdyby odeszła. Nie miała do mnie żadnych praw, ale zdecydowała się zostać dla mnie.
  Moja macocha stała się najbardziej czułą, miłą i delikatną mamą na świecie. Dużo się ze sobą komunikowałyśmy, wychodziłyśmy i bawiłyśmy się razem. Zawsze starała się mnie chronić, brać na siebie każdą winę. Ale wiedziałem, że ona i mój ojciec spali w osobnych pokojach.
  Kiedy skończyłam 18 lat, rozwiodła się z moim ojcem i zamieszkałyśmy razem w jej jednopokojowym mieszkaniu. I jesteśmy szczęśliwe. Nie mogę więc mieć żalu do mojej biologicznej matki, która wybrała własne życie zamiast mojego. © Chamber 6 / VK
• W pierwszej klasie liceum mój tata ożenił się ponownie z kobietą, z którą kilka lat wcześniej zdradzał moją mamę. Jako rozwydrzony nastolatek nie byłem zbytnio zachwycony jego nowym małżeństwem i, szczerze mówiąc, byłem dość chłodny w stosunku do niej, kiedy tylko się widywaliśmy. Rok później mój tata odwoził mnie na lotnisko w drodze na studia, a moja macocha wzięła wolne z pracy, by się tam z nami spotkać i przekazać mi paczkę.
  Przytuliła mnie i powiedziała, że jest ze mnie dumna, a kiedy się odsunęła, zobaczyłem, że ma łzy w oczach. W tym momencie zdałem sobie sprawę, że nie jest złą osobą, nawet jeśli ona (i mój tata) zrobili kilka złych rzeczy w przeszłości. Nasze relacje znacznie się poprawiły i teraz jest dla mnie jak druga matka. © OldSaintNickCage / Reddit
• Jestem macochą, a dziecko zwraca się tylko do mnie ze wszystkimi swoimi osobistymi problemami. To smutne. Uczę jego tatę, żeby też z nim rozmawiał.
  Z drugiej strony rozumiem, że jest mi łatwiej: widzę sytuację z zewnątrz i mam mniejszą odpowiedzialność, więc łatwiej jest znaleźć wspólny język, gdy nie jest się odpowiedzialnym za dziecko 24/7. Ale to wciąż smutne.

• Moi rodzice rozwiedli się, gdy miałem 14 lat, ale pozostali przyjaciółmi, bez dramatów. Byłem na tyle dorosły, by wszystko zrozumieć i wspólnie zdecydowaliśmy, z kim będę mieszkać. Po jakimś czasie mama zamieszkała z innym mężczyzną. Zostałem z tatą, a teraz mieszkamy razem z macochą.
  Wszystko mi się podoba, moja macocha jest wspaniałą kobietą. Dobrze komunikujemy się z mamą, często przychodzi, pomaga mi finansowo, kupuje mi ubrania. Jej mężczyzna też nie jest zły.
  To takie irytujące, kiedy inni ludzie zaczynają mówić o mojej mamie: „Co z niej za matka? Jak mogła zostawić własne dziecko?”. A ja mam wspaniałe życie, mam dobre relacje z rodzicami. Ale inni ludzie oczywiście wiedzą lepiej. © Chamber 6 / VK
• Moja rodzina nie jest taka jak inne. Mam 2 matki i 2 ojców. Rzecz w tym, że moi rodzice rozwiedli się, gdy miałam 13 lat. Rozwiedli się pokojowo, po prostu zdali sobie sprawę, że już się nie kochają i nie chcą cierpieć. Po rozwodzie każde z nich spotkało swoją drugą połówkę.
  Drugie małżeństwo układało się dobrze dla obojga rodziców. Jednocześnie macocha i ojczym traktują mnie z miłością i troską, podobnie jak moi rodzice. I wiem na pewno, że mogę zwrócić się ze swoimi problemami do każdego z moich „rodziców”.
  Teraz sama jestem matką i jestem bardzo wdzięczna, że stworzyli tak ciepłą rodzinną atmosferę pomimo wszystkich trudności. © Not everyone will understand / VK
• Byłam okropną pasierbicą. Doprowadzałam do szału wszystkie dziewczyny ojca. Uciekały z płaczem: „To dziecko to potwór!”.
  Pewnego dnia znalazł sobie kolejną dziewczynę. Była cicha i nieśmiała. Ale też mnie wkurzyła
  i ją też doprowadziłam do płaczu. Siedziałam w pokoju i usłyszałam, że szloch ustaje.
  Rozległo się pukanie do drzwi. Ona stała tam i prosiła o pomoc, bo kocha mojego ojca… Była pierwszą osobą, która poprosiła mnie o pomoc, teraz jest moim ulubionym członkiem rodziny. © Overheard / Ideer

A oto kolejna garść opowieści o przybranych rodzicach, którzy mogą być najlepszymi rodzicami na świecie.