Choć nad wyglądem filmowych bohaterów czuwają dziesiątki ekspertów z różnych dziedzin, nie jest powiedziane, że fachowcy nigdy nie popełniają błędów. Ostatecznie to widzowie mogą wychwycić wpadki w charakteryzacji lub doborze kostiumów, które nie mogły istnieć w czasach, gdy rozgrywa się akcja.
Ekipa Jasnej Strony postanowiła obejrzeć jeszcze raz kilka naszych ulubionych filmów. A potem poczytaliśmy książki o historii mody, by wyłapać błędy, jakich dopuścili się charakteryzatorzy i kostiumografowie.
Przeminęło z wiatrem
Bez względu na to, jaką modnisią była Scarlett O’Hara, nie była w stanie przewidzieć trendów, które miały nadejść kilkadziesiąt lat później. Jej słynna obcisła, czerwona kreacja, ozdobiona piórami i kryształkami nie ma nic wspólnego z modą czasów wojny secesyjnej. Projekt sukni był inspirowany stylem lat 30. i 40. XX wieku.
Juliusz Cezar
W filmie z 1953 roku większość kobiecych postaci nosiła ekstrawaganckie biustonosze zwane „bullet bra”. W starożytnym Rzymie kobiety zakładały strophium — prototyp współczesnego stanika, który z pewnością nie przypominał tego, co miały na sobie aktorki.
Wichry namiętności
Próbując stworzyć romantyczny wygląd bohatera, kostiumografowie zignorowali fakty. Postać grana przez Brada Pitta ma piękne blond włosy i zarost, ale w ówczesnych czasach było to nie do pomyślenia. Większość mężczyzn tamtej epoki zapuszczała gęste wąsy i ścinała włosy na krótko.
Król Artur
Film, którego akcja toczy się w V wieku, przedstawia rycerzy w ciężkich metalowych zbrojach. Ale aż do XIV wieku były one szyte ze skóry, a z metalu wyrabiano tylko kolczugę.
Harry Potter i Zakon Feniksa
Film opowiada o wydarzeniach, które miały miejsce w latach 90., i choć kostiumy wyglądają bardzo realistycznie, to nie są idealne. Dudley Dursley ma na sobie spodenki G-Unit — marki, która została stworzona przez 50 Centa w 2003 roku.
Hello, Dolly!
Akcja filmu rozgrywa się w Nowym Jorku pod koniec XIX wieku, kiedy takie fryzury, błyszczyki i makijaż oczu były nieznane. Produkcja i tak zdobyła 3 Oscary i stała się jednym z najważniejszych dzieł dekady.
Królowa Margot
W filmie kobiece postacie mają na sobie piękne suknie odsłaniające ramiona. Wyglądają świetnie, ale w XVI wieku panie nigdy nie zapominały zakładać halek (zwanych z francuskiego chemise). Ta część garderoby chroniła je przed zimnem, wchłaniała pot i łatwo było ją prać.
Kolejnym błędem, jaki popełnili charakteryzatorzy, były rozpuszczone włosy głównej bohaterki. Zgodnie z tym, co widzimy na portretach Małgorzaty Walezjuszki, upinała ona swoje loczki w wysoką fryzurę.
Dziewczyna z portretu
Akcja Dziewczyny z portretu zaczyna się w roku 1926, ale w pierwszej połowie filmu widać kobiety w podkreślających figurę ubraniach, które nie ma miały nic wspólnego z modą lat 20. XX wieku.
Na początku filmu Gerda miała fryzurę, która była dość przestarzała jak na tamte czasy. Wówczas modne były fale i krótkie boby.
Niebezpieczna metoda
W jednej ze scen Keira Knightley pojawia się w gorsecie, co jest sprzeczne z panującymi w tamtych czasach zasadami dotyczącymi noszenia tego elementu garderoby. Kobieta nigdy nie założyłaby samego gorsetu.
Bonus: Maria, królowa Szkotów
W filmie Maria, królowa Szkotów Saoirse Ronan nosi asymetryczne kolczyki, które XVI-wiecznej Szkocji jeszcze nie istniały.
Czy według was takie błędy są poważne, czy można przymknąć na nie oko?
