13 rodzinnych sekretów, które mogłyby konkurować z najlepszymi wątkami serialowymi

Każda rodzina ma swoje tajemnice, ale niektóre są bardziej szokujące, niż można by się spodziewać. W tym artykule pełnym prawdziwych historii przedstawiamy znaczące i zmieniające życie rodzinne odkrycia. Choć często niosą one ze sobą ból lub zaskoczenie, stanowią także lekcję odporności i dają tym, którzy je odkrywają, głębsze zrozumienie i siłę, by na nowo stawić czoła życiu.

• Kiedy miałem 8 lat, ktoś zostawił parę używanych bucików dziecięcych na naszym ganku. Moi rodzice nie mieli pojęcia, kto to zrobił, ale pamiętam, że mama się rozpłakała, gdy je zobaczyła. Tata zawsze mówił, że to był tylko żart.
  
  W zeszłym roku tata zmarł. Mama przyszła do mnie i wyjawiła, że gdy miała 16 lat, urodziła chłopca i porzuciła go. Nigdy nie powiedziała o tym tacie, bo bała się, że ją zostawi. Wyznała, że to były buciki, które jej dziecko miało na sobie tej nocy, kiedy je oddała.
  
  Próbowałem znaleźć mojego przyrodniego brata, ale mi się nie udało. Wciąż go szukam.

• Mój tata niedawno powiedział mi, że nie został zwolniony z pracy. Po prostu przestał do niej chodzić, ponieważ ojciec jego byłej pracował na tej samej zmianie. Zamiast poprosić o przeniesienie lub porozmawiać z przełożonym, po prostu przestał się pojawiać.
  Straciliśmy nasz dom w jakimś 2005 lub 2007 roku — miałem wtedy 10 lub 11 lat. Właśnie wtedy powiedział nam, że został zwolniony. Dopiero niedawno poznałem prawdę. Mam teraz 28 lat i straciłem do niego prawie cały szacunek po tym, jak się o tym dowiedziałem. © MrTumorI / Reddit

• Jakieś siedem miesięcy temu dowiedziałem się, że „tata” wpisany w moim akcie urodzenia nie jest moim biologicznym ojcem. Moja biologiczna matka odmawia powiedzenia mi, kto nim jest. Nie rozumiem, dlaczego ona i mój ojczym przez tak długi czas mnie okłamywali. Ojczym przez całe życie nazywał mnie swoją córką.
  Zostałam adoptowana tuż po urodzeniu, ale przez całe życie znałam swoją biologiczną rodzinę. Mam teraz 26 lat i po prostu chcę poznać swoją historię medyczną. Jestem bardzo zła i zraniona. © Maleficent_Light1340 / Reddit

• Moja babcia zawsze była złośliwa wobec swojej najstarszej córki (siostry mojej mamy). Ciągle ją poniżała i krytykowała. Nawet kiedy byłam jeszcze dzieckiem, uważałam, że jest dla niej bardzo niemiła bez powodu. Ale zawsze zakładałam, że po prostu mocno faworyzowała niektóre dzieci, a inne nie. Kiedy miałam około 20 lat, dowiedziałam się, że moja babcia poczęła moją ciocię poza małżeństwem, zanim poznała i poślubiła mojego dziadka. Była złośliwa wobec niej, ponieważ nie lubiła, gdy przypomniano jej tę część jej przeszłości. Już wcześniej straciłam do niej szacunek, gdy myślałam, że jest niemiła wobec mojej cioci bez powodu. Kiedy poznałam prawdziwy powód, jeszcze bardziej przestałam ją respektować. © uh_oh_hotdog / Reddit

• Kuzyn poinformował mnie, że mam dawno zaginioną siostrę, którą moi rodzice oddali do adopcji, zanim się pobrali. Teraz mamy ze sobą kontakt, ale miałem już 50 lat, gdy się o tym dowiedziałem. © Callahan333 / Reddit

• Dowiedziałam się, że prawdopodobnie mam autyzm, ale moi rodzice nie zabrali mnie na żadne wizyty kontrolne u lekarza, aby to potwierdzić, po tym jak zasugerowano to jako możliwą diagnozę. Nie chcieli, żebym brała jakiekolwiek leki psychotropowe, więc po prostu odpuścili temat.
  Wciąż nie mam diagnozy, ale autyzm wyjaśniałby wiele moich emocjonalnych trudności z dzieciństwa, a także nietypowe zachowania społeczne, które mam teraz. © PhartParty / Reddit

• Kiedy miałem 26 lat, mój dziadek miał atak serca i zmarł kilka godzin później, nie budząc się. Pośród rodzinnego dramatu wyszło na jaw, że nie był moim biologicznym dziadkiem — adoptował moją matkę i ciotkę, gdy były bardzo małe.
  Nigdy nie zmieniło to moich uczuć do niego. Był moim dziadkiem, a kilka komórek nie zmienia faktu, że mnie kochał mnie, a ja kochałem jego. Teraz spędziłem już tyle samo lat bez niego, co z nim, ale wciąż za nim tęsknię. Mam nadzieję, że pewnego dnia będę choć w połowie tak dobry jak on. © BlueFalconPunch / Reddit

• Pamiętam, że kiedy miałam siedem lat, mama była bardzo podekscytowana i powiedziała mi, że będę miała małego braciszka lub siostrzyczkę. Potem pewnego dnia nagle przestała o tym mówić. Po prostu założyłam, że popełniła błąd i tak naprawdę nie była w ciąży.
  W zeszłym miesiącu wyznała mi jednak, że ta ciąża skończyła się poronieniem. Prawdopodobnie powinnam była się tego spodziewać, ale i tak była to dla mnie szokująca wiadomość. © GrilledCrabCat / Reddit

• Kiedy byłam dzieckiem, chodziłam na letnie półkolonie naukowe przez kilka tygodni. Mieliśmy różne zajęcia z kilkoma nauczycielami i wolontariuszami, ale jedna asystentka nauczyciela szczególnie zapadła mi w pamięć. Od razu się zaprzyjaźniłyśmy i codziennie świetnie się bawiłyśmy. Kiedy tata odbierał mnie z obozu, nauczycielka zażartowała, że asystentka i ja zachowywałyśmy się jak rodzeństwo. Pamiętam, że tata przez resztę dnia — a nawet przez tydzień po tym — był bardzo zamyślony.
  Okazało się, że ta asystentka i ja faktycznie jesteśmy rodzeństwem przyrodnim, mamy tego samego ojca. Mój (nasz?) tata usiadł ze mną kilka lat później i wyjaśnił, że kiedy miał 18 lub 19 lat, jego dziewczyna przypadkowo zaszła w ciążę. Urodziła córkę, a potem ją porzuciła. Nie mając innej możliwości, tata oddał ją do adopcji.
  Nie widziałam mojej siostry od tamtej pory. Część mnie chciałaby się z nią skontaktować, bo poznałam tę informację, ale z drugiej strony czuję niepewność. Teraz obie jesteśmy dorosłe i mamy własne, niezależne życie — nie wspominając o 16-letniej różnicy wieku. © placeholderNull / Reddit

• Mój pradziadek był gejem. Jego „najlepszy przyjaciel” tak naprawdę był jego kochankiem. Pewnego dnia pradziadek miał opiekować się moją mamą, ponieważ moja babcia i prababcia były na jakiejś wycieczce. Wróciły wcześniej, niż zakładał plan i zastały mojego pradziadka z jego „najlepszym przyjacielem”. W rodzinie wybuchł ogromny skandal, a pradziadek musiał zerwać kontakt ze swoim „przyjacielem” — choć podejrzewamy, że wciąż spotykali się w tajemnicy.
  Moja mama opowiedziała mi tę historię, gdy wyznałem jej prawdę o mojej orientacji. Była bardzo wspierająca i wcale się nie zdziwiła, ale błagała mnie, żebym nie mówił tego mojej babci. © OptimalOcto485 / Reddit

• Zawsze wiedziałam, że zostałam adoptowana jako niemowlę. Jednak kiedy miałam 26 lat, otrzymałam anonimowy list, w którym znajdował się mój oryginalny akt urodzenia oraz karta z pogrzebu mojej siostry. Wychowałam się, uważając ją za kuzynkę.
  Okazało się, że to mój pradziadek mnie adoptował. Moja „ciocia” to tak naprawdę moja babcia, a moja mama to moja „kuzynka”. Kiedy byłam mała, często odwiedzaliśmy moich (pra)dziadków, którzy mieszkali jakieś cztery godziny drogi od nas. Moi biologiczni rodzice mieszkali obok moich dziadków, co oznacza, że regularnie ich widywałam i bawiłam się z moim prawdziwym bratem i siostrą, ale nie miałam wtedy o tym pojęcia. © lochnessie15 / Reddit

• Nie wiedziałam o istnieniu jednego z moich kuzynów, dopóki nie skończyłam jakichś dziesięciu lat. Okazało się, że gdy był mały, zdiagnozowano u niego poważną chorobę, a ponieważ byłam bardzo wrażliwym dzieckiem, moja rodzina postanowiła mi o tym nie mówić, dopóki jego leczenie nie zakończyło się sukcesem i nie wyzdrowiał.
  Wszystko byłoby w porządku, gdyby powiedzieli mi o nim, gdy tylko znów był zdrowy, ale chyba zapomnieli. Tak więc kiedy po raz pierwszy go poznałam, zadawałam sobie pytanie, jak można zapomnieć o istnieniu jakiejś osoby! © monopoppi / Reddit

• Mam siostrzenicę, o której istnieniu dowiedziałem się dopiero w średnim wieku. Moja najstarsza siostra wcześnie opuściła dom, gdy byłem nieświadomym dzieckiem. Okazało się, że zaszła w ciążę jako nastolatka i zamieszkała z naszą babcią, aby zajść w ciążę, urodzić i oddać dziecko do adopcji.
  Przez dziesięciolecia nigdy się o tym nie dowiedziałem, dopóki moja siostra nie zadzwoniła podczas mojego rozwodu wiele lat później i skomentowała, że wie, jak to jest mieć swoje życie wywrócone do góry nogami z powodu swojej córki. Co? W mojej głowie ona nigdy nie miała dzieci, więc zdałam sobie sprawę, że naprawdę coś mnie ominęło!
  Okazało się, że myślała, że mama w końcu mi powiedziała, gdy byłam już dorosła, a mama myślała, że siostra w końcu mi powiedziała. Obie więc założyły, że wiem, podczas gdy ja nie miałam pojęcia.
  Kilka lat później jej córka w końcu skontaktowała się z nami, korzystając z informacji zawartych w aktach agencji adopcyjnej. Teraz jest częścią dalszej rodziny, a moja siostra jest jej „dodatkową mamą”. Mają szczęście, że spotkanie po latach przebiegło pomyślnie! © quats555 / Reddit

Niektórzy ludzie rodzą się z wyjątkowymi cechami. W tym artykule poznacie 17 osób, których niezwykłe cechy sprawiają, że wyróżniają się wszędzie tam, gdzie tylko się pojawią.