12 szalonych, ale prawdziwych historii opowiedzianych przez pracowników hoteli

Kiedy podziwiamy wielkie dzieła sztuki, rzadko zastanawiamy się nad tym, kim byli ludzie, którzy zostawi na nich uwiecznieni. Za niektórymi słynnymi obrazami kryje się prawdziwe życie: romanse, dramat, a czasami zagadka. Postanowiliśmy zajrzeć za kulisy wielkich dzieł sztuki, aby poznać historie i wiek przedstawionych na nich postaci.
Jeden z najsłynniejszych obrazów wszech czasów, według historyków sztuki, przedstawia Lisę del Giocondo. Urodzona w szlacheckiej rodzinie florenckiej, w wieku 15 lat poślubiła bogatego kupca sukiennego i urodziła mu pięcioro dzieci.
Lisa prowadziła zupełnie zwyczajne życie, poświęcając całą swoją energię domowi i rodzinie, i nie jest znany żaden dotyczący jej skandal. Leonardo rozpoczął pracę nad swoim dziełem około 1503 roku, kiedy Lisa miała 24 lata.
John Singer Sargent postanowił namalować portret damy z towarzystwa Virginie Gautreau, słynącej ze skandalicznych romansów. W ten sposób młody malarz chciał osiągnąć uznanie i sukces. Obraz zrobił furorę, ale nie taką, jakiej oczekiwał Sargent. Paryska socjeta była wściekła i artysta musiał wyjechać do Anglii, a Virginie na jakiś czas odsunęła się od wyższych sfer.
Virginie urodziła się w rodzinie kreolskiego plantatora, a po śmierci ojca wraz z matką przeniosła się do Paryża. Tam dziewczyna szybko zyskała popularność dzięki swojemu wyglądowi i poślubiła bankiera Pierre’a Gautreau, który był 2 razy starszy od swojej żony. Virginie bardzo ceniła swoją urodę, farbowała włosy i brwi henną, a także pokrywała twarz i ciało pudrem w kolorze lawendy. W momencie powstania słynnego obrazu dziewczyna miała 25 lat.
Chociaż autorstwo tego obrazu przypisywano różnym artystom i dopiero na początku wieku zidentyfikowano właściwego twórcę, nazwisko modelki nie budziło wątpliwości. Obraz przedstawia Elżbietę Gonzagę, księżną Urbino, jedną z najbardziej wykształconych kobiet swoich czasów.
Na dworze w Urbino Elżbieta gromadziła wybitnych artystów. Ale w małżeństwie kobieta nie miała tyle szczęścia: jej mąż od urodzenia cierpiał na różne choroby i nie mógł mieć dzieci. Jednak kobieta odmówiła rozwiązania małżeństwa i wzruszająco opiekowała się mężem aż do jego śmierci. Ten portret został namalowany przez Rafaela w 1504 roku, kiedy Elżbieta miała 33 lata.
Maria Antonina była ostatnią królową Francji przed Wielką Rewolucją Francuską. Miała 27 lat, gdy Vigée-Lebrun namalowała jej słynny portret w 1783 roku. Pierwsza wersja obrazu wywołała skandal, bo królowa została skrytykowana za wybór zwykłego muślinu zamiast jedwabiu. Opinia publiczna uważała, że strój wyglądał jak bielizna. W 1783 roku portret został przerobiony, a zwykły strój artystka przerobiła na wytworny. Obraz ten był próbą przywrócenia wizerunku Marii Antoniny.
Rembrandt często malował swoją żonę Saskię van Eulenbürch, która pojawiała się na jego płótnach w różnych wcieleniach. Saskia urodziła się w zamożnej rodzinie, ale jako nastolatka została sierotą, a później wychowywała ją siostra. W wieku 19 lat dziewczyna w towarzystwie artystów przybyła do Amsterdamu, gdzie poznała Rembrandta. Para pobrała się w 1634 roku, w tym samym czasie powstał obraz Flora. Saskia miała wtedy 22 lata.
Portret Adele Bloch-Bauer został zamówiony przez jej męża, bogatego kupca Ferdinanda. Najwyraźniej malarz był zadowolony ze swojej pracy, ponieważ Adele stała się jedyną wiedeńską damą, dla której Gustav Klimt namalował dwa portrety. Krążyły plotki, że malarz i kobieta mieli romans, a ona służyła jako modelka do jego innych obrazów.
Adele była znaną mecenaską sztuki i aktywnie uczestniczyła w życiu publicznym, ale jednocześnie, według krewnych, nie zaznała szczęścia ze swoim mężem. Było to małżeństwo z rozsądku, w dodatku para pozostała bezdzietna. Na obrazie Klimta Adele ma 26 lat.
Leonardo da Vinci był w służbie księcia Ludovica Sforzy, księcia Mediolanu. Wkrótce został oficjalnym nadwornym malarzem i zlecono mu namalowanie portretu Cecylii Gallerani, kochanki księcia. Po zakończeniu jej związku z księciem, Cecylia poślubiła hrabiego Ludovico Carminati de Brambilla. Cecilia nie mogła sobie wyobrazić, jak sławna się stanie. Dziewczyna prowadziła jeden z najsłynniejszych dworów w północnych Włoszech i stała się szanowaną autorką, muzykiem i mecenasem sztuki. W chwili namalowania obrazu dziewczyna miała 17 lat.
Helena Faurment została drugą żoną słynnego malarza Rubensa i po ślubie często pozowała do jego mitologicznych obrazów. Dziewczyna dorastała w rodzinie zamożnego kupca jedwabiu i dywanów, a jej pochodzenie wydawało się artyście dużym plusem. Miał nadzieję, że córka kupca będzie skromniejsza od szlachcianki.
Ojciec Heleny był zagorzałym wielbicielem sztuki i zgromadził niewielką kolekcję obrazów flamandzkich mistrzów. Rubens i Helena pobrali się w 1630 roku. Na tym portrecie artysta przedstawił dziewczynę w sukni ślubnej. Helena miała wtedy 16 lat.
Nie wiadomo, kto dokładnie posłużył za modelkę do obrazu Tycjana. Uważa się, że ta sama dziewczyna, którą malarz przedstawił na płótnach Portret dziewczyny w futrze i Wenus z Urbino.
Według jednej z wersji kobieta na portrecie to arystokratka i słynna mecenaska artystów Isabella d’Este. Była ona teściową księcia Urbino Francesco Marii della Rovere, który być może zamówił obraz u Tycjana. Przyjmuje się, że malarz wyidealizował damę na obrazie zgodnie z ówcześnie przyjętymi kanonami piękna, gdyż w momencie powstania dzieła Izabela miała już 62 lata.
Vincent van Gogh namalował swój słynny autoportret w styczniu 1889 roku. To nie przypadek, że artysta przedstawił siebie w ciepłej futrzanej czapce. Nakrycie głowy symbolizuje trudności, z jakimi borykał się wówczas van Gogh.
Malarz przeniósł się z Paryża do Arles, aby założyć tam społeczność wspierającą artystów. Arles było tak mroźne tamtej zimy, że Gauguin, przyjaciel i współpracownik Vincenta, zagroził opuszczeniem miasta. Van Gogh miał 35 lat w momencie namalowania tego obrazu.
Modelami do słynnego obrazu Granta Wooda byli jego siostra Nan i rodzinny dentysta Byron McKeeby. Wood poprosił swoją siostrę o uszycie o fartucha dla córki farmera, którą miała przedstawiać. Niestety, niezbędne wykończenia nie były dostępne w sklepach i kobieta musiała zdjąć detale ze starej sukienki swojej matki.
Nan Wood Graham sama również została artystką, tworząc kolaże i obrazy na szkle. Jej prace były wystawiane w Iowa i Nowym Jorku. W 1924 roku dziewczyna poślubiła inwestora Edwarda Grahama i dużo podróżowała z mężem po całym świecie. W czasie malowania obrazu Amerykański gotyk Nan miała 31 lat, a McKeeby 63 lata.
Obraz Lisa z parasolką jest jednym z najbardziej znanych dzieł autora. Starsza siostra dziewczyny, Clémence Tréhot, była kochanką artysty Julesa Le Coeur, który później przedstawił Lisę Pierre’owi-Auguste’owi Renoirowi. Lisa Tréhot przez długi czas była kochanką Renoira i pozowała mu do ponad 20 obrazów. Z czasem jednak para postanowiła zerwać ten związek. Kilka lat Lisa później wyszła za mąż za architekta Georgesa Brière de l’Isle, urodziła i wychowała dwóch synów i dwie córki. W momencie powstania dzieła Lisa miała 19 lat.
A w tym artykule znajdziecie sekrety ukryte w obrazach wielkich mistrzów.