20+ zdjęć pokazujących, jak zmieniały się modelki na przestrzeni lat

W tak podatnej na zmiany branży, jaką jest moda, to normalne, że rola modelek nieustannie ewoluuje. Kiedyś mało popularna i słabo płatna praca stała się prestiżowa i bardzo dochodowa, a modelki mogą z powodzeniem pojawiać się na wybiegu przez wiele lat. Od „lalek modowych” i „żywych manekinów” po supermodelki z lat 90. — dziś przyjrzymy się początkom modelingu.

1. Od XVI do XIX wieku, zanim pojawiły się modelki, ubrania reklamowały „lalki modowe”.

2. Modeling stał się zawodem w połowie XIX wieku. Jego twórcą był brytyjski projektant Charles Frederick Worth.

Francuskie słowo modelle początkowo oznaczało osoby, które pozują malarzom. W tamtych czasach ubrania pokazywano na manekinach, a później zastąpiono je ludzkimi modelkami, nazywanymi „żywymi manekinami”. Wraz z wynalezieniem aparatu fotograficznego poszerzono termin „model” o osoby fotografowane dla gazet.

3. Pierwsza agencja modelingowa powstała w Nowym Jorku w 1923 roku.

W latach 20. słowo „modelka” było już powszechnie znane, a butiki w Europie i USA regularnie organizowały pokazy mody z żywymi modelkami.

4. Modelki zaczęły zyskiwać popularność w latach 40.

Lisa Fonssagrives (po lewej), której kariera nabrała rozpędu w latach 40., była Szwedką uznawaną za pierwszą supermodelkę.

5. W latach 50. modeling stał się dobrze płatnym zawodem dla pięknych kobiet z całego świata.

Dzięki występom na pokazach mody i wielu kontraktom z dużymi firmami kosmetycznymi Amerykanka Suzy Parker stała się jedną z najbogatszych modelek dekady.

6. Twiggy została „Twarzą roku 1966” i pierwszą międzynarodową supermodelką, gdy miała zaledwie 16 lat.

Pod koniec lat 60. posępne miny i sztywne ruchy zostały zastąpione żywszym i bardziej codziennym klimatem, a modelki zachęcano do pokazywania swojej osobowości na wybiegu przy akompaniamencie muzyki.

7. W latach 70. modelki zaczęły być coraz bardziej widoczne.

W 1974 roku amerykański magazyn Vogue po raz pierwszy umieścił na okładce Afroamerykankę, co utorowało drogę innym modelkom różnego pochodzenia etnicznego.

8. W latach 80. i 90. wybiegi zmieniły się w małe sceny teatralne, gdzie dużą rolę odgrywała choreografia, światła i efekty dźwiękowe.

Na lata 90. przypadła złota era supermodelek. Nigdy wcześniej modelki nie robiły takiej zawrotnej kariery jako businesswomen, produkując własne plakaty, kalendarze i perfumy. Stały się nowymi celebrytkami i często pojawiały się w mediach, a nawet teledyskach.

9. Nowy trend w połowie lat 90.: szczupła sylwetka

Mimo że modelki takie jak Kate Moss cieszyły się dużą popularnością, komercyjny modeling stawiał na zdrowiej wyglądające kobiety, na przykład Heidi Klum czy Tyrę Banks.

10. Później, w latach dwutysięcznych, modne były delikatne rysy twarzy przypominające lalkę.

Modelki przypominające lalki i kosmitów, takie jak Gemma Ward i Lily Cole, pojawiały się w najsłynniejszych magazynach modowych.

11. Po 2010 roku na wybiegach zaczęła gościć różnorodność.

Po 2010 roku nastąpił przełom w branży modowej. Zaczęto wówczas stawiać na różnorodność modelek.

12. W ciągu ostatniej dekady w branży pojawiły się modelki plus size.

Cieszymy się, że modeling jest otwarty obecnie różne sylwetki. Do branży dołączają kobiety w różnych rozmiarach i mają szansę na sukces.

BONUS: Nieodłączną częścią historii modelingu są okładki magazynów modowych.

Magazyny modowe zaczęto regularnie publikować na początku XIX wieku. Najstarszymi czasopismami tego typu w USA są Harper’s Bazaar oraz Vogue.

Która epoka modelingu najbardziej wam się podoba? Gdybyście mogli cofnąć się w czasie, to w której dekadzie chcielibyście żyć?