24 filmowe banały, które pokazują, jak bardzo odklejeni od rzeczywistości potrafią być scenarzyści

rok temu

Życie w filmach często wydaje się idealne. Sytuacje, które widzimy na ekranie, nawet te najbardziej dziwaczne czy absurdalne, zawsze znajdują swoje rozwiązanie. Ale oczywiście zdajemy sobie sprawę, że wszystko, co dzieje się w ciągu półtorej godziny czasu ekranowego, nie jest prawdą. Otaczająca nas rzeczywistość ma nie tylko wiele wad, ale też wymyka się wszelkim schematom.

Ekipa Jasnej Strony zebrała dla was 24 banały powielane przez scenarzystów, którzy najwyraźniej mają mgliste pojęcie o prawdziwym życiu.

Leżenie w trawie z ukochaną osobą. Dość wyświechtany motyw, ale zieleń, czyste niebo... W rzeczywistym świecie też może być to romantyczne doświadczenie — dopóki nie zaczną po was chodzić robaki.

Postaci w musicalach lubią nagle przerwać scenę i zacząć śpiewać. A chwilę później znikąd pojawiają się dziesiątki tancerzy.
Kopanie dziury w kreskówkach wygląda na coś niezwykle prostego. Ciężka praca zostaje wykonana w kilka sekund. Cóż, w prawdziwym świecie jest to nieco bardziej skomplikowane.

Lądowania superbohaterów: auć, moje kolana!
Przeprowadzki i błyskawiczne remonty z nieograniczonym budżetem.
Montaże intensywnych treningów: bohaterowie ćwiczą, stosują dietę i w mgnieniu oka zyskują idealne ciało. W rzeczywistości taka transformacja to długi proces. Nie ma tu szybkich przełomów, a w tle nie leci inspirująca muzyka.

Ach, filmy romantyczne. Tyle konfliktów, złości i nieporozumień, których z łatwością można było uniknąć, gdyby po prostu usiąść i porozmawiać przez 10 minut.
Jeśli postać idzie do parku rozrywki, w filmie nie widzimy horrendalnie wysokich cen i absurdalnie długich kolejek do atrakcji.
Licealiści w filmach mają baaardzo długie przerwy między zajęciami, a w klasie zazwyczaj się bawią lub cieszą się niekończącą się beztroską na korytarzach. My, zwykli ludzie, spędzamy czas w szkołach, pędząc, by zdążyć na kolejne zajęcia i czasami nie mamy nawet czasu skorzystać z toalety.

Kiedy para bohaterów siedzi w kawiarni, nie słyszymy ani żadnej rozmowy w tle, ani hałaśliwego ekspresu do kawy. Czyli mamy sądzić, że w Starbucksie w centrum miasta o 9 rano panuje cisza?
Praca w filmach często wydaje się bardziej interesująca i lepiej płatna niż w rzeczywistości. Pisanie kartek z życzeniami? Szczerze wątpimy, by dało się z tego wyżyć.
Nie wspominając już o tym, jak według Hollywood wygląda praca archeologów...

Fikcyjne rodziny zbierają się każdego poranka na wspólne śniadanie, a wieczorem na kolację. W prawdziwym życiu jedyną żywą istotą, na którą rano wpadamy w kuchni, zazwyczaj jest pies.
W scenach wewnątrz samochodów kierowcy nigdy nie narzekają na stan dróg.
Dzieci w filmach są niezwykle dobrze wychowane i podejrzanie ciche. Ciekawe, co knują...

Kuchnie w filmach są pedantycznie czyste. A może tak powinno być, a my po prostu z natury jesteśmy strasznymi bałaganiarzami?
Budzenie się z koszmaru w filmach wygląda bardzo dramatycznie. Ktoś z was obudził się kiedyś z krzykiem?
Moglibyśmy napisać cały artykuł o tym, jak wyglądają świąteczne uczty w filmach. A w sumie...

Walki na dachu pędzącego pociągu.
Jak można odwrócić się plecami do wybuchu? Nie zerknąć z ciekawości? I na dodatek odchodzić w ślimaczym tempie?
Urządzanie wielkiej imprezy w domu, na którą zaprasza się wszystkich ze szkoły. To chyba tylko dla tych, co bardzo lubią sprzątać.

Całowanie się zaraz po przebudzeniu. W prawdziwym życiu, no cóż...
Wybijanie okna pięścią w filmach wygląda na drobnostkę. W realnym świecie kończy się to wizytą na ostrym dyżurze.
W filmach robienie czegokolwiek na śniegu wydaje się cudowne. Obserwujemy śnieżne, idealnie białe krajobrazy i szczęśliwych ludzi cieszących się wolnym czasem. Niestety prawda jest taka, że przez kontakt z zimnym śniegiem mamy katar, zaparowane okulary i pęka nam skóra na dłoniach. I nie zawsze jest on puszysty, czasami wygląda jak zwyczajne błoto.