Mężczyzna nazywany „człowiekiem-drzewem” po wielu operacjach może ponownie przytulić swoją córkę

„The Tree Man” to człowiek, którego życie zostało naznaczone przez rzadką wadę rozwojową rąk. Został kiedyś tak nazwany ze względu na swój charakterystyczny stan, ale przeszedł liczne operacje i pokonał mnóstwo przeszkód na swojej drodze. Teraz, dzięki niezwykłej determinacji i wykwalifikowanym dłoniom lekarzy, odzyskał proste, ale głębokie źródło radości — ponownie może przytulać swoją córkę.

Abul Bajandar cierpi na rzadką chorobę zwaną syndromem „człowieka-drzewa”.

Abul Bajandar, mężczyzna pochodzący z Bangladeszu, cierpi na niezwykłe i rzadkie schorzenie znane jako syndrom „człowieka-drzewa”. Ta dziedziczna choroba, choć niezakaźna, jest niestety nieuleczalna, a interwencje chirurgiczne oferują jedynie tymczasową ulgę. Abul nie jest osamotniony w swojej walce, ponieważ na całym świecie żyją również inne osoby zmagające się z tą straszną dolegliwością.

Objawia się ona rozwojem brodawkowatych narośli skórnych, które uderzająco przypominają korę drzewa. Narośle te, choć początkowo niewielkie, mogą znacznie urosnąć, powodując sporą niepełnosprawność u osób dotkniętych chorobą.

Abul zmaga się z chorobą od najmłodszych lat.

Choroba mężczyzny rozpoczęła się w okresie dojrzewania. Małe brodawki pojawiły się na jego ciele, gdy miał 13-14 lat. Niestety, wraz z wiekiem dolegliwość szybko się nasiliła, dotykając różnych części jego ciała.

Po 16 operacjach był w stanie ponownie przytulić swoją córkę.

Po przejściu serii 16 operacji w latach 2016-2017 w Dhaka Medical College Hospital w Dhace w Bangladeszu Abul Bajandar mógł wreszcie ponownie przytulić swoją córkę. Zabiegi chirurgiczne miały na celu usunięcie zmian przypominających korę z jego dłoni i stóp, dając promyk nadziei w jego walce z zespołem „człowieka-drzewa”.

Bajandar opowiedział o głębokiej radości, jakiej doświadcza, spędzając czas ze swoimi córkami i podkreślił: „Jeśli wyzdrowieję, chcę znowu pracować i zbudować mały biznes, aby pomóc moim córkom w nauce i zapewnić im dobre życie”. Słowa te odzwierciedlają nie tylko determinację mężczyzny w pokonywaniu wyzwań związanych z jego rzadką chorobą, ale także jego wielką chęć zapewnienia lepszej przyszłości swojej rodzinie.

Podczas swojej walki z syndromem „człowieka-drzewa” Abul Bajandara czerpie siłę z niezachwianego wsparcia od swojej żony i matki. W obliczu nawrotów choroby obecność bliskich zapewnia mu pocieszenie i motywację. Bajandar ma również refleksje związane z transformującą mocą ojcostwa: „Kiedy urodziła się moja córka, przyniosła mi nadzieję na ponowne życie. Nie chciałem zostawić i zrobić z niej sieroty. Czułem, że muszę dla niej żyć”.

Choroba Abula Bajandara powróciła, ale nie traci on nadziei.

Pomimo przygnębiającego nawrotu choroby Abul Bajandar nie traci nadziei. Lekarze, początkowo niepewni co do możliwości powrotu choroby, niestety zobaczyli go na własne oczy. Niezrażony Bajandar okazuje jednak optymizm i deklaruje: „Moim jedynym marzeniem jest wyjście z choroby i prowadzenie zdrowego życia”.

Jego przejmujące słowa dotyczą nie tylko osobistych wyzwań, z którymi się zmaga, ale także odzwierciedlają uniwersalne pragnienie zdrowia i dobrego samopoczucia. Nieprzemijającą nadzieję Bajandara da się wyraźnie zauważyć w jego słowach: „Mogę tylko powiedzieć, że naprawdę wierzę i mam nadzieję, że istnieje lekarstwo na tę chorobę”. W obliczu przeciwności losu mężczyzna okazuje godny podziwu hart ducha, reprezentując siłę osób zmagających się z rzadkimi i trudnymi schorzeniami.

Na świecie jest o wiele więcej osób, które urodziły się z rzadkim schorzeniem, ale przeciwstawiają się normom społecznym i stają się symbolem niezwykłej odporności. Poznajcie dziewczynkę, na którą mówią Voldemort, ponieważ urodziła się bez nosa.