15 osób, które na długo zrezygnują z zapraszania gości i wpadania do kogoś z wizytą

Czasem nawet krótka wizyta w czyimś domu potrafi na długo zniechęcić do odwiedzin i mocno wpłynąć na naszą opinię o koledze czy krewnym. Z drugiej strony goście także mogą zaskoczyć nas swoim zachowaniem. W takich przypadkach umiejętność traktowania wszystkiego z humorem jest bardzo pomocna.

• Zawsze uważałam te straszne opowieści o teściowych za bzdury, bo moja rodzina była pod tym względem wręcz idealna. Wyszłam za mąż. Któregoś dnia teściowa wpadła do nas z wizytą. Przejrzała wszystko w kuchni i wylała cały garnek dopiero co ugotowanej zupy do toalety, argumentując, że jest uczulona na marchewkę.
• To były moje 18 urodziny. Zaprosiłam przyjaciół do siebie. Mniej więcej po godzinie imprezy podszedł do mnie facet i powiedział: „Słuchaj, tu jest tak nudno, że postanowiliśmy pójść do kina. Chcesz iść z nami?”. Teraz zdaję sobie sprawę, że powinnam powiedzieć im wszystkim w twarz, że nie są dobrymi przyjaciółmi. Tak czy inaczej, rzeczywiście poszli wtedy do kina. I wrócili trzy godziny później, żeby spróbować ciasta. © Vivienne Coburn / Quora
• Kiedyś często urządzałam imprezy u siebie w domu. Pewnego dnia zaprosiłam przyjaciół na wspólne oglądanie piłki nożnej. Jak zwykle przygotowałam różne przekąski: chipsy, ser, krakersy, różne przysmaki. A goście powiedzieli: „Och, masz tylko śmieciowe jedzenie!”. Byłam zaskoczona. Przecież to impreza, nie jem tak codziennie. W końcu wrzuciłam na grill trochę warzyw i steki. Nie jem mięsa, ale zrobiłam to dla gości. „Czy to na pewno jest organiczne?”; „Skąd pochodzą te warzywa?”; „Nie jemy byle czego”. W każdym razie, po tej imprezie nie zapraszam już nikogo do mojego domu. © Sharon Weiss / Quora
• Pewnego dnia odwiedziło mnie kilkoro znajomych i postanowiłam przyrządzić kurczaka. W pewnym momencie jeden z gości podszedł do patelni i wsypał strasznie dużo chili w proszku, uzasadniając to tym, że lubi pikantne dania. Cóż, jeśli lubi, mógł przyprawić tylko swoje danie, nikt tego nie zabrania. W rezultacie nikt oprócz niego nie mógł zjeść tego kurczaka.

• Kiedyś zostaliśmy zaproszeni na działkę do rodziny męża. Mężczyźni poszli łowić ryby, a kobiety próbowały namówić mnie do prac ogrodniczych. Przykro mi, ale prawie nie znam tych ludzi, są dalekimi kuzynami mojego męża. Kim oni są, żeby czegokolwiek ode mnie wymagać? W każdym razie usiadłam wyzywająco na huśtawce na werandzie. Przyjechałam na wakacje. Kilka dni później mój mąż zaproponował powrót do miasta. Jakże się ucieszyłam!
• Mam dobrą przyjaciółkę. To wspaniała osoba, ale lepiej jej nie odwiedzać. Zawsze jestem zszokowana ich rodzinnymi posiłkami. Wszyscy jedzą głównie rękami, siorbiąc i nieustannie wbijając widelec lub palce w jedzenie na cudzych talerzach. Za każdym razem nie wiem, gdzie mam podziać oczy, gdy siadamy do stołu.
• Kiedyś odwiedziła mnie znajoma z mężem. Gawędziłam z koleżanką, a jej mąż zauważył wtedy moją roślinę na parapecie:
  — O, papryka! Ostra? Uwielbiam ostre papryczki, mogę je jeść w całości!
  — Nie powinieneś tego robić. To nie jest chili ze sklepu, to bardzo ostra meksykańska papryka. Nie nadaje się do jedzenia, uprawiam ją jako roślinę ozdobną.
  — Świetnie, właśnie takie lubię.
  Zerwał, włożył do ust i zaczął żuć. Nie pozostało mi nic innego, jak tylko patrzeć.
  Zrobił się czerwony jak burak, na czole pojawiły mu się krople potu, a potem zaczął krzyczeć i biegać po kuchni. Jego żona zastygła w przerażeniu. Wtedy zobaczył butelkę wody na parapecie i wziął kilka dużych łyków. To był jego drugi błąd, ponieważ butelka zawierała nawóz do kwiatów. O czym go skwapliwie poinformowałam. Mężczyzna wyszeptał: „Monika, wychodzimy stąd”. Nigdy więcej ich nie widziałam.
• Kiedyś bardzo miła dziewczyna wpadła do mnie w gości. Musiałem na chwilę wyjechać w interesach, a i tak mieliśmy się spotkać wieczorem. Więc kiedy zapytała mnie, czy może na mnie poczekać w moim domu, bez problemu się zgodziłem. Kiedy wróciłem, okazało się, że miła dziewczyna posprzątała. Porządnie wyczyściłem podłogi przed jej wizytą. Po tym, jak je umyła ponownie, były lepkie i pokryte smugami. Zamiast ścierki do podłogi użyła tej, którą normalnie czyszczę buty. Założyła mój ulubiony t-shirt i dokładnie oblała go sokiem pomarańczowym. Stłukła szklankę. Niby pozbierała odłamki, ale niemal natychmiast wdepnąłem w kawałek szkła. Czekał też na mnie gorący domowy posiłek: niedogotowany makaron z keczupem. „Dobrze mieć gospodynię w domu” — pomyślałem.

• Jak się okazało, moi teściowie nie nauczyli psa korzystania z kuwety, bo nie lubi, a oni nie chcą go zmuszać. Spacerują z nim raz na kilka tygodni, myśląc, że małe rasy nie potrzebują więcej ruchu. Przekonałam się o tym, kiedy przyjechałam w odwiedziny. Przy drzwiach wejściowych nadepnęłam na psią kupkę! Natychmiast kazali mi też usiąść za stołem, a kiedy powiedziałam, że nie jestem głodna, nazwali mnie paniusią.
• Brat mojej żony, który studiował, często wpraszał się do nas na nocowanie. Po raz kolejny, o pierwszej w nocy, zadzwonił telefon. Żona powiedziała: „Michał zaraz przyjedzie. Jest z jakąś dziewczyną”. No cóż, nie możemy zostawić pary bez dachu nad głową. Pojawił się Michał. Sam. Na jego ramieniu siedziała wrona. Powiedział, że znalazł ją na ścieżce w parku.
  Okazało się, że była ranna, miała postrzelone prawe skrzydło. Pogłaskał ją, porozmawiał z nią o życiu i poszedł dalej. Ale gdy się obejrzał, ona zaskrzeczała żałośnie. Uznał więc, że musi ją ze sobą wziąć Później zapytałem żonę:
  — Dlaczego uznałaś, że przyjdzie z dziewczyną?
  — Co miałam myśleć? Powiedział: „Czy mogę wpaść? Tylko że nie jestem sam. Przyjdę z wroną”.
• Pewnego razu wraz z ciotką i braćmi pojechaliśmy na weekend do małego miasteczka. Ciotka miała tam przyjaciółkę, która nie miała nic przeciwko temu, byśmy u niej przenocowali. Weszliśmy do domu i to był koszmar. Muchy, karaluchy, śmieci, zepsute jedzenie. Sterty ubrań, worków, starej poczty i gazet. W domu mieszkało co najmniej sześć kotów. I wszystkie załatwiały się po kątach. Zapach sprawiał, że łzawiły mi oczy. Spojrzeliśmy na to, wyciągnęliśmy namiot z samochodu i rozbiliśmy obóz na podwórku. Wtedy po raz pierwszy zdałam sobie sprawę, że ludzie mogą żyć w takim brudzie. © Joy / Quora
• Pewnego razu odwiedziłam koleżankę z klasy, by wspólnie popracować nad projektem. Jej dom był czysty i stylowy, ale w powietrzu unosił się bardzo dziwny zapach. Koleżanka na moment wyszła, a ja chciałam iść do toalety. Otworzyłam drzwi i zaczęłam krzyczeć z zaskoczenia. W łazience były 4 fretki! Koleżanka wytłumaczyła, że zwierzaki potrzebują wolności, więc nie trzyma ich w klatkach. © Kelly Ackroyd / Quora

• Mieliśmy rodzinne spotkanie. Mój brat ostrzegł mnie, że on i jego rodzina trochę się spóźnią. Byli już spóźnieni o 4 godziny, a po godzinie przestali odbierać telefony. Wszyscy się martwiliśmy, ponieważ musieli przyjechać spoza miasta. Baliśmy się, że mogli mieć jakiś wypadek. Kiedy w końcu się pojawili, okazało się, że żona brata postanowiła pójść na zakupy i proces nieco się opóźnił.
• Tydzień temu nowo poznany kolega zaprosił moją żonę i mnie do siebie. Żeby pogłębić znajomość, że tak powiem. Kolega mieszka sam. Nie wygląda na biednego. Ale poprosił nas o przywiezienie jedzenia. W domu moja żona przygotowała sałatki i pieczonego kurczaka. Przyszliśmy, zjedliśmy. Ja, patrząc na górę naczyń w zlewie, bez zastanowienia zaproponowałem, że je umyję. Gospodarz zgodził się bez wahania. W trakcie zmywania podszedł do mnie trzy razy i z irytacją przypomniał mi, że ma liczniki, i dobrze byłoby, gdybym używał mniej wody. Ostatecznością była jego uwaga na koniec. Prawie krzycząc, poprosił, żebym zmniejszył ciśnienie strumienia do poziomu kapania, żeby zmyć pianę z czystych naczyń. W końcu ma liczniki.
  Poszedłem po portfel i przyniosłem mu pieniądze. Pomyślałem, że może to go ruszy. Myliłem się. Włożył banknot do kieszeni bez mrugnięcia okiem. Pojechaliśmy prosto do domu. Już w taksówce moja żona śmiała się prawie do łez: „Gdzie indziej musiałbyś komuś zapłacić za umycie góry naczyń? Doceń mnie, kochanie. Przecież pozwalam ci to robić za darmo w domu!”.
• Nigdy nie mogłam zrozumieć mojej współpracowniczki. Zawsze narzekała, że często choruje: przeziębienia, zapalenia pęcherza, opryszczki, zatrucia czy inne pierdoły. Szczerze jej współczułam, dopóki przypadkiem nie wpadłam do niej w odwiedziny. To było najgorsza rzecz, jaką widziałam od dawna. Metry kurzu, tłuste zaschnięte plamy, ubrania pod meblami, do łazienki lepiej w ogóle nie wchodzić. Tak, rzeczywiście, to naprawdę dziwne, że cały czas choruje.

Czasami mogą nas zdziwić obyczaje panujące w domu kogoś, kogo odwiedzamy. Ale bywa, że to gospodarze są bardzo zaskoczeni zachowaniem gości.