Wyjaśniamy wygląd 8 popularnych rzeczy

Według Paula Harrisa, psychologa z Uniwersytetu Harvarda, dzieci w wieku od 2 do 5 lat zadają około 40 tysięcy pytań. Ale kiedy robimy się starsi, najwyraźniej przestaje nas nurtować, dlaczego niebo jest niebieskie, a mleko białe.

Ekipa Jasnej Strony przybywa z misją, by wyjaśnić wam, z jakiego powodu niektóre rzeczy wyglądają tak, a nie inaczej. Zebraliśmy również informacje na temat źródeł pewnych popularnych zjawisk i zwyczajów.

8. Dlaczego marynarze noszą spodnie dzwony?

Rozkloszowane spodnie zostały po raz pierwszy opisane w 1813 roku jako część marynarskiego munduru. Badacze twierdzą, że ich kształt nie był przypadkowy. Nogawkę tego typu spodni można łatwo podwinąć, co ułatwiało żeglarzom np. umycie pokładu. Co więcej, gdy łódź zbliżała się do brzegu, marynarze mogli z niej wysiąść, nie musząc zdejmować spodni.

Marynarzom zawsze groziło wpadnięcie do wody, a rozkloszowany kształt spodni pozwalał im szybko zdjąć dolną część odzieży. Aby to zrobić, nie musieli nawet zdejmować butów.

Później taki mundur przestał być potrzebny, a dzwony stały się częścią codziennych ubiorów i zyskały popularność. Obecnie nadal co jakiś czas wracają do mody.

7. Dlaczego londyńskie budki telefoniczne są czerwone?

Pierwsze budki telefoniczne pojawiły się w Londynie w 1920 roku. Były wykonane z betonu, miały więc szary kolor, a na czerwono malowano jedynie ich drzwi.

W 1924 roku odbył się konkurs na zaprojektowanie nowej budki. Wygrał go niejaki Giles Gilbert Scott. Jego oryginalny projekt nieco jednak zmodyfikowano: kabiny zostały wykonane z żelaza, a nie stali, natomiast kolor zmieniono z szarego na czerwony, aby ludzie mogli łatwiej dostrzec budki telefoniczne na ulicach.

Ta barwa okazała się później bardzo trafiona, szczególnie ze względu na londyńską mgłę (w tym smog z przedsiębiorstw przemysłowych). W 1952 roku z powodu wielkiego londyńskiego smogu miasto praktycznie przestało funkcjonować i wszystkie publiczne wydarzenia odwołano — ludzie nie byli w stanie dostrzec z widowni sceny w teatrze ani ekranu w kinach. Budki telefoniczne wciąż były jednak dobrze widoczne, nawet mimo tak trudnych warunków.

6. Dlaczego klamki do drzwi w miejscach publicznych są wykonane z mosiądzu?

Wiele osób wie, że jony srebra dezynfekują wodę, ale prawdopodobnie tylko nieliczni zastanawiali się, jak ten proces wygląda.

Otóż jony niektórych metali (srebra, rtęci, cynku, miedzi, ołowiu, złota i innych) mają właściwości zwane efektem oligodynamicznym: są odporne na pleśń, wirusy i inne mikroorganizmy. Właśnie dzięki temu klamki drzwi wykonane z mosiądzu (stopu miedzi i cynku) są odporne na zarazki, nawet w miejscach publicznych; a do tego można je bardzo łatwo wyczyścić.

5. Dlaczego koszulki marynarzy są w paski?

W przeszłości noszenie ubrań w paski było dla marynarzy nie do przyjęcia. Tego typu odzież nosili tylko więźniowie, chorzy i kobiety lekkich obyczajów.

W 1858 roku cesarz Napoleon III zezwolił żołnierzom marynarki wojennej na noszenie pasiastych koszul. Podobno paski miały pomagać zidentyfikować na pokładzie członków załogi i pomóc im znaleźć osoby, które wpadłyby do wody. Nawiasem mówiąc, pierwsze kostiumy kąpielowe również były w paski.

4. Dlaczego sędziowie piłkarscy używają czerwonych i żółtych kartek?

Wszystko zaczęło się na mundialu w 1966 roku podczas meczu Argentyny z Anglią. Argentyński piłkarz Antonio Rattin z powodu bariery językowej nie zrozumiał (lub nie chciał zrozumieć) słów niemieckiego sędziego Rudolfa Kreitleina. Następnie zawodnik został usunięty z boiska — spędził na nim jedynie 9 minut. Angielscy piłkarze również nie mogli zrozumieć niektórych ostrzeżeń, a ludzie czasami nie wiedzieli, co dzieje się na placu gry.

Po tym incydencie szef sędziów Mistrzostw Świata, Ken Aston, stworzył klarowniejszy system kar i zasugerował użycie czerwonych i żółtych kartek.

3. Skąd wzięły się kieszenie na rękawach kurtek pilotek?

W 1955 roku powstała kurtka MA-1, czyli poprzedniczka nowoczesnych kurtek zwanych bomberkami. Ten element garderoby początkowo był przeznaczony dla pilotów ciężkich bombowców.

Projektanci wyposażyli kurtkę w kieszeń na rękawie, która bardzo przypadła do gustu pilotom. Była niezwykle przydatna, ponieważ można było włożyć do niej klucze lub paczkę papierosów (dlatego też niektórzy nazywali ją „kieszonką na papierosy”).

2. Dlaczego trencze mają naramienniki?

Trencze pojawiły się w 1901 roku jako alternatywa dla ciężkich płaszczy żołnierskich. Niektóre elementy, w które zostały wyposażone, miały więc praktyczne zastosowanie.

Przykładowo, klapę sztormową na klatce piersiowej zaprojektowano, by chroniła ramię żołnierza przed otarciem od paska karabinu.

Ciekawy element stanowiły również pagony, czyli zakładki na ramionach, występujące także w dzisiejszych prochowcach. Początkowo miały zapobiegać zsuwaniu się paska nabojowego i chronić przed zadrapaniami. A ponieważ karabin był noszony zawsze na tym samym ramieniu, zwykle wszywano do płaszcza tylko jeden naramiennik.

1. Dlaczego męskie buty mają dziurki?

Brogue, typ buta z perforacją, został po raz pierwszy użyty przez irlandzkich i szkockich hodowców bydła w XVII wieku. Jako że pracowali na bagnach, robili sobie w butach małe dziurki, aby obuwie szybciej wysychało po zmoczeniu.

Perforacje, czyli dziurkowane wzory w skórze, stały się później elementem ozdobnym, a upiększone nimi półbuty zyskały uznanie wśród wyższych sfer. Zanim jednak to się stało, „brogsy” były noszone głównie na wsi i uważano je za obuwie robocze. Dopiero dzięki królowi Edwardowi VII ludzie na całym świecie zaczęli nosić tzw. „szkoty” — król lubił zakładać je podczas gry w golfa oraz na wycieczki do miasta.

Bonus

Dlaczego mężczyźni nie zapinają dolnego guzika garnituru?

Garnitury pojawiły się dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Pod koniec tego stulecia mężczyźni zaczęli nosić garnitury na co dzień, na przykład podczas jazdy konnej lub gdy spędzali czas na wsi. Wtedy odpinali dolny guzik po prostu dla wygody.

Mówi się również, że zwyczaj ten stał się tradycją dzięki (znów) Edwardowi VII. Władca był ikoną mody i rozpowszechnił odpinanie dolnych guzików, a także tweedowe kapelusze, czarne krawaty zamiast białych, półbuty i inne elementy ubioru.

Dlaczego seriale telewizyjne nazywamy „operami mydlanymi”?

Kiedy światło dzienne ujrzały pierwsze opery mydlane, nie w każdym amerykańskim domu był telewizor. Wszyscy mieli za to radio. Na antenie emitowano więc audycje o miłości, a gospodynie domowe uwielbiały ich słuchać w trakcie wykonywania swoich obowiązków.

Podczas słuchowisk pojawiały się przerwy reklamowe zachwalające produkty marek takich jak Procter & Gamble, Colgate-Palmolive i innych producentów mydła. Później niektóre seriale były ściśle związane ze środkami czystości, a w latach 30. prasa amerykańska wymyśliła termin „opera mydlana”. W 1940 roku seriale radiowe stanowiły około 90% wszystkich nadawanych codziennie programów.

Dajcie znać w komentarzach, jakie kwestie najbardziej was nurtują. Postaramy się zbadać te tematy!