Mój syn się mnie wstydzi, więc dałam mu nauczkę

Wychowywanie nastolatka potrafi być wyzwaniem, które doprowadza wielu rodziców do szaleństwa. Jednego dnia przytulasz swojego malucha, a następnego dnia masz w domu aroganckiego dzieciaka, który nie chce się z tobą pokazywać na ulicy. Coś takiego przydarzyło się bohaterce naszego artykułu. Była zmęczona widokiem wiecznie zawstydzonego syna i postanowiła zwrócić się o poradę, jak postępować z problematycznym nastolatkiem.

Radzenie sobie z gniewem nastolatka może być trudne. Ale nigdy nie zapominaj, że zazwyczaj to nie ty stanowisz tego przyczynę. Twoja pociecha wstydzi się nie dlatego, że jesteś dziwakiem. W okresie dojrzewania dzieci przechodzą proces „oderwania”, pewnego rodzaju apatii w stosunku do wielu rzeczy, w tym rodziców. To całkowicie normalne.

Oto kilka rzeczy, które mogą okazać się pomocne, jeśli znajdujesz się w podobnej sytuacji:

• Nie bierz tego do siebie. Chociaż czasami takie zachowanie może być bolesne, pamiętaj, że okres dojrzewania to trudny czas i ten sposób zachowania jest jego częścią. Nie chodzi o ciebie.
• Unikaj konfliktów. Chociaż często chcemy uczyć dziecko, aby zwracało się do nas z szacunkiem, czasami może ono wyrażać się w niepożądany sposób. Mimo to lepiej nie ulegać pokusie natychmiastowego upominania i zamiast tego zakończyć rozmowę.
  Dla przykładu, jeśli zapytasz syna, dlaczego nie posprzątał swojego pokoju, a on odpowie w niegrzeczny sposób, postaraj się nie skupiać na jego odpowiedzi. Powiedz coś w stylu: „Moje pytanie dotyczyło tego, dlaczego nie posprzątałeś swojego pokoju. Nie będziesz używać telefonu komórkowego, dopóki nie będzie czysto”. W przeciwnym razie dziecko prawdopodobnie spróbuje wciągnąć cię w kłótnię o to, jak rozmawiać i nadal nie spełni twojej prośby.

• Poświęcaj im odpowiednią ilość uwagi na ich własnych warunkach. Spędzanie czasu z nastolatkiem może wydawać się trudne, a czasami im bardziej starasz się zbliżyć, tym bardziej wydaje się, że osiągasz odwrotny rezultat. Ale zapewnienie im władzy i kontroli w rozsądnych ilościach jest dobrym pomysłem na rozwinięcie więzi.
  Nastolatki lubią poczucie odpowiedzialności, więc możesz dać dziecku znać, że chcesz się z nim spotkać, a następnie pozwolić mu zdecydować kiedy i gdzie. To sprawi, że spędzanie z tobą czasu stanie się dla nich atrakcyjniejsze.
• Porozmawiaj z innymi rodzicami. Jednym ze sposobów radzenia sobie z tym nowym etapem jest rozmowa z innymi rodzicami, którzy mogą podzielić się swoimi doświadczeniami i radami. Być może dzięki nim spojrzysz na tę sytuację z odrobiną dystansu i humoru.
• Przypomnij sobie, jak sam czułeś się w tym wieku. Może to pomóc ci utożsamić się z postawą dziecka. Niewykluczone, że jako nastolatek myślałeś, że twoi przyjaciele są fajni i mądrzy, a twoi rodzice bywają żenujący.

• Zaadaptuj się do zmian w waszej relacji. Pogodzenie się z tym może być trudne, ale młodzież woli spędzać czas z rówieśnikami. Niekiedy mają tendencję do odrzucania rodziców, aby łatwiej im było nawiązywać kontakty z osobami w ich wieku. Będą jednak nadal prosić o pomoc, na przykład w dotarciu samochodem z punktu A do punktu B, ale nie chcą, żeby ktokolwiek ich odprowadzał.
  Może to być mylące, ale musisz zrozumieć, że jest to ich sposób na wyrażenie myśli: „Potrzebuję cię, ale trudno mi się do tego przyznać, zwłaszcza gdy jestem z moimi przyjaciółmi, więc będę udawać, że cię nie lubię”. Po prostu zaakceptuj ich niezależność i poszukaj sposobów na wspólne spędzanie czasu, sugerując zajęcia, które oboje lubicie. Przede wszystkim nie wywieraj na nich presji.