Dlaczego gryzaki nie są dobre i 14 innych mitów, które rodzice powinni zignorować

Lepiej jest obciąć dziecku włosy, by później rosły gęstsze. Dzieci przyswajają najwięcej wiedzy w wieku 3 lat. Te i wiele innych teorii towarzyszą rodzicom podczas wychowywania dziecka. Przesądy oraz porady, o które nikt nie prosił są wszechobecne i w pewnym momencie zaczynamy się zastanawiać, które z nich są prawdą, a które można włożyć między bajki.

Ekipa Jasnej Strony postanowiła naukowo obalić mity, które rodzice z całego świata mogli gdzieś usłyszeć lub przeczytać w internecie. Oto opinie ekspertów na temat najpopularniejszych teorii.

Mit 1. Gryzaki są niezbędne

Logopedzi dziecięcy uważają, że gryzaki mogą mieć wpływ na umiejętność mówienia. Okazuje się, że dzieci, które gryzą gryzaki nie potrafią rozpoznać różnicy między dźwiękami, ponieważ język i słuch są ze sobą połączone. Nawet dzieci, które jeszcze nie mówią, używają języka, by pomóc sobie w zrozumieniu, a gdy język jest „zajęty” gryzakiem, ta umiejętność tymczasowo zanika.

Mit 2. Dzieci zasypiają same, gdy są zmęczone

Znacie pojęcie „przypływ energii”? Gdy rodzice są wyczerpani, ale dziecko jest pobudzone, bo dostało przypływu energii w środku nocy? Większość z nas zasypia, czując zmęczenie, ale dzieci są tutaj wyjątkiem.

Maluchy, które są nadmiernie zmęczone, mogą zacząć szaleć i rozrabiać. Czasami problem może narastać — gdy dzieciaki są bardziej zmęczone, trudniej im zasnąć i budzą się kilka razy w ciągu nocy.

Mit 3. Dziecko powinno zacząć naukę korzystania z nocnika najpóźniej w wieku 18-24 miesięcy

Tak naprawdę nie ma czegoś takiego jak obowiązkowy czas rozpoczęcia nauki. Pediatrzy tłumaczą, że rodzice mogą chcieć przyspieszyć ten proces, ponieważ pieluchy są bardzo drogie, ale dziecko może jeszcze nie być na to gotowe. Według Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych nauka korzystania z nocnika powinna się rozpocząć między 21. a 36. miesiącem życia. Nie ma sensu zaczynać jej przed 27. miesiącem.

Mit 4. Telewizor grający w tle nie ma wpływu na dzieci

Każdy z nas zostawia czasem włączony telewizor w tle, mimo że nic akurat nie oglądamy. Według przeprowadzonych badań jeśli macie w domu dzieci, lepiej tego nie robić. Maluchy nie są zdolne do robienia kilku rzeczy na raz i jeżeli w tle włączony jest telewizor, to przeszkadza im w zabawie i odwraca od niej uwagę. Naukowcy twierdzą, że taka sytuacja może spowolnić rozwój mowy u dzieci poniżej 2. roku życia. Dzieci powyżej 2 lat mogą usłyszeć rzeczy nieodpowiednie dla swojego wieku i zapamiętać je jako część codziennych rozmów.

Mit 5. Dzieci muszą szybko się uczyć przed 3. rokiem życia, żeby nie przegapić tej okazji

Ten mit jest jednym z najbardziej szkodliwych zarówno dla dzieci, jak i rodziców. Rozpowszechnił się dawno temu i wynika z nieprawidłowego zrozumienia naukowego wyjaśnienia na temat funkcjonowania ludzkiego mózgu. Mit ten został wyjaśniony w 1999 roku w książce Johna T. Bruera. Utrata połączeń nerwowych po 3. roku życia nie oznacza, że dziecko będzie miało niższe IQ, jeśli nie nauczy się potrzebnych rzeczy.

W wieku 3 lat dzieci kształtują stabilne reakcje wobec najważniejszych wydarzeń w ich życiu, a niektóre z nich zostawią trwały ślad w mózgu. Mózg ludzki jest plastyczny i granica 3 lat nie ma nic wspólnego z szybkim uczeniem się.

Mit 6. Drogie zabawki są kluczowe dla rozwoju mózgu

Drogie interaktywne zabawki są reklamowane jako „edukacyjne”, a producenci twierdzą, że potrafią nauczyć dzieci mówić. Tak naprawdę takie zabawki „zabijają” dziecięcą wyobraźnię. Według psychologów wyręczają one maluchy we wszystkim i nie stymulują ich do kreatywnego działania. Najlepszym sposobem na wykorzystanie zabawki do nauki mówienia jest pobudzanie interakcji między rodzicem a dzieckiem.

Mit 7. Chodziki pomagają dzieciom zacząć chodzić

Nawet jeśli pilnujecie dziecka, gdy używa chodzika, to i tak istnieje ryzyko, że zrobi sobie krzywdę. Chodziki mogą nawet spowodować wzmocnienie nieprawidłowych mięśni w nogach, a kolana oraz stawy przyjmują dodatkowy nacisk, przez co układ kostny może ukształtować się w niepoprawny sposób. Przez takie zagrożenia w 2004 roku Kanada oficjalnie zabroniła korzystania z chodzików.

Mit 8. Golenie głowy dziecku spowoduje, że włosy odrosną gęstsze

Nie udowodniono naukowo, że golenie głowy dziecku może w przyszłości spowodować, że włosy będą gęste. Struktura włosów jest uwarunkowana genetycznie. Jak twierdzą naukowcy, może się ona zmienić tylko w przypadku chemioterapii.

Mit 9. Im później dziecko kładzie się spać, tym później wstanie

Sen to marzenie wielu rodziców. Istnieje mit, że im później dziecko zaśnie, tym dłużej będzie spało. Dzieci śpią lepiej i dłużej, gdy kładą się spać wczesnym wieczorem. Mają swój „wewnętrzny zegar” i obudzą się o tej samej godzinie co zwykle, bez względu na to, o której pójdą spać.

Mit 10. Mówienie „dziecięcym głosem” do dziecka może spowolnić jego rozwój

„Dziecięcy głos” lub mowa matczyna może pozytywnie wpłynąć na mowę dziecka i rozwój języka. Śpiewny język rodziców jest często wykorzystywany, gdy chcą pokazać dzieciom, że mówią właśnie do nich, aby zwróciły większą uwagę na to, co mówi rodzic. Mowa matczyna pomaga dziecku rozróżnić dźwięki i słowa. Jednak należy pamiętać, że jest przeznaczona tylko dla niemowląt i nie należy jej używać przy starszych dzieciach.

Mit 11. Telewizyjne programy edukacyjne, aplikacje i fiszki nauczą dziecko mówić

Dzieci uczą się najszybciej, bawiąc się i komunikując w prawdziwym życiu. Psychologowie mówią, że telewizja nie ogłupia dzieci, ale też nie rozwija umiejętności językowych. Najlepszym sposobem na nauczenie pociech nowych słów i języka jest interakcja w środowisku, do którego są przyzwyczajone.

Możecie nauczyć dzieci nowych słów lub bawić się z nimi. Takie naturalne interakcje są dużo ważniejsze i zrobią większe wrażenie na maluchu. Ponadto pomogą im zrozumieć słowa i ich wykorzystanie w innych kontekstach.

Mit 12. Źli rodzice zostawiają dziecko bez opieki

Rodzice mogą zostawić dziecko samo w bezpiecznym miejscu (w zależności od wieku i tego, kto znajduje się w otoczeniu). Im bardziej rodzic angażuje się w zabawę, tym bardziej maluch będzie go naśladował i nie nauczy się, że samodzielna zabawa może być źródłem świetnej rozrywki. Rodzice powinni brać udział w różnych aktywnościach, ale ważną rolę w rozwoju pełni także zabawa prowadzona przez dziecko. Samodzielne działania przyczyniają się do rozwoju kreatywności, ponieważ pociechy same wymyślają rolę, zamiast czekać, aż mama podsunie im gotowy scenariusz.

Mit 13. Są dobre i złe kształty smoczków oraz butelek

Nie istnieje żadna tajna lista idealnych butelek, które pomogą każdemu dziecku przejść z karmienia piersią na butelkę lub takich, które zapobiegają przeciekaniu lub gazom. To dlatego, że każde dziecko jest inne i ma swoje upodobania oraz inną budowę. Ali Wing, założycielka i prezeska firmy Giggle, mówi, że niektórzy rodzice narzekają na przeciekające butelki i smoczki, ale przyczyną tego jest sposób, w jaki dziecko ssie pokarm, oraz różnice w budowie jamy ustnej. Najlepszym rozwiązaniem jest kupno kilku butelek i smoczków oraz sprawdzenie, które z nich najbardziej pasują maluchowi.

Mit 14. Dziecko nie powinno przywiązywać się do niani

Zostawianie dziecka z nianią powoduje, że instynkt macierzyński mam szaleje, gdy widzą, jaka więź łączy pociechę z opiekunką. Psychologowie mówią, że to prawda, że dziecko widzi w niani kolejnego rodzica, ale jeśli się do niej przywiąże, to nic złego. W ten sposób uczy się, jak zacieśniać więź z innymi ludźmi i im ufać. Ponadto gdy maluchy są otoczone wieloma osobami, którym mogą ufać i przy których czują się bezpiecznie, mają większe poczucie wartości niż te, które czują się dobrze przy jednej osobie.

Mit 15. Każdy płacz brzmi tak samo

Płacz dziecka jest niczym osobny język, poprzez który dzieci chcą coś zakomunikować rodzicom. Jeśli się przysłuchacie, zauważycie, że płacz z głodu, potrzeby spania czy zmienienia pieluchy brzmi inaczej. Psychologowie twierdzą, że rodzice zauważą schemat. To zajmie trochę czasu, ale dzięki temu nauczą się odczytywać znaczenie płaczu. Według ankiety rodzice spostrzegli, że dźwięk „oł” może oznaczać zmęczenie (usta ułożone w literkę „o” naśladują ziewnięcie), „ej” to „odbij mnie” (zaciskanie mięśni klatki piersiowej powoduje ten dźwięk), a „nej” oznacza, że dziecko jest głodne.

Jakie słyszeliście teorie na temat rodzicielstwa, które sprawiły, że musieliście to sprawdzić w internecie?