​Dziecko ocaliło nas przed nieszczęściem — teraz nie potrafię spojrzeć na męża

Pilnowanie malucha jest wyczerpujące — wymaga ciągłej uwagi, a nawet najmniejsza chwila nieuwagi może doprowadzić do katastrofy. Ta historia opowiada o tym, jak zwykły dzień prawie zamienił się w koszmar. Ale tuż zanim wszystko poszło nie tak, mała dziewczyna zrobiła coś, czego nikt się nie spodziewał. Jej zachowanie nie tylko zapobiegło tragedii, ale także zmieniło losy rodziny.

Dziewczynka uratowała życie swojemu bratu w zaledwie kilka sekund.

Przykro nam z powodu tego, co się stało, ale przejdźmy do bardziej praktycznych i konkretnych kwestii związanych z twoją historią. Skupmy się na tym, co możesz zrobić teraz i w przyszłości, aby poradzić sobie z tą sytuacją i odzyskać równowagę.

Nie tylko ty czujesz się rozdarta i niepewna.

• Ustal jasną zasadę dotyczącą bezpieczeństwa: nigdy nie zostawiamy dzieci bez opieki na zewnątrz.
  Przykład: Uzgodnij z mężem, że jedna osoba dorosła musi być z dziećmi zawsze, gdy są na zewnątrz, bez wyjątków. Zapisz to i regularnie sobie o tym przypominajcie.

• Stwórz procedurę kontroli bezpieczeństwa wózka.
  Przykład: Zawsze blokuj koła wózka przed odejściem, nieważne na jak krótko. Ćwiczcie to razem, aż stanie się to automatycznym nawykiem.
• Zaplanuj spokojną rozmowę z mężem.
  Przykład: Wybierz spokojny moment, aby usiąść i omówić to, co się stało. Podziel się swoimi uczuciami bez obwiniania i wysłuchaj jego. Użyj minutnika, aby utrzymać koncentrację (np. każdy mówi przez 10 minut).
• Uzgodnijcie, jak postępować w przypadku przyszłych błędów.
  Przykład: Wspólnie zdecydujcie o działaniu naprawczym, gdy któremuś z was powinie się noga — na przykład przeprosiny i okazanie dodatkowej troski przez kolejną godzinę lub dzień, aby szybko odbudować zaufanie.

• Zainstaluj bramkę bezpieczeństwa lub barierkę przy wjeździe na podjazd.
  Przykład: Postaw bramkę zabezpieczającą dla dzieci lub zdejmowaną barierkę przy podjeździe, aby fizycznie uniemożliwić staczanie się wózków lub dzieci.
• Pozwól sobie na przeżycie strachu i szoku.
  Przykład: Zaakceptuj fakt, że doświadczyłaś traumy. Płacz, jeśli tego potrzebujesz, napisz o swoich uczuciach lub porozmawiaj o tym. Płakanie pomaga rozpocząć proces uzdrawiania.
• Porozmawiaj o zdarzeniu ze wspierającym słuchaczem.
  Przykład: Niezależnie od tego, czy jest to bliski przyjaciel, członek rodziny czy terapeuta, podzielenie się swoją historią może zmniejszyć ciężar emocjonalny.

• Bądź cierpliwa wobec uczuć córki.
  Przykład: Była świadkiem czegoś przerażającego, więc dodatkowe przytulenie i zapewnienia o bezpieczeństwie pomogą wam obu.

To trudne, gdy ktoś, na kim polegasz (zwłaszcza partner), popełnia poważny błąd, który może mieć katastrofalne konsekwencje.