Dlaczego niektórzy mężczyźni są „seryjnymi randkowiczami” i nie potrafią długo zostać w związku

Zapewne każdy z nas zna osoby, którym niezwykle trudno jest związać się z kimś lub pozostać w związku przez długi czas. Zazwyczaj niepochlebnie wyrażamy się o „seryjnych randkowiczach” i negatywnie oceniamy ich zachowanie, mówiąc, że są nieodpowiedzialni i niepoważni. Jednak, co zaskakujące, problemy z utrzymywaniem relacji mogą sięgać znacznie głębiej, niż nam się to wydaje. Dlatego chcielibyśmy przedstawić wam teorię, według której „frywolne” podejście do związków może mieć podłoże genetyczne.

Niektórzy mężczyźni są „seryjnymi randkowiczami”.

Blake Lively, Rihanna, Gisele Bündchen, Bar Refaeli, Nina Agdal, Camila Morrone, Gigi Hadid, Kelly Rohrbach — to zaledwie początek długiej listy dziewczyn Leonarda DiCaprio. Aktor uważany jest za podręcznikowy przykład „seryjnego randkowicza” — kogoś, kto nie potrafi długo pozostać w związku.

Psychologowie definiują „seryjnych monogamistów” jako ludzi, którzy przeskakują z jednego związku do następnego i nie pozostają zbyt długo singlami. Takie osoby uwielbiają uczucie pościgu i ekscytację związaną z początkiem romansu. Następnie przeskakują z kwiatka na kwiatek, zanim jakakolwiek poważna relacja zdąży się rozwinąć.

Zdaniem badaczy genetyka może nam wyjaśnić parę rzeczy na temat mężczyzn takich jak Leo, a nawet zmienić nasze postrzeganie „seryjnych randkowiczów”.

Wszystko jest kwestią genów i ich wpływu na umysł.

Podczas gdy psychologowie utrzymują, że niechęć do utrzymania trwałej relacji może wynikać z takich czynników jak lęk przed odrzuceniem i chęć posiadania przewagi, genetycy wysuwają inną teorię. Ich zdaniem istnieje „gen wiązania”, który determinuje, czy mężczyzna jest dobrym „materiałem na męża”, czy nie.

Naukowcy odkryli, że różnice w genie odpowiedzialnym za hormon wazopresyny były silnie związane z tym, jak bardzo mężczyzna angażuje się w związek.

Według badań kobiety, które poślubiły mężczyzn posiadających „gorszy” gen wiązania, mają „niższe wyniki wskaźników jakości małżeństwa niż kobiety, które poślubiły mężczyzn noszących inne warianty”.

Gamofobia także może być uwarunkowana genetycznie.

Gamofobia to silny lęk przed zaangażowaniem lub strach przed małżeństwem. Cierpiące na tę fobię osoby nie potrafią cieszyć się trwałymi i znaczącymi związkami. Bolesne rozstanie, rozwód lub traumatyczne przeżycia w dzieciństwie lub w dorosłości mogą sprawić, że ludzie boją się poświęcić komuś, kogo kochają.

Co zaskakujące, genetyka również odgrywa rolę w gamofobii. Ludzie, którzy boją się zobowiązań, mogą mieć do tego predyspozycje genetyczne, ponieważ istnieje silny związek między genami a lękiem.

Osoby z gamofobią mogą nawet doświadczać fizycznych objawów, takich jak mdłości, kołatanie serca, zawroty głowy, drżenie lub rozstrój żołądka. Może się to zdarzyć, gdy tylko pomyślą o zobowiązaniu się wobec innej osoby.

Nie istnieje tylko jeden gen, który uniemożliwia ludziom budowanie więzi.

Psychiatra John Lucas, profesor Weill Cornell Medical College w Nowym Jorku, zgadza się, że geny są motorem wielu ludzkich zachowań, w tym wchodzenia w relacje.

„Jest mało prawdopodobne, że to pojedynczy gen. Prawdopodobnie to wiele genów, które są wyrażane niekompletnie i wchodzą w interakcje ze środowiskiem” — mówi Lucas. Dodał, że to, co psychologowie nazywają „temperamentem”, jest prawdopodobnie również uwarunkowane przez naszą genetykę.

„Ale temperament, poprzez trening i doświadczenie, staje się osobowością” — przyznaje Lucas. „A osobowość to oczywiście skomplikowana sprawa, która wiąże się ze zdolnością do zaangażowania”.