13 detali kostiumograficznych z naszych ulubionych filmów, które sporo mówią o postaciach

Kosiumografowie to pracujący za kulisami geniusze, którzy za pośrednictwem wyczarowanych przez siebie strojów wysyłają widzom najróżniejsze sygnały. Poprzez pozornie mało znaczące szczegóły pomagają nam zrozumieć nastrój postaci i sprawiają, że film jako całość prezentuje się spójnie. Dzięki ich ciężkiej pracy fikcyjni bohaterowie stają się też bardziej autentyczni.

Dżentelmeni, 2019

Projektant kostiumów — Michael Wilkinson

Postać odgrywana przez Colina Farrella to trener boksu, który staje się guru dla pewnej grupy uliczników. Aby uszyć dresowe stroje w kratę, kostiumografowie wzięli materiał w odpowiedni wzór, rozjaśnili go i połączyli z nowoczesnym flauszem. Tak powstał mariaż mody sportowej i ulicznej, który możemy zaobserwować w filmie. Sam trener ma bardzo wyszukany gust. Wilkinson zademonstrował to, dodając do kreacji Farrella okulary z lat 80.

Joker, 2019

Projektant kostiumów — Mark Bridges

W procesie twórczym punktem wyjściowym dla Bridgesa był ostateczny wygląd Jokera. Im bliżej Arthur był od przemiany w swoje alter ego, tym ciemniejsze stawały się jego ubrania. Te, które nosił jeszcze przed transformacją, stanowiły źródło jego nowej kreacji, co uwiarygodniło styl postaci. Dlatego żółtopomarańczowa kamizelka, element kostiumu klauna będącego obiektem powszechnej pogardy, stała się tym, co wyróżnia nowe „ja” Arthura (Jokera). W swojej pracy Bridges kierował się opisem: „Terakotowa kamizelka, którą miał od wielu lat”.

Judy, 2019

Projektantka kostiumów — Jany Temime

Renée Zellweger musiała zmienić się fizycznie, by jak najlepiej sportretować swoją postać. Sylwetkę filmowej Judy wyróżniały dwie cechy: zaokrąglone plecy i wklęsły brzuch, niemal jak u anorektyczki. Ponieważ wszystkie stroje aktorki zostały stworzone z myślą o tej konkretnej budowie ciała, nikt inny nie mógł ich przymierzyć po zakończeniu pracy.

Mary Poppins powraca, 2018

Projektantka kostiumów — Sandy Powell

Ulubionym detalem Powell w kreacji Mary jest rudzik na kapeluszu, który nawiązuje do filmu z lat 60. Projektantka nie chciała zdobić nakrycia głowy kwiatami, jak miało to miejsce w poprzedniej odsłonie przygód niani z magicznymi mocami, albowiem to nie wyglądałoby dobrze na nowej Mary. Ale jako że musiała jakoś przystroić kapelusz, wybrała ptaka.

Ze względu na płeć, 2018

Projektantka kostiumów — Isis Mussenden

Isis ubrała główną bohaterkę w garsonkę, by nie odbiegała od otoczenia studentów Harvardu noszących garnitury, ale jednocześnie by wyróżniała się na ich tle. W tamtym okresie garsonki jako takie jeszcze nie istniały, więc projektantka postanowiła uszyć do niej odpowiednio dopasowaną sukienkę. Całość ozdobiła broszką będącą repliką dodatku podarowanego Ruth przez matkę.

Jak widzimy, przyszła sędzia Ginsberg jest nie tylko silna, ale również na wskroś kobieca.

Maria, królowa Szkotów, 2018

Projektantka kostiumów — Alexandra Byrne

Estetycznym wyborem projektantki był denim: podwładni Elżbiety nie mieli w tamtych czasach suszarek. Materiał ten prezentuje się dobrze, nawet gdy nadgryzie go ząb czasu. Dzięki temu łatwiej było pokazać prawdziwą Szkocję, deszczową i błotnistą.

Morderstwo w Orient Expressie, 2017

Projektantka kostiumów — Alexandra Byrne

W porównaniu do pozostałych bohaterów garderoba filmowej wdowy Caroline Hubbard (Michelle Pfeiffer) była o wiele bogatsza. Jak mówiła Byrne: „To aktorka z Broadwayu, która gra role «łowczyni» oraz turystki. Jej ubrania pokazują miejsca, które niedawno odwiedziła albo gdzie uda się w niedalekiej przyszłości. Gdy Orient Express wyjeżdża ze Stambułu widzimy ją w sukience z syryjskimi haftami. Z kolei w górach ma na sobie strój narciarski. Nieważne, gdzie się pojawi — jej styl zawsze jest nieco przesadzony”.

Valerian i Miasto Tysiąca Planet, 2017

Projektanci kostiumów — Olivier Bériot, Laurent Couline, Norbert Crispo

Aby pokazać futurystyczny świat, projektanci wykonali kostiumy z trwałych materiałów: plastiku, metalu oraz neoprenu.

Z kolei mundury wojskowe Valeriana i Laureline były zrobione z poliuteranu. W pierwszej kolejności Laurent Couline wykorzystał trójwymiarowe modele aktorów, potem wykonał ich silikonowe odlewy, a na koniec zalał poliuteranem. I tym sposobem powstały kostiumy XXVIII wieku.

Crimson Peak. Wzgórze krwi, 2015

Projektantka kostiumów — Kate Hawley

Guillermo del Toro, reżyser filmu, uwielbia miłosne symbole oraz identyfikację kolorystyczną ujętą w kostiumach. Nieprzypadkowo często widzimy Edith Cushing (Mia Wasikowska) noszącą złoto, które w oczywisty sposób reprezentuje bogactwo.

W jej garderobie znajdziemy również elementy biżuterii żałobnej z epoki wiktoriańskiej, choćby pas wykonany z włosów zmarłej matki z klamrą, która jest rzeźbą jej dłoni. Warto dodać, że pas upleciono z prawdziwych włosów. Jak mówiła Hawley: „Wykorzystaliśmy wszystkie techniki z epoki wiktoriańskiej, tylko niektóre elementy powiększyliśmy. Chcieliśmy w ten sposób dodać postaci sugestywności”.

Ukryte działania, 2016

Projektantka kostiumów — Renee Ehrlich Kalfus

Kalfus poprosiła aktorkę grającą główną rolę o noszenie gorsetu. Chciała ująć ducha czasu, w którym kobiety próbowały wyglądać idealnie. Jak mówiła: „W tamtym okresie każda Amerykanka nosiła gorset. Zauważyłam, jak bardzo te wszystkie dodatki — obcasy, pończochy i gorsety — zmieniają sylwetkę. Nie mówię, że każdy chciałby mieć na sobie gorset 10 godzin dziennie, ale to naprawdę pomaga cofnąć się w czasie i pozwala aktorom wyobrazić sobie zupełnie inną epokę”.

1000 lat po Ziemi, 2013

Projektantka kostiumów — Amy Westcott

Tworząc kostium ochronny dla głównego bohatera, projektantka czerpała inspirację z natury. Gdy badała chrząszcze, odkryła, że niektóre gatunki zmieniają ubarwienie w zależności od sytuacji: jeśli czują się zagrożone, robią się ciemne; z kolei gdy umierają — bladożółte. Amy podsunęła ten pomysł reżyserowi, który go zaakceptował.

Igrzyska śmierci, 2012

Projektantka kostiumów — Judianna Makovsky

Dyktatorska władza Kapitolu uwidacznia się nawet w kostiumach elit. I tak, Effie (Elizabeth Banks) w swojej fuksjowej sukience i żakiecie z baskinką wygląda na kruchą. Zdaje się odrzucać pozorny dobrobyt, przestrzegając doktryny fizycznej opresji za pomocą mody. Przecież chodzenie w bucikach na wysokich obcasach nie może być wygodne. Żebra uciska gorset, a twarz pokryta jest pudrem. Ale o to właśnie chodzi — chce pokazać Katniss, że jest takim samym więźniem jak ona.

Alicja w Krainie Czarów, 2010

Projektantka kostiumów — Colleen Atwood

Kostium Czerwonej Królowej pełni dwie funkcje: wizualnie zmienia proporcje ciała władczyni (czarne elementy wyszczuplają jej figurę, a długi biały kołnierz wydłuża szyję) i pokazuje jej brak gustu (tani materiał w kształcie serca). Jak mówi Atwood: „Chciałam, żeby było radośnie i nieco kiczowato, bo Czerwona Królowa jest prawdziwym uosobieniem złego smaku. Natomiast elementy podeszwy w kształcie serca to żart dla wtajemniczonych — buty biednej kobiety”.